Heel boos geworden

#1

Mijn zoontje is nu ruim elf maanden en is in bed een echte woelwater aan het worden. Hiervoor stopte ik hem strak in (soms met een rolletje van een handdoek aan de zijkanten) en dan lag hij lekker vast en geborgen en viel hij heel gemakkelijk in slaap. Nu is hij heel sterk aan het worden en wurmt hij zich heel snel los, maar als ik hem zonder hem in te stoppen in bed leg (hij draagt wel een puckabag dus dat zou kunnen) valt hij nooit van zijn leven in slaap. Dan gaat ie rechtop zitten en spelen.

Zojuist probeerde ik hem weer in te stoppen, de vijfde keer - en toen hij weer alsof het een spelletje was, zichzelf loswurmde en daar smakelijk bij moest lachen tegen mij, ben ik uit frustratie tegen hem uitgevallen. Ik heb heel hard tegen hem geroepen dat hij stil moest gaan liggen (achterlijk natuurlijk) maar ik had het even helemaal niet meer. Ik vond het direct verschrikkelijk, maar ja - gebeurd is gebeurd, hè?

Overkomt jullie zulke frustratie nou ook weleens, dat je zo’n schreeuw er dan uitgooit?
En wat zou ik kunnen doen aan dat instoppen? Of gewoon afwachten tot deze fase ook weer over gaat en hij normaal rustig in zijn bedje gaat liggen? Moeilijk, hoor.

Alvast bedankt.

#2

Het weer naar bed krijgen weet ik niet want ik heb net ook een nacht met een spokend kind gezeten, maar ook bij mij en haar pappa is de frustratie soms hoog hoor. Ze krijgt tandjes (ja ze is vroeg) dus vanacht minder gefrustreerd, maar soms alleen maar lachen en kletsen tegen beer en dan is mamma het ook wel eens zat. Zeker omdat ik alles hoor. Dit is vooral 's nachts en dan verhef ik ook wel eens mijn stem. En ik weet dat het geen indruk maakt. Morgan is nog wel op de leeftijd dat ze gaat lachen of nu terug gillen. Maar ik kan je frustratie goed begrijpen,

Groetjes,

Michèle

Lilypie Eerste Verjaardag Ticker

#3

Noa is net iets jonger als jouw zoontje en zij zit momenteel ook in een bepaalde fase dat niets goed is en dat ze ontzettend wil dwingen. Als ze haar zin niet krijgt, gaat ze dreinen en gelijk het op een huilen zetten. Ik kan daar op sommige momenten ook slecht tegen. Vooral omdat ze ook bijna niet wil slapen en ik dus hele dagen met haar bezig ben. Dan verlies ik wel eens mijn geduld en ja dan val ik soms ook tegen haar uit. Moeders zijn net mensen. Noa snapt er nog helemaal niets van en ik voel me dan net als jij zo ontzettend rot.
Noa kan zichzelf nog niet optrekken en kan dus niet gaan spelen maar ze kan dan wel zo ontzettend gaan wurmen. Bijvoorbeeld als ze moet slapen of haar jasje aan moet of in de kinderwagen wordt gezet.
Je kunt slapen niet dwingen. Ik zou er gewoon weinig aandacht aan besteden en hopelijk valt hij dan uiteindelijk vanzelf in slaap. Dus ook niet teruggaan om te zorgen dat hij gaat slapen als hij speelt, want negatieve aandacht is ook aandacht en dat is precies wat hij wilt/ zoekt. Het zal zeker heel veel geduld vergen.
Ik laat Noa ook meestal maar kletsen in haar bedje. Pas als ze heel hard huilt en er duidelijk iets mis is, ga ik naar haar toe om te troosten. En ook meestal niet direct, want ze huilt ook wel eens als ze juist heel moe is en dan heeft ze dat huiltje dus nodig voordat ze in slaap valt.
Ik hoop dat je wat hebt aan de wetenschap dat je niet de enige bent en ik wens je heel veel succes met het in slaap krijgen van je zoontje.

