Heeft iemand nog tips voor babies met krampjes

#21

mag ik vragen waaromd dat de beste van de driewas is ??
voel me zelf redelijk goed nog steeds erg moe
en pijn in me heupen maar dat trekt nog wel weg
niet te veel willendoen als ik zou willen doen
ach, als dat t ergste is ,

marielle

#22

Dat kan een lange worden, lol. Zal het zo kort mogelijk maken.

Mijn 1ste bevalling was in Wales, ik woonde op dat moment in Engeland met mijn man. En ik kan niet echt zeggen dat ik zwangerschap gym heb gehad, waar je toch wel goede tips krijgt. Ben ingeleid, wat inderdaad niet echt een pretje was. Kreeg op Dinsdagochtend gel ingebracht, en dat tot de volgende dag. Het deed niet veel, wel braken mijn vliezen, maar ik bleef maar 1cm houden. Op de woensdagmiddag kreeg ik infuus om de weeen nog sterker en meer te krijgen. Heb de boel bij elkaar geschreeuwd, omdat ik niet wist hoe ik moest ademen en zo. Maar had verder geen hechtingen of zo, wel kleine scheurtjes.

Met Joshua, woonden we in Hilversum en het was de bedoeling dat ik thuis zou bevallen. 's Nachts braken mijn vliezen en het ging nog redelijk lang goed. Kon goed door de weeen ademen. Maar het schoot niet op. Op gegeven moment dachten we dat het goed ging en de verloskundige kwam en op een gegeven moment de kraam ook. Maar bijna 24 uur nadat mijn vliezen gebroken waren, vond de vk het toch beter naar het ziekenhuis te gaan. Want de weeen bleven onregelmatig. Kreeg in het zk nog infuus, maar om 9 uur 's ochtends besloot de gyn. besloot voor een keizersnee, omdat hij aangezichtligging constateerde. Het duurde bij mij erg lang voordat ik geen last meer had van mijn wond.

En mijn laatste was inderdaad de beste. Ik was 6 dagen overtijd. Begon 's ochtends met weeen waar gelijk maar 5 minuten tussenzaten. Kon er goed door heen ademen. Was om 2 uur 's middags in het ziekenhuis. Kreeg toch nog wat infuus, omdat de weeen niet supersterk waren. Jonathan had wel in mijn vruchtwater gepoept dus ze hielden zijn hartje goed in the gaten en die viel ook af en toe weg. Om 17:45 had ik 8cm ontsluiting. Om 18:20 kwam de vk weer omdat ik toch al best een poosje persdrang had, kon het niet goed meer aan en ze wilde mij checken voor ontsluiting, maar zíjn hoofdje stond al. Ik heb maar 2 keer hoeven persen. Op dat moment ging het emotioneel te snel en was ik wat in paniek, ook omdat zijn navelstreng om zijn nekje zat en hij helemaal paars was. Maar nu achteraf is het echt de beste geweest, omdat het zo snel ging. Had 1 hechting, wat verdorie veel zeer deed, maar je vergeet het echt snel toch wel.

Hoop dat dit je allemaal niet angstig maakt. Wat er ook gebeurd, het einde is in zicht, als je aan het bevallen bent en er wordt goed voor je gezorgd. En het is het echt allemaal waard.




