Goedbedoelde goede raad

#1

hallo iedereen,
hoe gaan jullie om met goedbedoelde (en vooral ongevraagde) goede raad waar je zelf niet echt achter staat? Ik bedoel, ik vind het wel aardig dat iedereen zo betrokken is, maar krijg vaak dezelfde commentaar… Mijn zoontje eet bijvoorbeeld niet altijd met even veel smaak (dan vooral het warme eten) en als hij moet slapen huilt hij altijd even. Daar krijg ik regelmatig commentaar op, en iedereen heeft wel iets. Ik word er zelf niet zo blij van en erg onzeker. Ik doe wat ik denk dat goed is voor mijn zoon. Ik leg die commentaar dan ook maar langs me neer maar ik merk wel dat ik er last van heb.
Hoe gaan jullie hiermee om? Zeggen jullie er iets van of leg je t “gewoon” langs je neer?
Groetjes
Ineke

Gewijzigd door - ineke1980 op 28 Jun 2010 13:20:00

#2

Hoi Ineke,
Heeeel herkenbaar! Persoonlijk zou ik er wat van zeggen, zeker als je er zelf last van hebt. Gewoon aangeven wat je hier ook schrijft, dat je zelf doet wat je denkt dat goed is voor je zoon. Jij kent hem tenslotte het beste!
Groetjes Nancy

Lilypie First Birthday tickers

#3

ik heb het ook hoor. damian huilt zichzelf altijd een kwartier in slaap. hij krijst dan echt maar daarna slaapt hij heerlijk. daar krijg ik ook vaak commentaar op maar het is d enige manier dat hij gaat slapen. ik voel me daar ook best rot onder en denk dan doe ik het inderdaad wel goed. maar het is nu eenmaal niet anders

[img]http://lb1f.lilypie.com/7nknp2.png" width=“400” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie First Birthday tickers” />

#4

Hoi,

Als het commentaar eenmalig van iemand komt die je ik niet vaak zie of zag. Legde ik het naast me neer of zei ik zal eens een keertje misschien proberen.
Als het was van iemand die ik vaak zag of waarvan ik dacht heb je nu alweer commentaar dan gaf ik aan wat het ritme van mijn dochter was en hoelang ze huilde en dat ik het niet erg vond. En zolang ze goed groeide en aaankwam ik me geen zorgde maakte om het wisselende eet gedrag.
En als ik er echt last van had dan zei ik doe het zoals ik denk dat het goed is en als ik het echt niet weet dan vraag ik je advies wel.

Nu moet ik wel zeggen je bent gauw geneigd te zeggen wat je met je eigen kindje deed toen ie eetproblemen of slaapproblemen had. Maar probeer nooit belerend over te komen en nooit als advies over te komen zo kan je zelf weten wat je ermee doet.

Maar het is en blijft een lastig probleem. De meeste bedoelen het goed.

groetjes

lon106

#5

Ow heeeeeel herkenbaar (jammer genoeg) Onze meid heeft de eerste 6 weken heel veel gehuild. Hele dagen liep ik met haar om, om haar stil te krijgen. Nadat we zijn begonnen met de 3RRR’s in combinatie met inbakeren ging het super. Onze dochter veranderde van een huilkindje naar een tevreden en blije meid.
Ook wij kregen heel vaak commentaar. Doe eens wat ontspannender, je kindje kan ook wel een half uurtje later eten. Ligt je kindje nu alweer op bed. Ga maar door. Ik heb me het eerst wel aangetrokken, was ik dan zo streng?!?! Maar IK ben de mama en als ik zie dat dit het beste is voor mijn kindje dan doe ik het zo. Ze is nu bijna 15 maand en ik heb een super makkelijk kind. Wil overal slapen en spelen.

Trek je niks aan wat een ander zegt, het gras is bij de buren ook altijd groener. JIJ bent de ouder en JIJ bepaald hoe het gaat. Als JIJ wil dat je kindje elke avond om 22.00 op bed gaat dan is dat JOU keus (om maar een voorbeeld te noemen)

Twijfel niet aan je zelf. Je voed je kindje op op de manier dat jij het het beste vind.

Liefs

Lilypie Second Birthday tickers

#6

dank jullie wel!
Het is dus herkenbaar… En ik snap het ook wel hoor, iedereen bedoelt het goed en wil goede raad geven, maar soms denk ik: alweer?? Ik ken m toch echt het beste en doe zoals ik denk dat t goed is. Het is verder een heel vrolijk kereltje en is over t algemeen gewoon tevreden, dus dan denk ik dat ik het toch goed doe. Maar als het idd belerend overkomt vind ik het wel moeilijk.
Ik denk dat ik het inderdaad bij mensen die ik veel zie, er toch wat van ga zeggen.
Nou in ieder geval fijn dat jullie zo reageren, geeft me weer wat vertrouwen!

