Nou vandaag is het weer zo ver, Ruben is echt stront vervelend.
Hij wil dan ook helemaal niks alleen maar aanstellen.
Pak je hem uit zijn bed is het goed, krijgt hij de fles, dan halverwege even boeren en daar begint de ellende dan! niet willen boeren nou dan de fles maar in een keer op.
Dan moet hij wel boeren en dat wil hij niet, helemaal strekken en gillen.
en als ik rustig blijft praten en zingen is het goed, hou ik op dan begint hij weer te gillen.
dan even spelen dat gaat op zich redelijk maar binnen een paar minuten weer gillen, en huilen.
Ik word er helemaal gek van, klinkt misschien gemeen maar ik ben bij als hij weer naar bed toe mag, en steeds hoop ik dat hij dan de volgende ronde een beetje vrolijker is.
Dit is wel zo vermoeiend, vind er even helemaal niks aan, en zit er dus even doorheen.
Groetjes Marianne Mama Van Ruben.