Help! mijn zoontje van 2 slaapt ineens niet meer

#1

Lieve moeders,
Ik heb advies nodig! Ik heb een heel leuk, druk mannetje van 22 maanden oud.
Al vanaf dat hij 6 maanden is en kan kruipen heb ik mijn handen vol aan hem. Gelukkig slaapt hij als een roosje wordt om 08.00/08.30 wakker. In de afgeleopen 6 maanden misschien 1 x snachts mijn bed uitgeweest.

Ineens sloeg dit om. Vanaf zaterdag wil hij niet meer naar bed, smiddags niet en savonds niet, hij trapt 1 groot drama. Blijft uren wakker. Huilen, krijsen, aan me vast klampen. Ook heeft hij zichzelf uit bed geworpen. ik heb nu de zijkanten eraf gehaald zodat dit niet meer gebeurd. Ik heb hem laten huilen, maar hij gaat uren door.
Ik heb hem getroost en teruggelegd tot wel 6 x per avond. Naast hem gaan liggen, maar zorda ik wegga begint ie te krijsen. Hij is normaal helemaal nioet zo aanhankelijk of eenkennig. ineens valt ie om van moeheid, paar uur later wakker en dan begint t feest opnieuw, al 5 dagen nu.

Ik herken hem niet meer. De verandering in zijn leven is dat hij vorige week is gaan wennen in een nieuwe groep op het kdv omdat hij 22 maanden is. (peutergroep) maar dat gaat goed hij vindt het heel leuk zeggen ze. hij slaapt maar 5 uur per dag en ik maak me zo ongerust.
is dit een fase?
wat kan het zijn? waarom voelt hij zich niet veilig?
Hoelang kan ik hem zo laten huilen op zijn kamer na poginng(en) tot terugleggen en troosten?
HELP

#2

Als er verder niks medisch aan de hand is, dan is mijn advies, laten huilen. Mijn zoontje heeft ook een fase gehad dat hij opeens bleef huilen rond die leeftijd. Ik elke keer naar toe, kon geen oorzaak vinden, wat bleek, hij probeerde uit, haal hem maar eens uit bed naar beneden, als hij dan opeens heel vrolijk is en niks aan de hand lijkt te zijn, dan weet je genoeg. Bij mijn zoontje is het zo dat hoe vaker ik er naar toe ga, hoe gerpikkelder hij wordt en dus meer moeite heeft met het in slaap komen. dus in zijn geval was laten huilen de enige optie. En ook niet meer naar toe gaan, het is moeilijk, maar van het bureau heb ik toendertijd begrepen dat ze zeker wel een uur zo mogen huilen zonder dat je er naar toe gaat.
Het werkte wel, hij heeft 1,5 uur gehuild, maar de avond er na maar 15 minuten en daarna helemaal niet meer.

liefs woezel

Lilypie Third Birthday tickers

#3

schijnbaar moet iedere moeder hier vroeg of laat aan geloven! Wij hebben die fases al heel vaak gehad! Vorige week weer een paar dagen gehad. We hadden toen door het weer niet zo veel ondernomen en ik had dus ook het idee dat hij niet moe genoeg was. Als ik Colin in bed leg en hij gaat huilen, dan laat ik hem wel een tijdje huilen, maar als het langer dan een half uur duurt dan weet ik dat het geen zin heeft hem te laten liggen. Want dan valt hij uiteindelijk in slaap, maar wordt een uur later weer wakker en zo nog een paar x. Dus wij halen hem altijd uit bed en laten hem rondrennen en spelen totdat hij echt aangeeft moe te zijn en dan leggen we hem er weer in. Dan gaat hij ook gewoon slapen. En ‘s nachts komt hij gewoon bij ons in bed. Dit is ook altijd maar een paar dagen en dan is het over en gaat het slapen weer prima. Laat je dus niet bang maken met ’ dan is het hek van de dam’ want dat is bij ons dus niet het geval. Je moet doen waar jij je goed bij voelt en uitproberen wat werkt. Ik persoonlijk voel me niet goed bij laten huilen en het werkt hier ook averechts. Hier werkt geborgenheid en veiligheid bieden het beste.

O ja wij hebben ook een soort lamp in de vorm van een aquarium gekocht en die laat ik nu aan als hij gaat slapen. En een klok op zijn kamer. En we laten de deur een beetje open. Heeft ook wel geholpen.

Succes!! Komt goed…

Succes ermee…

22-12-2009 colin geboren

#4

Op de grond naast z’n bed gaan zitten, geen contact met hem maken (niet kijken, niet praten, etc.). Hij moet in z’n bedje blijven. Komt hij eruit, dan steeds terugleggen en weer gaan zitten. Daarbij niet praten, gewoon volhouden. Van tevoren zeggen dat als hij slaapt, jij dan weggaat. Mocht hij dan wakker worden en weer heisa gaan maken, hem terugleggen steeds zonder aandacht te geven. Daarna wel van z’n kamer weggaan. De aanhouder wint!

Als het goed gaat, steeds een beetje dichter naar de slaapkamerdeur gaan zitten, dus verder bij hem weg, totdat je buiten z’n kamer bent. Desnoods dan de deur op een kier laten en boven even gaan rommelen.

Nachtlampje erbij misschien?

Hij moet zich zo te horen even weer veilig gaan voelen. Maar misschien probeert hij je ook wel gewoon uit. Verschillende opties zijn er natuurlijk, kijken wat goed voelt voor jou (want alleen dan gaat het werken). Succes!

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

#5

Dank voor de berichten! Gisteravond heel consequent gebleven en het werkte, vannacht doorgeslapen tot vanmorgen 8.15! Joepie! ik heb dus ook 9 uur geslapen, eindelijk!

Ik heb jullie tips gecombineerd:

  1. naar bed brengen volgens ritueel, toen na huilen en uit bed gaan, in bed getild en naast hem gaan zitten zonder praten met licht uit en over bolletje geaaid en verteld dat ik zo wegga
  2. steeds naar boven als ie uit bed klom en huilde, licht uit, in bed gelegd, niet gepraat. Dat heb ik 4 x gedaan
  3. laatste keer verteld dat ik nu niet meer kom, dat hij nu weet dat ik er ben, dat het nu echt tijd is, mama gaat nu ook slapen. tot morgen .
  4. laten hulen, 40minuten, toen ineens was het stil. laten liggen, 10 minuten later slapend in zijn bedje gelegd, hij lag op een kussen op de grond te slapen. (zooo zielig zag dat eruit)
  5. hij heeft daarna doorgeslapen tot 8.15, ik vond hem weer naast zijn bedje op een kussen dus blijkbaar is hij er vannacht weer uitgeklommen, dit keer zonder te huilen! wat goed!
  6. om 8.15 heb ik hem wakker gemaakt flink geknuffeld en verteld hoe ontzettend trots ik op hem was, dat hij zoooo goed heeft geslapen. hij begon te glunderen. klom in zijn bedje, deed alsof die sliep en riep daarna 3 x mama en ging lachen

spannend hoe het vanavond gaat, maar dit voelt al goed, nogmaals danks voor de tips over consequent zijn, naast bed zitten, niets zeggen, en dat je je kind mag laten huilen 40min, dat zei de dokter ook al!

Hoe heftig het ook is, je kind laten huilen, uiteindelijk moeten we onze kinderen laten voelen dat zij zonder ons zelf kunnen, slapen en in slaap kunnen komen. Maar oei wat is het moeilijk soms…

#6

Wat goed zeg! Top. En heel knap, want het is zeker niet makkelijk. Ga zo door!

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”