Hekel aan oma


#1

Mijn zoontje heeft een hekel aan zijn ene oma, hij is heel verlegen als we daar zijn en het is er ook nooit gezellig en wij gaan er heen uit fatsoen omdat het “moet”.
Het lijkt wel of Dion dat aanvoeld, hij wil oma geen handje of kusje geven en oma wil dat wel en weet je wat ze dan doet … ze probeerd hem om te kopen met speelgoed !!!
Gister kwamen we binnen en Dion wilde zoals gewoonlijk geen gedag zeggen, wij zeggen wel dat hij dat moet doen maar hij kruipt achter me weg en gaat als een baby bij me op schoot hangen.
Oma liet het kadootje zien en Dion zijn oogjes bogonnen te vonkelen, oké dan maar en hij gaf oma een knuffel, toen moest hij van oma dankje wel zeggen en toen werd hij weer verlegen en gaf het speeltje terug aan oma … goed zei oma als jij geen dank je wel zegt krijg je het niet en geef ik het wel aan je neefje, je had zijn gezichtje moeten zien.
Hij bleef maar naar dat autootje kijken en ik verluisterde in zijn oor zeg maar dank je wel tegen oma en dan mag je het hebben maar nee hoor,.
Toen we naar huis gingen was het huilen geblazen want hij wilde zo graag dat autootje en ik vertelde hem dat hij dank je wel had moeten zeggen en dat het nu te laat is.

Hebben jullie ook wel eens dat je kind geen dankje wel wil of durft te zeggen?
In een winkel waar hij een snopeje of stukje kaas krijgt enz. zegt hij het wel altijd maar zodra alle aandacht op hem is gericht klapt hij dicht en dat zijn oma zo deed tegen een jochie van 3 … ik heb er geen worden voor eigenlijk, vinden jullie het normaal.

Lilypie Third Birthday tickers


#2
quote:
goed zei oma als jij geen dank je wel zegt krijg je het niet en geef ik het wel aan je neefje,

Lekker tactisch van oma!!! NOT!
Ik weet niet of oma doorheeft hoe het werkt met kleine kinderen maar het kan er in een ongunstig geval op uitdraaien dat jouw zoontje zijn neefje erop aan gaat kijken, terwijl dat neefje er niks aan kan doen. Dus dat mag weleens gezegd worden tegen oma dat ze anderen er buiten laat.

Ik snap best dat-ie echt dankjewel moet zeggen, maar blijkbaar wil-ie dat gewoon echt niet en als dan de consequentie is dat-ie geen cadeautje krijgt, dan is dat maar zo. Heel vervelend dat-ie dan huilend mee naar huis gaat, maar daar heeft oma wel gelijk in dat het wel zo netjes zou zijn als-ie dankjewel zegt.

Aan de andere kant, dit is symptoombestrijding! De oorzaak wordt niet aangepakt. Het zou niet nodig moeten zijn dat een oma kleinkinderen omkoopt met cadeautjes dus als ik oma was zou ik daar sowieso mee stoppen. Ik zou eens proberen erachter te komen waarom je zoontje zijn oma niet mag. En dan daaraan werken in de komende tijd dat die relatie een positieve draai krijgt.

Het hoeft overigens niet aan oma te liggen. Onze jongste had het ook dat zodra de aandacht op haar gericht was er geen woord meer uit kwam. Gewoon onzekerheid, verlegenheid etc. Daar hebben we ook een heel traject mee achter de rug dat het wel zo netjes is om dankjewel te zeggen, iemand te feliciteren, jezelf netjes voor te stellen. Inmiddels doet ze het wel gewoon maar ze voelt zich er nog steeds ongemakkelijk bij. En ze is inmiddels 7,5!

Dus het kan wel goedkomen maar daar gaat tijd in zitten.

Groetekes, Sje

Gewijzigd door - Sje op 01 Oct 2012 11:44:28


#3

Het eerste dat door mijn hoofd schiet is wat gemeen van oma. Eerst omkopen iets te doen wat hij al niet wil en dan heeft ze haar zin en dan krijgt ie het nog niet omdat ie geen dank je wel durft te zeggen. Morgan zegt ook niet altijd dank je wel of ze fluisterd het als echt iedereen om een winkel op der let, meestal lacht ze heel lief en dan accepteren ze dat ook wel, maar dit is echt gemeen.

