Help

#1

Hoi allemaal,

Ik ben adoptiemoeder en wordt langzaam gillend gek.
Onze dochter komt uit China ,wat heel bijzonder en speciaal is maar soms twiijfel ik of haar gedrag echt daar vandaan komt of hier erg gaat puberen.
ze wordt bijna 2 en dus alles is nee bah uit huilen is ook erg vaak hier dan is ze boos dat ze iets niet mag.
en het ergste is ze snapt/begrijpt alles dus het zo draaien dat ze het niet door heeft is er niet bij.
me man praat sommige dingen al engels maar dat is niet handig want ja dan moet je ook allebei een talenknobbel hebben en het ze heeft dus nu al door dat papa gaat douche als ie shower zegt aiiii.
ze kan 19 e nov naar de peuterspeelzaal en willen dit ook echt doorzetten want tja dan komen we ook aan dingen toe poetsen en strijk.
ze pakt ook alles emn zorgt erwel voor dat ze erbij kan door de stoel te pakken.
dus iets weg leggen is niet veilig ook even naar boven of wc is al lastig want ze pakt bv zo een hete kan koffie vd tafel die echt ver weg staat.
is dit normaal bij een kindje die nog 2 moet worden???
Ik hoop dat jullie me kunnen helpen zodat ik weer meer kan genieten en de leuke dingen kan doen als ze savonds op bed ligt zoals de foto’s bestellen en inplakken dit blijft liggen en baal hier van.

Groetjes en tot hoors,
AdoptieMama

#2

Hallo, welkom op het forum. Ik denk dat dit normaal is bij deze leeftijd, de een heeft het wat meer dan de ander. Onze jongste spruit is nu haast 2,5 jaar en die zegt standaard nee, wil dolgraag in de auto mee, maar weer niet in zijn stoeltje gaan zitten. Het liefste de hele dag aan me plakken ed. Het beste voor mij is me erbij neer leggen, en dan bedoel ik eigenlijk dat ik denk dat het leuk zou zijn die strijk te kunnen doen, maar dat ik er rekening mee houd dat dat niet lukken gaat. Want hoe meer ik wil doen, hoe meer hij alleen alles met mama wil te lijken doen. Voor mij werkt dat het beste, als iets niet lukt vandaag, tja dan maar morgen hoor.
Boos kan ons manneke ook heel erg zijn, laat zich zo boem op de grond vallen met een brulpartijtje of knijpt en slaat het eerste de beste wat langskomt. Heel logisch dat hij zo boos word, want hij kan zich immers nog niet goed uiten verder, maaaaar uiteraard is dit niet de manier en krijgt voor slaan, bijten of krabben uiteraard straf ( op de gang). Ik merk wel dat voordat ik hem iets weiger, dat als ik hem uitleg waarom iets is ( of hij het nu snapt of niet ) het vaker beter gaat en een driftig momentje overkomen kan worden. Alsof hij dan aan me stem hoort dat het een goede reden heeft dat iets niet mag of zo. Ik denk ook wel eens dat het heel frustrerend moet zijn als je heel boos bent, maar niet weet ( nog ) hoe ermee om te gaan. Aan ons de taak om ze leren om te gaan met deze gevoelens die hun ineens ook overkomen.
Iets in een andere taal zeggen waar de kids bij zijn, doen we nooit. Dingen die ze niet mogen horen zeg ik als ze er niet bij zijn.

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!

#3

hoi,

Nou ik heb ervaring met een te vroege en veel te slimme dochter. Ze is al enige tijd in de peuterpubertijd. ze 2 jaar en 3 maanden. en alles wat je op noemt komt mij zeer bekent voor. Ik werd er gek van ook omdat ze zoveel nog huilen. Dat huilen komt vooral omdat ze nog niet spreekvaardig genoeg zijn om hun gevoelens te uiten. Ik heb al heel vroeg trouwens op aanraden van de wijkverpleegkundige een stout stoeltje geintroduceerd. Ik kan me voor stellen dat het voor jullie gevoel wat moeilijker ligt ivm het hechten. maar jij bent nu haar mama en papa en jij bepaalt de regels waar ze zich aan moet gaan houden. Jij bent heel bot gezegd de baas. Al is dat heel moeilijk je blijft politieagentje spelen en je moet alles afwegen moet het echt bestraft worden enzv. Maar het stoutstoeltje werkte bij ons. Voor de echte dingen die ze niet mag en waarvan ze weet dat het niet mag. Ook heb ik geleerd om ze wat meer verantwoordelijkheid te geven door ze te laten keizen uit 2 dingen. Bijv. welk shirt op haar broek of welke kleur sokken en bij het boodschappen doen haar laten kiezen tussen twee soorten koekjes of haar eigen toetje enzv. dat maakte mijn dochter wat minder huilerig en boos. Ze gooide ook minder met dingen.

Nou hoop dat je aan mijn tips en de tips en verhalen van anderen wat hebt.

groetjes

lon106

#4

Hoi,

Die peuterpuberteit die hoort erbij.
Overal nee opzeggen.
Lon schreef wij laten haar kiezen.
Dit doen wij dus niet.
Ik pak savonds de kleren voor de volgende dag en die trekken
we dan aan en smorgens ben ik als eerste beneden en dan
smeer ik gewoon wat op brood.
Elke vindt alles wel lekker dus geen problemen mee.
Maar als ik haar zou vragen wil je appelstroop op brood dan
zegt ze nee.
Wil je pindakaas. nee
En gewoon streng zijn.
Wij zetten Elke ook af en toe op de gang en dan mag ze terug
komen als ze uitgehuild is. Af en toe een kleine tik op de billen.
Ik heb gezien bij mijn oudste zus hoe het niet moet.
De kinderen overal hun zin in geven. Nu zijn ze hardstikke verwend.
Van mamma mocht alles. Nou daar heb ik geen trek in.
Pappa en mamma zijn de baas.
Even huilen mag ook best vindt ik.
En alles wat heet is wegzetten!
Elke gaat al een tijdje naar de pz en dit gaat erg goed.
Ze is rustiger geworden en ook niet meer ontdeugend. Wij zijn
helemaal blij!
Elke is wel een lief meisje hoor en is gelukkig niet elke dag
vervelend. We genieten erg van haar ( en van haar zusje)
Je moet ook maar zo denken ook dit gaat allemaal weer over>

Groetjes van Heleen. mamma van Elke 2 1/2 en Anne 15 week