#23

nou mijn bevalling ging echt niet zo lekker hoor
ik heb net als jij de hele boel bij elkaar geschreeuwd het lijkt net of de
oermens tot leven gewekt word in je
sávonds om kwart voor 11 begonnen de weeen wat ik toen niet wist
kreeg een steek in me onderbuik
en na een aantal minuten weer en toch maar ff douchen en lekker slapen
maar ik lag niet lekker in bed en kon me draai niet vinden en kon niet in slaap komen en bleef
gewoon die steken houden
op een gegeven moment dacht ik ; dit zouden wel een s de weeen kunnen zijn
dus ik me vriend wakker gemaakt van volgens mij is het begonnen hoor!!
HIJ: ACH laat me slapen ik moet morgen om 6 uur op de zaak zijn.
ik me bed uit ik was nog niet me bed uit opf me vliezen braken waarop me vriend me raar aankeek
van ja joh plas jij lekker t bed onder
toen werden de weeen dus steeds sterker en heftiger ik heb me vriend echt geslagen geknepen geschopt
gekrabt en zelfs in ze schouder gebeten…
maar s’morgens om half 6 had ik dus pas een halve cm ontsluiting
en ik maar roepen Ik moet poepen!!
maar nee toen om 9 uur kwam de vk terug en had ik 7 cm ontsluiting
dus dat ging goed ze zou om 11 uur terugkomen maar ik bleef op 7 a 8 cm steken ik kwam gewoon niet verder
wat dus nie zo fijnwas hebdus een uur onder de douche gezeten
dat was echt heerlijk…
toen kwam de verloskundige terug en zei dat t niet geholpen had dus we zouden naar t ziekenhuis gaan
ik was de douce nog niet uit of ik begon al met persweeen
en dat is echt geen pretej maar 8cm ontsluiting en dan de auto in over bobbels in de weg
en alle verkeer pffffff
in het ziekenhuis kreeg ik een weeenopwekkende middel dat sloeg ook niet aan
toen kreeg ik lachgas het enig wat ik daarvan nog weet is dat het echt de pijn verzacht
en dat ik keihard geroepen heb van ohhh dit moeten we thuis ook hebben dit is echt heerlijk!!(stom he?)
op een gegeven moment was ik het wachten wel zat en wilde nu wel eens gaan persenmaar dat mocht dus nie
kreeg 2 flinke knippen waar ik nu nog best wel last van heb
heb 5x een verdoving gehad
op een gegeven mmoment ik hield het echt niet meer en ben dus gaan persen waarop ineens me vreind
riep Ikzie het hoofdje
ik zie heel veel haar,
end at doet dan wat met je dus dan wil je alles op alles zetten
ik was echt kapot
dan staan er 2 verpleegkundige langs je bed gaanze t hebben overkeizersnedes
nou ik zeg je dat is niet prettig
ik had zoveel pijn dat ik zelfs me verloskundige een schop had verkocht(weet ik zelf niet meer hoor)
maar opeens zei ze na veel gepers kijk eens tussen je benen
waarop ik zeg ohhhh een hoofdje , hetlijkt wel een aardappeltje…
maar zou me meissie niet meer willen missen hoor
zit met echt heeeeeeel erg veeeel hechtingen bij 23 zijn ze opgehouden met tellen

kan je vertellen hier hebik nog steeds last van

dikke kus

marielle

marielle

#24

Jemig wat een verhaal met jou kleintje zeg. Potverdorie. En dan 23 hechtingen. Dat moet toch pijn gedaan hebben. Ik vond 1 al erg. Jemig, zat tegen het plafond. Heb je er nu nog last van die hechtingen?

Ik weet wat je bedoelt met ontsluiting weeen van ongeveer 7cm over de hobbels en zo, dat dat geen pretje is, heb ik ook gehad.

Denk je dat dit je stopt om nog een kindje ooit er bij te willen hebben?




#25

nou toen de hechtingen gezet werden heb ik er vrij weinig van gevoeld hoor
maar de dagen erna ik kon bij ons de trap niet op dus heb op een bed in de huiskamer geslapen met de
kleine in de wagenbak i n de box
en me mannetje geslapen op de bank
maar nu ja nog een beetje last ervan maar niet meer zoveel als in het begin gelukkig

maar heb welgeroepen dit doe ik nooit meer!!

maar nu tja… denk ik dat er misschie ooit nog wel een tweede komt
maar voorlopig moet ik er ff niet aandenken

wel leuk natuurlijk ook voor de kleine meid een speelkameraadje

marielle

#26

HEt lijkt me inderdaad heel pijnlijk zoveel hechtingen. Fijn dat je er niet zo veel last meer van hebt. Maar je vergeet dit soort dingen best snel. Bepaalde dingen onthou je, maar niet de intensiteit ervan.

Aan de ene kant ben ik blij dat mijn zwangerschap en bevallings tijden voorbij zijn, maar je voelt je ook best wel special in die tijden. Maar 3 is genoeg.




#27

heee lieverd

sorry dat ik nu pas reageer maar me kleintje is net opgenomen in het ziekenhuis
leg het je later nog allemaal precies uit dikke kusss en misschien tot morgen

marielle

#28

Oh meid toch. Laat me gauw weten wat er is en hoe het is. Ik hoop dat het niet iets ernstigs is. Hoop dat je ons snel junt laten weten hoe en wat.

Hou je goed, okay?




#29

Hey Marielle, is Mylene opgenomen in het ziekenhuis?
Wat vervelend!!!
Hoop dat het niks ernstigs is en dat je ons gauw laat weten hoe het met haar gaat.
Sterkte!

Groetjes Bianca, mamma van Stephan en ?

#30

Jeetje wat rottig. Hopelijk heb je gauw de tijd om te vertellen waarom. Sterkte !!!

