Dit zei dus Veronica, toen we bij mijn oma op bezoek gingen, gisteren in het ziekenhuis. Sinds een paar dagen ligt mijn oma dus in het zh, niet al te best. Dubbele longonsteking, kan dr benen niet gebruiken, ontzettend benauwd en ze ziet er ineens oud uit. Nu is ze ook al 90 jaar (en een half), maar je geeft dr eerder 80 (alsof dat zo jong is, maar oke, nu zeggen we: ze wordt echt oud hoor,als je dr zo ziet liggen hahaha) ofzo. Ze is ontzettend bij de tijd. En lief met de kinderen (met kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen, zijn het er ongeveer 70). De achterkleinkinderen noemen haar altijd Beppe (Onze hele familie is een Friese familie, al ken ik er amper iets van hoor). Nou dat was ff snel uitleg.
Veronica wilde persé mee gaan, om Beppe een kusje te geven, zodat ze snel weer beter wordt. En dan nog ff bloemetjes plukken zei ze. Hebben maar een bakje met potnarcisjes genomen, aangezien Beppe nog lang in het zh moet verblijven. Afijn, komen we daar, zeg ik tegen Veronica, dat ze niet moet schrikken als ze Beppe ziet, want ze heeft allemaal slangetjes in dr lijf.
Nee, daar schrikt ze niet van, zegt ze. Komen we daar binnen, loopt de kletsmajoor, naar Beppe toe, geeft een kus en zegt dan: "he Beppe, wat he jij nou?? Allemaal touwtjes in je neus! Nou ga je natuurlijk ook dood he! ", goed we lagen wel ff in een deuk hoor om die malle meid. We zeiden nog, dat die touwtjes er zijn om beter te worden en dat we er vanuit gaan, dat Beppe nog wel 100 jaar gaat worden. Maar het was wel ff grappig hoor. “Goh, Beppe, wat leuk, je hebt zelfs kussens van de dokter gekregen en nog een lekker bedje ook!”. Beppe was blij ons te zien hahahaha. “Goh, wat een boel bloemetjes zeg en wie heeft die tekening daar gemaakt?” Eh, een nichtje wat je niet kent (veel te grote familie vrees ik…) “Beppe, ik moet echt eventjes plassen, maar niet weg gaan hoor, ik ben zo weer terug!”. En zo ging het nog ff door, ze hield dr kleppie niet dicht hoor, ze vond het weer fantastisch… die meid is verzót op ziekenhuizen joh… Tis gewoon erg haha. Ze kijkt bijvoorbeeld met liefde naar ziekenhuis series. Dus de echte he, zoals Children Hospital. Nu wil ik niet dat ze dat kijkt, maar soms vangt ze iets op en oei oei genieten hoor! Mafketeltje hahaha.
Lucas was niet mee naar Beppe, dat is helemaal niets voor hem en haar. Veronica kan dat wel. OH zegt ze ook nog:“Oh wat zul je een buikpijn hebben”, terwijl ze dr eigen buikje vasthoudt en glimlacht. Maar goed, toen kwamen een oom en tante van mij binnen en mevrouw hield gelijk op, verstopte zich achter mij en dr praatjes kwamen pas weer op de gang. Waar we de code van de toegangsdeur moesten intoetsen:“Ja, anders loopt Beppe weg he…”, hahahahaha. Ze ligt op de afdeling Geriatrie en idd is dat afgesloten voor oudere mensen, die “de weg kwijt zijn”. Nu is Beppe dat totaal niet hoor, maar je merkt het, kindertjes vangen heel wat meer op, dan je nog verwacht! Vandaag ging op de psz de nieuwe thema in (om de zoveel weken veranderen ze van thema) en nu ging het toevallig over ziekenhuizen. Kon ze “mooi” vertellen over Beppe in het ziekenhuis. Wat boft die meid toch weer, knipoog…
In ieder geval, zorgde ze ervoor, dat iedereen weer vrolijk was!!! Mijn knappe dame!
Zo weer op naar een heldendaad, zoefff SuperMoooo