Ik zou gewoon met oma afspreken dat iedereen hem gewoon maar een met rust laat en nergens toe dwingt en al zeker niet meer omkoopt want ik denk dat dit heel averrechts gaat uitpakken.

Groetjes,

Michèle

<img src=“http://www.magicalkingdoms.com/timers/tickers/ou7voetefgsaxlxd.png”" border=0>


#4

Ja het is ook een gemeen mens, de hele wereld draait om haar weet je wel, en dat ze een kind van 3 ook al op haar hand probeert te krijgen … dat hij zich moet gedragen zoals madam dat wil.
Mijn man heeft niet z’n leuke jeugd gehad en nu ik zie hoe ze met kinderen omgaat wordt het me steeds meer duidelijk hoe het vroeger voor hem heeft moeten zijn.
Mijn man heeft nu ook weer “last” van het verleden nu hij ziet hoe Dion opgroeid.
Toen mijn man 3-4 jaar was is hij in een kinderhuis gestopt met zijn broertje omdat zijn ouders de zorg voor 4 kinderen te zwaar vonden en ze even rust moesten hebben.
Dat heeft hij ze nooit vergeven maar er wordt thuis niet over gepraat.
Ik herinnenr mij nog goed dat ze een keer zei (toen hadden wij Dion nog niet) nou als ik het over mocht doen had ik kinderen geen ‘genomen’. Wij waren toen al 3 jaar bezig om zwanger te worden.

Ik weet niet waarom ik dit hier opschrijf maar ik ben zo kwaat op dat mens wat ze andere mensen aan doet, ze is zo sluw als een vos, een kreng gewoon. Ze mannepuleerd mensen.

Gewijzigd door - vlokje03 op 01 Oct 2012 21:47:53


#5

Wat ontzettend naar om te lezen, dat je man een slechte jeugd gehad heeft, maar vooral oma`s reactie over geen kinderen moeten “nemen”.

Ik zou er dan ook al helemaal niet meer naar toe gegaan zijn.

Mijn schoonfamilie is ook heel erg van het kussen etc… bij binnenkomst en het weggaan… Ik hou er zelf niet van, maar doe het uit respect… en dat leren we de kinderen ook… maar zodra ze niet willen…Ook prima…dat moeten hun respecteren. Helaas gebeurt dat ook niet altijd… nou dan hebben ze pech!

Wat zegt je man overgens over zijn moeder in verband met Dion? Wil hij nog wel naar zn moeder toe? Ofgaan jullie er alleen heen zodat Dion oma leert kennen?
Ik ga niet meer naar mn schoonmoeder heen… en Noah zegt nu ook zelf "Ik heb 1 oma en 2 opa`s…(mijn ouders en mn schoonvader)…

Liefs, Melanie



#6

Misschien ga ik mijn boekje helemaal te buiten maar waarom gaan jullie nog in vredesnaam naar dat mens toe?? Ik had allang gezegd toedeloe zoek het maar uit. Jullie gemis zal het niet zijn en volgens mij geeft het voor jullie allemaal heel veel rust.

Groetjes,

Michèle

<img src=“http://www.magicalkingdoms.com/timers/tickers/ou7voetefgsaxlxd.png”" border=0>


#7

Opa is er ook nog en hij kan er ook niets aan doen, hij leeft onder haar rigime …
Op de een of andere manier weet ze toch respect af te dwingen en dan gaan we er
toch maar weer naar toe.
10 jaar geleden heeft mijn man overwogen om te breken met zijn ouders maar hij kon dat niet over zijn hart verkrijgen.

[img]http://lb3m.lilypie.com/my9gp1.png" width=“200” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie Third Birthday tickers” />


#8

hmm ja dat maakt het lastiger dan inderdaad. Is het niet mogelijk dat opa naar jullie komt en dat jullie oma even kunnen mijden???