#7

Als iemand een keer wat zei legde ik het naast me neer. Iemand die ik vaker zag of die het vaker zei ik dat ik het liever zo deed maar dat als ik advies nodig had ik het zeker zou vragen. Bij degene die dan nog door gingen zei ik dat ze der mond een keer moesten houden en eerst der eigen kind maar eens op moesten voeden voor ze aan de mijne begonnen. Want het valt me namelijk wel op dat degene met de meeste ongevraagde adviezen ze zelf het minst opvolgen.

Groetjes,

Michèle

#8

Hoi Ineke,
Wat ik altijd doe is ja nee en amen zeggen,en vooral blijven lachen.!!Tenslotte is het je eigen kind en zal je ten alle tijden weten wat goed voor hem is.Daarnaast zit er af en toe weleens een adviesje tussen die bruikbaar is…
Mijn kleine man is net Bam Bam als hij net in bed ligt maar ook net als de jouwe gaat dat binnen zo weer voorbij.Kleintjes kunnen zelf ook erg goed aangeven wat ze wel of niet lusten en of ze voldoende voeding krijgen,ik persoonlijk maak daar bij mijn mannetje geen probleem van want hij groeit namelijk als kool.!!!
Een goedbedoeld advies :Laat je niet gek maken !!

Groetjes Iris

#9

Ow ja, idd heel herkenbaar. Ik stoorde mij er ook aan. Ik zei dan altijd “bedankt voor de tip” zodat diegene het gevoel kreeg dat ik er ook wat mee deed. Waren ze het eerste stil en ik trek toch mijn eigen plan.

a href="http://lilypie.com/">[img]http://lb1f.lilypie.com/KMNsp2.png" width=“400” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie First Birthday tickers” /></a

#10

ik stoor me er nog steeds aan! elke keer als ik bij mijn schoonouders kom die 180km verderop wonen dan word er van alles tegen je hoofd gegooid. en ze proberen van alles in zijn mondje te stoppen. er iets van zeggen? ho maar dat snappen ze niet! heb er nog steeds zo een moeite mee laatst zijn we met mijn man uit eten geweest en de kleine lag te slapen bij mijn schoonouders. ik zei nog haal hem never nooit uit bed als hij ligt te tijgeren in zijn bed, dat doet ie in zijn slaap en slaapt weer verder…een echte buikslaper dus. die avond toen wij weg waren zijn mijn schoonzus langs geweest om ons te zien, wat zagen ze nou? de kleine wakker op de schoot van schoonvader om 21.00 uur met een fles in de hand! ons werd dat natuurlijk niet verteld toen wij om 23.00 uur aan kwamen kakken. de volgende dag mijn schoonzus opgezocht omdat we elkaar niet hadden kunnen zien en vertelt ze doodleuk dat ze de kleine al wel hadden gezien en dat mijn schoonouders hem aan het voeden waren omdat hij met zijn vingers in zijn mondje zat! logisch!!! tandjes!!! nee ze denken honger! 40cc water met 5 scheppen melkpoeder huppaaaaaaaa met als gevolg heel veel krampjes de volgende dag! ik heel boos mijn shcoonmoeder opgebeld eenmaal thuis aangekomen ze bleef maar zweren dat ze niks had gegeven! de kleine heeft 2 uur aan 1 stuk gehuild van de pijn dus hoe bedoel je goed bedoeld advies??? dit is egoistisch. omdat zij het leuk vinden om te voeden hier is niets goeds aan. zo heeft mijn man hun zwaar op hun kop gegeven maar niemand die er naar luistert. volgende keer weet ik beter. niks uit eten en niks logeren. een bezoekuurtje is meer dan genoeg bij opa en oma en ik laat hem never nooit meer alleen achter. zo die is er uit

Lilypie First Birthday tickers

#11

Oh dat zou precies mijn reactie zijn, jij tegen mijn wensen in dan ook geen logeren meer. Kijk morgan is nu ouder en laatst kreeg ze chips van oma ivp een boterham, maar ze is bijna 2, ik was er niet gelukkig mee maar he das bij oma. Maar toen ze zo klein was hoefde ze echt niet af te wijken want dan was het echt over. Er is een keer iets mis gegaan en dat was bijna einde maar dat is nooit meer voorgekomen.

