Klopt idd wel hoor. N. was 2,5 toen hij alle letters herkende, en ook zijn eigen naam en woordjes als papa, mama opa en oma.
Kon woordjes spellen, maar ‘pas’ met 4,5 jaar begon hij echt te begrijpen hoe een woord nou eigenlijk in elkaar zat en begon hij met het echte lezen.
En ik zeg ‘pas’ omdat er dus nog best behoorlijk wat tijd tussen zat. Maar eigenlijk was hij dus ook al een hele snelle met lezen. Want er zijn zat kindjes die pas met 6 jaar echt een beetje beginnen te lezen.
Kun je niet samen met haar een verhaaltje verzinnen? Dat ze uit dr hoofd leert en dan dus wel een soort van zelf kan lezen?
E. is natuurlijk nog wat jonger, maar die komt altijd met dezelfde boekjes aan, en kletst ze nu gewoon bijna woordelijk mee! Hihi!
Vanochtend kwam ze weer eens aan met Rupsje Nooitgenoeg… maar ondertussen dat ik aan het lezen was werd ze afgeleid door dr broer, en maakte ze zelf het verhaaltje maar even verkort af zodat ze weg kon : 4 aabei, noeg had hij aaaaltijd niet, 6, 8, 9, 10 blaadje eten, huisje maakt, mooie vilder, boekje uit!
Hihihi dat klonk zo grappig
