HELP!weet me geen raad meer

#1

Mijn dochter Lizzy van bijna 3 jaar heeft nu sinds een 3 a 4 weken vreselijke driftbuien!!
Ze komen ook vaak echt om niks,ik zal een paar voorbeelden geven,

gisteravond was ze heerlijk aan t douchen en ik had al 4x haar voorbereid dat ze de sproeier(douchekop) mocht vasthouden en dat daarna de kraan uitging en afdrogen.
nou ok de douchekop opgehangen en toen kwam t moment dat ze uit de douche moest stappen om aftedrogen.
Toen begon het: nee wil ik niet (hele zielige toon)
kom liz het is zo te koud kom afdrogen
nee wil niet
nou 4x gezegt tehebben pakte ik haar vast en tilde haar uit de douche,
nou huilen schreeuwen krijsen zichzelf tegen de grond storten.
en maar nee nee blijven zeggen.
ik stond op deed t licht uit en deur dicht,na een paar sec terug gelopen en weer gevraagt kom liz afdrogen.
lizzy bleef maar nijdig!!!
Ik haar in dr kamer gedaan en deur dicht en liep weg,liz trok de deur open en ik riep weg wezen naar je kamer!!
na 1 minuut ofzo weer naar haar kamer gegaan en gevraagt of ze nu wel even ging luisteren en afdrogen?
Nog steeds niet luisteren en maar krijsen,sorry maar soms kan ik mezelf niet meer inhouden en ga ik schreeuwen.
net als gisteren dus ik ging echt schreeuwen en en liep weer weg liz achter mij aan en ik schreeuwde naar je kamer ik mag je tog niet aankleden!!!
jawel jawel en toen was t voorbij maar ook in 1 keer voorbij.

na afloop praat ik met haar en vertel dat papa en ik hier heel verdrietig van worden en dat ze gewoon moet luisteren.
Afgelopen zaterdag heeft ze niet gelogen een uur zo’n driftbui gehad!!!
Wij zijn echt radeloos en vragen ons af of en wat we verkeerd doen of is het gewoon uit proberen,op de chreche en bij opa en oma is er niks aan de hand.

Als lizzy al zo begint en door blijft gaan dan doen wij haar naar boven naar haar kamer omdat ze als ze op de grond ligt gaat liggen stampen en dat is niet echt leuk voor de buurman beneden?
Op deze manier maken wij haar duidelijk dat ze verkeerd bezig is(kamer is dus soort straf)

Zijn er mensen die dit herkennen en voor ons tips hebben dan horen wij die heeeel graag!!!

groetjes van radeloze mama

a boekhout

#2

Ik herken dit wel, alles wat je hier beschrijft…
Als mijn zoon een driftbui heeft probeer ik het zoveel mogelijk te negeren, en ook zet ik hem voor straf op zijn kamer.
Hier blijft hij net zo lang zitten tot hij echt gekalmeert is en sorry heeft gezegd. Is dit niet het geval blijft hij er net zo lang zitten. Vaak is het hier zo dat ik de deur in de gaten moet houden want hij krijgt de deur ook gewoon open.
En dit gebeurd ook alleen hier in huis, nergens anders bijv creche etc…
Ik erger me er soms dood aan, en vraag me juist dan af wat IK verkeerd doe, maar het is gewoon een fase. Ze onderzoeken de grensen, maar zolang jullie je aan je standpunt houden en je boven haar verkiest gaat het over…
Hier is een periode geweest dat hij elke dag een driftbui had, zelfs zo erg dat hij met een vork op mij begon te gooien… Ik ben toen zelf boos weggelopen, zodat hij weet dat hij bij mij aan het verkeerde adres was. Na een tijdje kwam hij uit zichzelf sorry zeggen en hebben we gepraat… Ik weet niet wat een 3 jarige aan praten snapt, maar sinds dien heeft hij nog nooit met een vork meer gegooid. Het zelfde als met slaan.
Dus ik zeg, doe vooral wat jullie denken wat goed is. Schreeuwen heeft vaak geen zin, loop er dan bij weg en negeer haar een poosje, ze komt er vanzelf dan wel achter dat wat ze doet niet door de beugel kan…
Succes ermee, ik weet hoe frustrerend het kan zijn…

Nathanael is van 10-06-09

#3

Erg herkenbaar, en inderdaad erg frustrerend. Maar dat is natuurlijk ook voor je dochter zo! Ik zou zeggen dat je echt moet zorgen dat je zelf rustig blijft! Hier ook alle methodes bij de hand gehad, maar het werkt het beste dat je gewoon zelf je rust houd. Prima dat je haar op haar kamer zet, maar vertel rustig waarom, en vertrek dan ook rustig!
Hier mogen ze dan best kwaad zijn, en best even uitrazen, lucht soms erg op!