Groetjes,

Michèle

#12

@ mama Selma: Ja dan zou ik ook heeeeel boos zijn, dat is gelukkig hier nog niet voorgekomen. Wel dat ze zeg maar net doen of ze hem beter kennen dan mij en dan proberen eten te geven terwijl ik had gezegd dat lukt nu nog niet of zo, maar in ieder geval niet achter mijn rug (zover als ik het weet natuurlijk).
Maar mijn reactie zou precies hetzelfde zijn, een bezoekuurtje meer als genoeg.
Laatst zei mijn schoonmoeder wel: oh honing aan de speen, dat vonden ze hier zo lekker!!! dat heb ik maar meteen afgekapt en gezegd dat ik dat pertinent niet wil. Nu neem ik wel aan dat als ik zo duidelijk ben, ze het ook niet zal doen, maar je weet natuurlijk nooit.
Ik vind het wel erg vervelend als mensen doen of ze je kind beter kennen dan jezelf. Maar ach, ik zal daar maar van denken dat het goed bedoeld is, als ik jouw verhaal lees valt het bij mij allemaal nog wel mee

#13

ja wees zeker blij met je eigen situatie want hier heeft mijn zoontje koemelkallergie en nog vraagt mijn schoonmoeder of hij yoghurt zou lusten! daaar word je toch gek van! hier ook wel eens advies over honging gekregen van schoonouders, heb ze toen verteld dat babys tot 1 jaar geen honing mogen en dat ze daar dood aan kunnen gaan maar ze nemen je echt niet serieus…vind het heel sneu voor mijn man maar komen ze nou van de mars denk ik soms! hier helpt het gewoon niet om er over te praten of ze op de kop te geven moet letterlijk mijn kind beschermen en steeds in de buurt blijven. vind het alleen lastig als ze mij om hulp vraagt in de keuken dan moet ik hem wel even alleen laten met opa en die probeert dan ook weer doodleuk appels van de boom te geven die niet gewassen zijn en vooral niet gepureerd…tja het blijft lastig je kunt geen camera’s aan ze hangen maar heb mijn man wel gewaarschuwd dat hij de kleine in de gaten moet houden wanneer ik het niet kan. vind het zo vervelend maar het is nu niet meer anders dan een bezoekuurtje meer niet…hierdoor ben ik een tijdje naar de psycholoog geweest omdat ik er zo erg mee zat en me elke dag zo gestresst voelde vooral in het begin kwamen ze elk weekend kon toen me bed niet uit en viel soms in slaap en toen ik wakker werd lag de kleine niet meer in zijn bed…zo eng dat ik het vond…nu kan ik gelukkig waken over hem maar weet niet meer of het goed bedoeld is allemaal…en of het nog wel leuk is als ze in de buurt zijn. krijg er echt nachtmerries van snap niet of het nou aan mij ligt…of dat zij gewoon doen waar ze zin in hebben. net of het hun kind is. ging laatst ook over de rooie toen mijn schoonmoeder aanbood om voor de kind te zorgen en dat we hem terug zouden krijgen als hij ouder werd! zo iets stel je toch niet voor??? vroeg haar of ze haar eigen kinderen zou af staan ja hoor zegt ze dan doodleuk waarom wil je de mijne dan vroeg ik haar ga dan lekker zelf nog 1 baren…jeetje wat erg als ik mijn verhaal terug lees wat zit ik vol tot mijn nek zie ik tot mijn verbazing…sorry als ik jullie hiermee lastig val maar heb soms het gevoel dat ik in een donkere gat zit te schreeuwen om hulp maar niemand mij hoort…althans zo voelt het met schoonouders die je niet willen begrijpen en gewoon doen waar ze zin in hebben. vraag me af of andere mamas hier ook zo een last van hebben en hoe ze hiermee omgaan.

Lilypie First Birthday tickers

#14

Je kind bij hun achterlaten en terug krijgen als hij ouder is??? Functioneren deze mensen niet helemaal normaal!!! Ik zou zeggen. Stuur ze per ongeluk expres deze topic door. Misschien snappen ze dan de hint
Maar hier ook heel herkenbaar hoor. Breng haar maar hoor in de vakantie als jullie eens wat leuks willen doen. Dan denk ik: No f…ng way! haha.

