Hello Ladies,
tijdje geleden dat ik hier ben geweest… Heel `t gezinnetje is ziek geweest een of ander besmettelijk buikgriep virus. Maargoed we zijn weer beter Joaquin was er het eerst overheen (typisch hè dat die kleintjes zo snel beter zijn…)
Als Joaquin thuiskomt op ma en dinsdag om 5 uur heeft papa hem opgehaald bij de gastouder. Op het moment dat meneertje thuis komt is hij erg vervelend vraagt telkens om aandacht hangt aan de broek met koken, en zet je hem met een speeltje aan de kant laat hij zich op de grond vallen als een drama-queen
en er valt geen land mee te bezeilen.
Aan tafel merk ik dat hij honger heeft maar meneer wil het op zijn manier dus liefst met lepel eten zelf… dat kan hij nog helemaal niet dus ook weer flinke huilbuien als het niet lukt (uit frustratie denk ik). Ik pak het lepeltje dan af eerst weer 3 minuten huilen dan gaat hij met zijn vingers eten pakken en dan pakt hij alleen de groentjes 1 voor 1 er tussen uit.
Ik heb gisteren met Sven (mijn vriend) besproken dat we zo ie zo geen alternatief aan gaan bieden als hij helemaal niks meer eet dadelijk (mocht hij dat gaan uitproberen) en ik negeer zijn gedrag ook zoveel mogelijk aan tafel ookal is hij dan een STOORzender!
Hoe kan ik dat overmatig aandacht vragen en dreinen ombuigen naar iets positiefs of zelfs afleren? Want niks helpt eigenlijk, speelgoed aanbieden, in de box zetten. Hij wil telkens opgetild worden dan en overal naar wijzen en zegt hij: "dit"en “dat” en wil hij dan aanraken, of hij zeurt de hele tijd mama??? Of papa???
Ik zei tegen Sven dat je zelf ook je dingen moet kunnen doen (zoals koken) en als hij zich zo gedraagd dat ik hem even op de gang wil zetten (een minuut of hooguit 2). Met de deur dicht om zelf ook even een mini adempauze te hebben
Wat raden jullie peutermama`s aan?
p.s. als ik hem zelf de hele dag heb gehad is hij `s avonds ook wat sneller op zijn teentjes getrapt maar dan krijg ik hem nog wel afgeleid met iets…
Liefs xxx