Ik heb van de week echt een paar keer met mijn oren staan klapperen en in mijn ogen gewreven maar mijn o, zo schattige lieve dreumesje is in 1 klap veranderd in een driftkikker…niet normaal!
Niets is goed, alles wat ik wil is standaard NEE (schudden nu nog ) Alles wat ik niet wil is standaard JA! en ze gooit zich heel dramatisch op de grond zodra ik ook maar naar haar toe loop. Ze is een treuzelkont eerste klas en als ik dan echt met klem zeg dat we nu echt gaan gaat ze gillen als een gillende keukenmeid.
Als ik haar “achterlaat” omdat ze niet met me mee wil blijft gewoon waar ze is, ook al is het midden op de stoep.
Ze zegt heel lief DAAAG mama en draait zich om om de steentjes of grasjes verder te bestuderen… ja, na 30 meter blijf ik dan toch maar wachten, je laat haar toch ook niet 3 straten zitten.
Met het eten van de boterham is het ook al een drama, ze eet het beleg op en verder niets. Hele driftbuien volgen erop. Als ze dan doorheeft dat het niets helpt propt ze ineens lachend het brood in d’r mond alsof er niets aan de hand was.
Na zo’n driftbui pakt ze me ook vaak vast en aait me over mijn gezicht en zegt ze AHHHH, mama…
Gek kind, ik moet echt even omschakelen hoor…pfff!
Groetjes van Sascha en Senne
