Ik had natuurlijk nooit hardop moeten zeggen dat het weer goed ging, want de afgelopen twee ochtenden was het weer raak. Vanmorgen zelfs om 5.45 uur! Krijsen, brullen, huilen, niets hielp. Ja, naar z’n kamer gaan en hem knuffelen. Maar als ik dan wegliep, begon het huilen nog harder dan ervoor. Ik link het toch aan de verlatingsangst, hij pakt me zo stevig vast als ik bij hem op z’n kamer kom om hem te troosten en brult zo hard als ik wegga. Misschien dat 'ie als 'ie wakker wordt zich ineens beseft dat 'ie alleen is en daarvan in paniek raakt. Ik heb hem vanmorgen na een half uur krijsen bij me gepakt en toen moest 'ie nog gewoon even nasnikken…zielig. En bij het afleveren op de creche was het ook weer huilen. Vorige week, toen het een paar dagen beter ging, toen huilde hij ook niet bij het naar de creche brengen, dus…misschien is het zo dat verlatingsangst bij vlagen de kop opsteekt?
Hoe dan ook, een niet goed uitgeruste mama zit hier achter de computer…5.45 uur!!! Zou verboden moeten worden…
Groetjes,
M