Groetjes Astrid,mamma van Evianne 03-04-2003

#31

mylène is geboren met een verdikking rond enonder haar borstje volgens de kraamhulp
was dat vet of beginnenede borstgroei
nou daar vertrouw je dan toch op want zij heeft er middels voor geleeerd
het werd ook steeds roder en ik vertrouwde het niet ik wilde al naar me huisarts toe
maar dat vond zij niet nodig.
na die week werd het ook minder en verdween het zelfs tot vorige week donderdag
toch huisarts opgebeld en die adviseerde me om het goed warm en vet te houden
nou zogezegd zogedaan maar helaas het mocht allemaal niet helpen
1e paasdag schrok me een hoedje echt het borstje was een hoopje geworden en daarop
leek het net of er een grote kers zat met gelig gloed (was echt ranzig om te zien)
dus snel naar de huisartsen post die stuurde ons door naar de ehbo van t lumc ziekenhuis
ons was verteld dat t ong een uur of 2 zou duren en dat ze dan mee naar huis mocht niet dus
paar dagen blijven
heb een ruzie op de ehbo gehad dat wil je echt niet horen werd me kind echt letterlijk
uit m’n armen gegrisd en werd me doodleuk verteld dat ik te overbezorgd was
van de ehbo werden we naar de babyafd doorgestuurd
van daaruit kregen we een kamertje en werd de kleine meegnomen voor operatie uiteindelijk bleek het
een abces te zijn gaat nu voor onderzoek naar t lab want ze willen hoe of wat t is

ik heb echt wat afgehuilt
maar gelukkig ze is nu thuis moet wel iedere dagterug voor controle enschoonmaken
pfff maar heb t er voor over
en dan ook nog 4x per dag die antibiotica waar ze zo van gaan schijten
pff gaat echt wel paar meter ver
haha dit was t wel zo’n beetje

marielle

#32

nou jeetje zeg, dat is echt niet niks. Kan me voorstellen dat je je rot geschrokken bent en al heel wat afgehuild hebt. Tja en dan zo`n ziekenhuis waar ze je zo je kindje wegpakken met de mededeling dat je te overbezorgd bent pfffffffffff die had er van mij toch eentje gehad dan. Zou meteen grote stampij gemaakt hebben. Zijn ze nou helemaal ???
Gelukkig heb je dr nu weer thuis. Hopelijk hoef je snel niet meer steeds terug en zal de uitslag van het abces gauw bekend zijn. Hoe lang duurt die kuur nog ??? Is ze er ziek van ???

Sterkte meis !!! Dikke knuf van mij hoor.

Groetjes Astrid,mamma van Evianne 03-04-2003

#33

Nou, Astrid heeft eigenlijk al gezegd wat ik ook wilde zeggen

Pfff…wat een gedoe zeg.
En dan overbezorgd, jaja…dat heb ik eerder gehoord (van Ingrid en haar dochtertje Aouatif)
Echt absurd!!!

Ik ben heel blij voor je dat je haar nu weer lekker thuis hebt en ik hoop dat ze gauw opknapt.
En dat de uitslag goed blijkt te zijn natuurlijk!

Sterkte!

Groetjes Bianca, mamma van Stephan en ?

#34

Goh wat een gedoe zeg voor jullie. Kan me voorstellen dat je heel wat traantjes gelaten hebt. Het is dan ook niet leuk als je niet fijn behandeld word. Ik hoop dat je gauw een goede uitslag krijgt en dat je meisje gauw weer van de medicijnen afkan en zichzelf kan worden.




#35

allemaal erg bedankt voor jullie medeleven
moest gewoon ff me verhaal kwijt …
de kuur duurt minimaal nog een week
jullie willen niet weten hoe ik tekeer ben gegaan in t ziekenhuis
mocht ik me kind niet vasthouden he ben zo onder de behandeltafel doorgekropen
om r te pakken ze vonden me eigenwijs heb echt een grote bek gegeven
kregen iedere keer weer een andere arts geen enkele kon me temmen haah
goed he??
maar gelukkig opde baby afdeling ging t wel goed hoor een beetje langs elkaar heen
maar dat ben ik al weer vergeten

marielle

#36

Whahaha heel goed hoor, ik zou ook echt de boel op stelten zetten als me dit overkwam joh. Ze zijn niet goed bij hun hoofd !!! ennuuuuhhhhmmm schrijf hier maar lekker van je af meis.

Groetjes Astrid,mamma van Evianne 03-04-2003

#37

Jeetje…wat een gedoe zeg, daar in het ziekenhuis.
Ik hoop dat je snel de uitslag krijgt van het onderzoek!

Groetjes,
Sonja

#38

Heel knap hoor dat je zo voor je meiske en jezelf bent opgekomen. Ik denk dat op zo’n moment je moedergevoel het gewoon moet uitschreeuwen.

Hoop dat het goed blijft gaan.




#39

hoi naam genootje
wat een toestand met je dochter ,ja ik zou ook me grote mond open zetten, op dat moment .ze moeten niet met je kind sollen .heel veel beterschap voor je meisie en knuffels

groetjes marielle mama van tanja

#40

hallo naamgenootje

ook toevallig hihi
nee inderdaad ze denken je bent jong en onervaren dus je zal wel niks weten
en door de schrik niks durven vragen want alles doen ze uit het belang van het kind
mooi fout gedacht … ik vraag alles en wil alles weten
dus daar zaten ze mooi naast heb echt de hele boel op stelten gezet

hih groetjes xxx

marielle