En anders eens kijken of jullie een gesprek met haar aan kunnen gaan en anders in iedergeval met elkaar afspraken maken over hoe ver je haar laat gaan zeker ten opzichte van Dion. Ook is je man volwassen misschien een mooie tijd om tegen zijn moeder in opstand te komen.

Groetjes,

Michèle

<img src=“http://www.magicalkingdoms.com/timers/tickers/ou7voetefgsaxlxd.png”" border=0>


#9

Michéle zo eenvoudig is dat niet, met haar valt echt niet te praten, ze is zich altijd van geen kwaat bewust echt niet te geloven en daarbij komt nog dat ze bijde 83 worden en van alles en nog wat mankeren, mijn schoonmoeder gaat al jaren dood weet je wel, … ik zou het niet erg vinden als ze piep gaat. (erg dat ik zulke gedachte heb)
Mijn moeder is van alles het omgekeerde, is jong en vitaal, zeurt nooit en heeft veel over voor een ander en kan zich goed inleven in andere mensen en is zo lief … soms iets te lief dat ik wel eens denk; mam kom eems voor je zelf op.
Mijn schoonmoeder is jaloers op de band die ik met mijn moeder hebt en loopt altijd te vissen hoe vaak ik bij haar kom en of Dion daar ook zo verlegen is.
Mijn man heeft wel eens oprecht gezegd dat hij van mijn moeder houd en dat heeft hij nog nooit tegen zijn eigen moeder gezegt.
Ik ken dit niet, ik heb lieve ouders een een fijne jeugd gehad, ik weet mij ook totaal geen houding te geven bij mijn schoonmoeder.

We laten het maar even een tijdje rusten, straks krijgen we de kerst weer … zucht.


#10

lastig zeg.
Persoonlijk vind ik het niet kunnen hoe ze met Dion om gaat. Het kan goed zijn dat Dion het ook aanvoelt dat ze hem wil kopen en daar houden kinderen niet van.
Rens wil opeens ook niet meer altijd een kus geven. dat vind ik prima, het is zijn lijf en daar mag hij zelf over beslissen.
Ik vind het wel belangrijk dat hij netjes dank je wel zegt en netjes gedag zegt. meestal doet hij dit ook wel, maar als hij het echt niet wil dring ik niet aan.
Veel kindjes hebben zo’n fase, meestal gaat het vanzelf over.
en anders zou ik eerder met z’n zelfvertrouwen aan de slag gaan als hem nu al voor zo iets te straffen zeker op zo’n gemene manier als dat zijn oma doet.
Kijk als hij nou 6 is en hij doet het nog niet dan kun je daar wel een consequentie aan verbinden vind ik, maar dan snapt hij dat ook beter.
Ik zou dit toch aankaarten bij je schoonmoeder. Als ze zelf een leuke band wil opbouwen met je zoontje dan is dit niet de weg. Zo zorgt ze er alleen maar voor dat hij straks helemaal niet meer wil. dat zou ik haar ook zeker zeggen.

Groetjes Ramona


#11

@ vlokje lastig hoor, maar ik kan je gedachte begrijpen. Toch jamer dat er zulke mensen zijn. Succes met kerst.

Groetjes,

Michèle

<img src=“http://www.magicalkingdoms.com/timers/tickers/ou7voetefgsaxlxd.png”" border=0>


#12

Oh wat sneu voor Dion zou zo zelf een kadootje geven aan hem… Breekt toch je moederhart bij als men het dan ECHT niet geeft … Grr…!!

Je schoonmoeder werkt zelf een aversie tegen hem op … en daarin geef ik Dion groot gelijk … (gemeen hé) …

In jou geval / jullie geval… Negeer het gedrag want veranderen doen deze mensen NOOIT. Dwing maar geen bedankje af… en zeg geeft niks wij hebben thuis ook auto’s… (oh erg ben ik…) Maar kan er zo kwaad om worden…!!

