Hoi Eljada (en de andere meiden)
Nou daar komt ie hoor (hahaha!!)
Ik ben zélf vroeger naar een christelijke school geweest terwijl mijn ouders ons verder niet zozeer gelovig hebben opgevoed.
We gingen bijv. niet naar de kerk en we bidden ook niet.
Maar mijn ouders hadden zoiets van: ze moet later zélf bepalen OF ze gelooft en zo ja, wat voor geloof ze dan heeft (christelijk, katholiek etc.)
Maar ze wilden in ieder geval dat ik er IETS van wist. Over het bestaan van God enzo.
Ik heb het totaal niet als vervelend ervaren dat er op school ook “gelovige” liedjes werden gezongen (het waren trouwens wel teksten die voor een kind begrijpelijk waren).
Nogmaals: ik ben verder dus niet gelovig opgevoed.
Later (toen ik 18 jaar was) heb ik inderdaad mijn eigen keus gemaakt (mijn toenmalige vriend ging naar de kerk, was gelovig opgevoed etc.)
Toen was ik dus 18 en ben mij er toen in gaan verdiepen (ik was lekker sceptisch enzo en wilde alles weten).
Dus…ik ben naar een christelijke school geweest, heb dat helemaal niet als vervelend ervaren en heb later zélf mijn EIGEN keus gemaakt.
Zo wil ik het bij Stephan ook graag doen.
En wat kan het nou voor kwaad als je kind iets over het geloof hoort?
Hij zal er in ieder geval niet sléchter van worden…
Dat, tezamen met wat ik al eerder zei, maakt dat wij gekozen hebben om Stephan naar een Christelijke school te doen.
Ik weet trouwens wat een openbare school is want Stephan’s zus gaat daar heen.
O ja, en natuurlijk mag je niet alle scholen over één kam scheren.
Ik zeg ook niet dat een openbare school “slecht” is!
Nou jullie weer
Groetjes, Bieb
P.S.
ik vind niet dat ik door de christelijke school in een bepaalde richting ben gestuurd.
Zoals ik al zei heb ik op mijn achttiende jaar, na heel veel denken, vragen, vragen, vragen en nog eens vragen en ervaren, ZELF mijn EIGEN keuze gemaakt.
Toen was ik al héél lang van die Christelijke school af hoor!
Gewijzigd door - Bieb op 22 Oct 2003 21:59:19