Gewijzigd door - Claartje op 15 Dec 2008 14:28:11

#4
quote:
Mijn zoontje is nu ruim elf maanden en is in bed een echte woelwater aan het worden. Hiervoor stopte ik hem strak in (soms met een rolletje van een handdoek aan de zijkanten) en dan lag hij lekker vast en geborgen en viel hij heel gemakkelijk in slaap. Nu is hij heel sterk aan het worden en wurmt hij zich heel snel los, maar als ik hem zonder hem in te stoppen in bed leg (hij draagt wel een puckabag dus dat zou kunnen) valt hij nooit van zijn leven in slaap. Dan gaat ie rechtop zitten en spelen.

Zojuist probeerde ik hem weer in te stoppen, de vijfde keer - en toen hij weer alsof het een spelletje was, zichzelf loswurmde en daar smakelijk bij moest lachen tegen mij, ben ik uit frustratie tegen hem uitgevallen. Ik heb heel hard tegen hem geroepen dat hij stil moest gaan liggen (achterlijk natuurlijk) maar ik had het even helemaal niet meer. Ik vond het direct verschrikkelijk, maar ja - gebeurd is gebeurd, hè?

Overkomt jullie zulke frustratie nou ook weleens, dat je zo’n schreeuw er dan uitgooit?
En wat zou ik kunnen doen aan dat instoppen? Of gewoon afwachten tot deze fase ook weer over gaat en hij normaal rustig in zijn bedje gaat liggen? Moeilijk, hoor.

Alvast bedankt.

Die frustratie ken ik wel ja. Ook ik roep wel eens wat naar ons jochie.

Wat dat instoppen betreft: mee stoppen.
Laat hem het maar lekker zelf uitzoeken.
Als hij wil zitten spelen in bed, prima.
Je kunt hem niet dwingen om “nu” in slaap te vallen.

Hij ziet wat je nu doet inderdaad als spelletje,
en spelletjes zijn leuk, en moeten dus herhaald worden.

Hoe dan ook, hij valt vanzelf in slaap.
En dan kun je na een tijdje hem rustig oppakken,
recht in bed leggen en de deken er overheen doen.
Geen probleem.

Werkt hier al maanden goed

M.

#5

Geloof me, naarmate ze ouder worden, schreeuw je nog veel vaker. Soms voel ik me zo genegeerd door de kinderen, terwijl ik 's nachts wel goed genoeg ben om bedden te verschonen, te troosten, zetpillen toe te dienen. En overdag horen ze je niet als het ze niet uitkomt. Dus ik verhef regelmatig mijn stem.

Groetekes, Sje

#6

Hoi,

Ook ik schreeuw wel eens uit frustratie. Ook ik vind dit verschrikkelijk. Vaak weten ze geeneens wat ze fout hebben gedaan. En eigenlijk lucht geeneens op omdat je een schuldgevoel hebt. Ik probeer het niet met schuldgevoel goed te maken maar uit te leggen in al teveel woorden waarom dit gebeurde. Dan gaan we weer op de goede voet verder. Het is en blijft moeilijk wat te doen om het te voorkomen en wat te doen als het eenmaal een keer gebeurt.

troost je met de gedachte dat je niet enige bent die het weleens overkomt.

groetjes

lon106

#7

inderdaad, ik vind soms dat je als moeder net zo een sloof ben zeker nu de kids ziek zijn mam doe dit doe dat mam mam ma oh!!! en inderdaad spuug ruimen assen strijken bedden weer verschonen omdat hij net de wc weer niet redden maar ik wil cars kijken maar ik wil dit en dat pfff ja ze kunnen er niks aan doen en je doet het gewoon maar ik zei vanmiddag hallo ik ben er ook nog mag ik even naar de wc en wat eten ja graag!! ook zo sneu en ze kijken je dan aan zo van tuurlijk mam doe maar.
ik denk zo lang je mniet de hele dag loopt te fitten of slaat kan het heus geen kwaad hoor om te laten merken dat je boos bent