Je hebt die verplichtingen (voor je gevoel soms) maar ga er eigenlijk al met een ‘wat zal er nu weer komen…’ gevoel naartoe. Ik denk dat Dion dit merkt en daarom schuw/afstandelijk/ misschien wel bang is…

Ik meen wat ik zeg over dat negeren … Laat hem bij die oma maar minder moeten omdat hij het niet durft… neem hem lekker bij je, en negeer oma’s gedrag maar. Korte duidelijke antwoorden en meer niet Verder alle liefde en aandacht voor opa!!


#13

He jakkes wat vervelend als het zo gaat!

Ik zou zelf denk ik zo iets hebben van: we gaan daar gewoon niet meer heen met kids! Maar das dan wel weer sneu voor opa natuurlijk…

Dan idd maar op de manier van mini-boy, Dion lekker op schoot nemen en niks verplichten. Oma duidelijk laten merken dat ze hem met rust moet laten.

Hier laatst ook het geval (was overigens wel lief bedoelt hoor), was een feestje van mijn oma, grote familie dus ze huurt altijd een zaaltje. Is altijd erg druk. Kan mijn oudste helemaal niet tegen… dus vaak proberen we of hij dan die avond naar de opvang kan, maar dat komt niet altijd zo uit. Paar weken geleden moest hij dus een keer mee… Kwam binnen, drukte overviel hem en hij ging even door het lint. En ipv dat ze mij dan even in alle rust hem proberen te laten kalmeren, zijn er meteen een paar tantes (oudtantes van hem dus, die hij nauwelijks kent) die er opaf snellen en hem proberen af te leiden etc.
Toen ook even heel bot iedereen uit mn buurt gestuurd, en gezegd dat er nu even niemand behalve ik iets tegen hem mocht zeggen omdat hij dat even niet aankon.
Waren ze eerst een beetje beledigd, maar toen ze zagen dat ie na een half uurtje rustig in een hoekje in zn eigen wereldje op de ds (ideaal speelgoed voor zo’n gelegenheid, hahaha) zat te spelen kwam er toch 1tje naar me toe dat t misschien toch inderdaad wel goed was om hem met rust te laten ipv proberen afleiden.
Hehe… zouden ze het ooit gaan begrijpen?

Bij jullie natuurlijk een totaal andere situatie, maar het belang van jouw kind gaat voor. Dus gewoon zeggen dat hij er niet tegen kan dat hij vol in de aandacht staat en dat hij dus bij jou blijft zitten en niks hoeft wat ie niet wil.

Kinderen zijn geboren naäpers, ze gedragen zich precies als hun ouders, ondanks alle pogingen ze goede manieren bij te brengen.
(Joh 13:15)


#14

Ik zou oma zeggen dat je dit zo niet wil. Respect en liefde verdien je niet met kadeautjes en zeker niet als je ze ze dan niet geeft. Geen kadeautjes meer als ze ze niet gaat geven en anders niet meer op visite gaan. Het is jullie manneke, jullie opvoeding en zoals oma het doet, wil je het niet. Dat is klare taal en zo wordt het kiezen of delen voor oma. Eens kijken of ze dat zelf zo prettig vind.

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!


#15

Laat Dion zijn bij zijn oma “wie hij wil zijn”.

Wil hij niks zeggen???..dan zegt ie toch niks!!!

Jouw man weet toch hoe ze is?

Dan kan ie het ook wel hebben dat zijn eigen zoon zich stil houdt als ie zich daar niet lekker/veilig voelt.

Sorry hoor…maar wat een MENS!
Ze had toch haar zin gekregen al dat ie een knuffel gaf…moet daar dan meteen NOG een dank je wel achteraan…voor Dion was die knuffel al heel wat!

Gr, Danielle


#16

Wat een ontzettend vervelende situatie. Kan me heel goed voorstellen dat je hiermee zit. Hoe vervelend ook vind ik het idee van mini-boy wel een hele goede. En persoonlijk zou ik echt niet of niet lang gaan met kerst. Het is zonde van jullie kerstdagen als jullie daar verplicht gaan zitten. terwijl jullie daar eigenlijk geen zin in hebben.

Groetjes,
Sandra

Lilypie Fifth Birthday tickers

Lilypie Second Birthday tickers

Lilypie Pregnancy tickers