He meid, wat een zorgen allemaal!
Als je zo overstuur bent van wat het cb heeft gezegt, zou ik weer terug gaan, laat ze het maar uitleggen en laten ze ook vooral maar vertellen wat je dan de komende tijd kan doen, waar je extra op moet letten e.d. Ik vind eigenlijk niet dat het cb wel het woord autisme kan noemen maar je er vervolgens niet verder mee opweg help. Het tja, zeggen dat je je geen zorgen hoeft te maken dat gaat natuurlijk niet werken!
Ik heb je vorige topic nog even doorgelezen, en uit alles merk ik dat je zelf al een tijdje een onderbuik gevoel hebt dat er iets niet helemaal goed is. Vaak heeft mama’s gevoel het wel bij het juiste eind! Maar soms zie je vanuit je zorgen/wanhoop alleen maar de dingen die je vermoedens bevestigen en zie je de andere goede dingen niet meer zo goed.
Ik zou denk ik voor mezelf een soort observatieboekje maken, en van elke dag even opschrijven wat je goed vond gaan en wat je verder aan je dochtertje opviel.
Maar wat vind papa er eigenlijk van? Want ik lees b.v. dat je dochtertje als papa binnenkomt wel meteen op hem reageert en ook wel vrolijk.
Op ouders.nl staat een heel stuk over het herkennen van autisme bij baby’s, peuters en kleuters. Daar staan wel overeenkomsten in met de dingen die je over je dochtertje schrijft. Maar ja, aan de andere kant geven artikelen op het internet vaak alleen maar meer zorgen en kan het zoals een andere mama ook al schreef ook zijn dat jouw dochtertje gewoon wat later is in haar sociale ontwikkeling. Hoe is ze motorisch? Kan ze al rollen, zitten o.i.d?
Jasper was sociaal heel snel en maakte ontzettend veel contact, maar motorisch was ie erg lui en bleef liever zitten waar die zat. Rollen???Veel te vermoeiend! Kruipen???Kan ie pas sinds een paar weken (en hij is 14 maanden!).
Dus tja, het kan best zijn dat jouw kindje met bewegen e.d. wat sneller is, en het sociale wat later ontwikkeld.
Hoe dan ook, het wordt tijd dat jij wat duidelijkheid krijgt, dus als het cb je dat niet kan geven misschien gewoon eens in gesprek gaan met je huisarts?
Sterkte meid,
en hoe moeilijk ook, probeer tussen de zorgen door ook te genieten van je kleine meid, het blijft toch een wonder zo’n minimensje en het gaat al zo snel! Lekker met haar wandelen, dat geeft mama ook ontspanning.
Groetjes Carolien.