Groetjes Manderijn.

#4

En ja, dat is en de leeftijd, en uit proberen! Bij anderen zijn ze dan poeslief he?

Groetjes Manderijn.

#5

Bij Dion begonnen de driftbuien rond de 2,5 jaar, ik bleef dan heel rustig en in zijn buurt ik liet hem niet alleen en ik werd er ook niet boos om, ik ging geen dicussie aan op z’n moment want dat snappen ze toch niet op die leefttijd, en ze zijn niet voor rede vatbaar.
Na 2 minuutjes uitrazen hielt ik hem in mijn armen en trooste/kalmeerd hem en zei dat het goed was en dat hij maar even lekker uit moests huilen, daarna vroeg ik dan wat er was waarover hij zo boos werd enz.
Toen hij 3 was kwam het bijna niet meer voor.
Ik ben er niet zo voor om een jong kind te staffen omdat ze een driftbui krijgen, soms worden ze overladen met emotie’s op z’n moment en kan het zelfs beangtigend zijn voor ze.
Het ene kind wil even uithuilen en getroost worden het andere kind wil dan even alleen zijn maar blijf wel in de buurt en toon begrip … bv Ik snap dat je het lekker warm en leuk vind onder de douch maar mama heeft verteld dat je de douch even mocht vast houden en dat ie daarna uit moest en dat we je zouden afdrogen.

Zeg ook altijd dat je je kind lief vind en van haar houdt maar dat je het niet zo leuk vind als ze niet luisterd en gaat gillen.
Ik probeer Dion positief op te voeden en dat lukt me ook niet altijd natuurlijk als ik moe ben ben ik ook sneller geirriteerd maar ik zeg dan altijd sorry dat mama zo tegen je heeft geschreeuwd en vraag hem dan ook om sorry te zeggen en dan een dikke knuffel en dan is het weer goed.

Je zou eens moeten kijken op welke momenten het fout gaat, meestal zal je het al weten.
bv dat ze dus onder die douch vandaan moet komen, als ik tegen Dion zeg dat mama zijn pyama gaat pakken en een handdoek en dat hij daarna onder douch vandaan moet komen laat ik hem naar me kijken en vraag ik hem of hij het begrepen heeft als hij niets zegt vraag ik nogmaals of hij mij gehoort heeft en dan zegt hij bv ja mama, o ja wat zie mama dan en dat weet hij het niet dus zeg ik het nog een keer en laat iok het hem herhalen , dan weet hij het en zo gaat het dan ook gebeuren.
Dus zorg er voor dat je dochter begrijpt wat er gaat gebeuren en vaste ritueeltjes helpen ook goed.
Probeer ook de tijd te nemen om dingen te doen want effe snel alles doen gaat niet met een peuter en dan raak jij en je dochter geïrriteerd en heb je de poppen weer aan het dansen.

Lilypie Third Birthday tickers

#6

Heel herkenbaar vooral het laatste half jaar voordat ze naar school ging. Hele dagen ging het soms door en helemaal tussen haar en mij omdat wij gelijke karakters hebben.

Ik negeerde haar soms, of gaf haar een waarschuwing dat ze iets dan niet mocht of dat iets niet doorging.

Een korte tip, consequent zijn, dit kan even mee driftbuien geven als je het uitvoert maar je zal zien dat als ze door heeft dat je het ook doet dan heeft het ermee dreigen ook meer zin. Als ik nu tegn morgan zeg we gaan niet, dan gaan we ook niet en dat weet ze.

Overigens is ze nu naar school en het leven is hier kwa driftbuien dragelijker geworden, ze is nu alleen een stuk brutaler. Dus elke fase heeft zijn charmes.

Groetjes,

Michèle

<img src=“http://www.magicalkingdoms.com/timers/tickers/ou7voetefgsaxlxd.png”" border=0>