mama1980

#15

Mijn schoonmoeder dan, Julian is 10 maanden.
-Poets ik zijn tandjes haha! Waarom?
-Ja, hij vond mijn boterham met filet american er zo lekker uitzien, dus ik heb hem ook gegeven.
-Hij lustte zijn boterham met rietsuiker gelukkig wel, want kaas hoefde hij niet hoor.
-6 maanden alleen borstvoeding, wat zielig voor dat kind, hij wil toch ook wel iets anders?
-Na 6 maanden - krijgt dat kind alleen groente, wat zielig.
-Niet doorslapen - mijn kinderen sliepen altijd door. Ik gaf ze altijd kindermeel, maakte ik al hun flesjes mee.
-Als ze dan toch wakker werden, dan deed ik gewoon een drupje suikerwater in hun mond. Sliepen ze zo weer door.
-Verstopt, dan moet je een stukje zeep in zijn kontje doen.
-Hij komt alleen in de schaduw buiten hoor, dus insmeren hoeft niet.

Maar goed, ik neem het met een korrel zout en ik weet dat het goed bedoelt is. Als Julian het daar maar naar zijn zin heeft en thuis is thuis.

#16

Hoi hoi

Ook bij ons komt er regelmatig goedbedoelde raad voorbij. Justin huilde erg veel de eerste zes maanden en wanneer hij weer een uur achtereen aan het huilen was, haalde ik hem er weleens uit. Nou dat moest ik niet doen hoor! Gewoon laten huilen, anders wennen ze eraan. Hij houdt vanzelf op! Nou we hebben hem ook wel laten liggen, maar drie uurof langer huilen is absoluut geen pretje. En zomaar ineens, na zes maanden hield het op. Het was net of hij opeens zijn draai gevonden had. Er was niks veranderd verder ofzo maar het huilen was verdwenen! Gelukkig!

En dat van die zeep in zn kontje had ik nog niet gehoord! Best grappig, maar ik geloof niet dat dat werkt

Groetjes

[/url]

#17

Ja, of deze, gewoon laten huilen, dat is goed voor zijn longetjes

#18

met 4 maanden hadden we zijn speen afgepakt omdat hij er weinig aan had en volgens mij wou hij hem niet eens…nu is hij bijna 7 maanden oud en nog hoor ik elke keer aan dat ik hem een speen moet geven of een perzik waar hij lekker op kan sabbelen nou dat lijkt me niet zo slim

ik neem altijd zijn palymobiel (zo een ster met mickey mouse eraan) mee als ik ergens anders ga logeren en dan bevestig ik hem met een GROTE VEILIGHEIDSSPELD aan de achterkant van de campingbed zeg maar helemaal onder het bed of aan een gordijn die in de kamer hangt zodat hij er niet bij kan…laatst had mijn schoonmoeder deze gewoon in zijn bed gestopt! met de veiligheidsspeld! hij was net wakker en kan gewoon tijgeren in zijn bed en overal dus ik schrok me kapot want ik was er net op tijd of hij had het in zijn handen! boos dat ik was!!! kortom ik weet niet waar ik beland ben sorry dat ik zo over ze moet spreken maar ik word hier helemaal knettergek van…een beetje hersens die hebben ze ook niet meegrekegen zo te zien…

vraag me elke dag af hoe zij haar kinderen heeft groot gebracht en dan functioneert mijn man nog zeer goed een schat van een man bijzonder slim ook maar haar dochter is niet 100% tja dan ga je wel twijfelen…

Lilypie First Birthday tickers

#19

jeetje mama Selma wat een heftig verhaal zeg. Lijkt me erg moeilijk om met zoiets om te gaan. Gelukkig heb je een lieve man en wonen ze (zoals ik het begrijp) in ieder geval niet om de hoek, dat zou de situatie alleen maar moeilijker maken.
Sterkte ermee in ieder geval, en hopelijk helpt t om af en toe je verhaal kwijt te kunnen, wel fijn aan zo’n forum he.
@ Varkentje: Ja die van die zeep heb ik ook al gehad, maar toch maar besloten het niet te gaan uitproberen

Gewijzigd door - ineke1980 op 30 Jun 2010 21:59:40

Gewijzigd door - ineke1980 op 30 Jun 2010 22:00:04

#20

Vreselijk die goedbedoelde adviezen, iedereen lijkt te denken dat zij de eerste zijn die het geven…
Ik luister er naar, kijk of er wat in het advies zit ( of ik er wat mee kan) en leg het dan naast me neer of doe er wat mee.
En als iemand dan nog commentaar geeft vraag ik wie de moeder is, klinkt misschien hard, maar ik ben er zo klaar mee!
Alles kan anders, en we zijn niet perfect ( gelukkig!). Maar als iemand mij gaat vertellen dat mijn zoon zo druk is ( terwijl hij 1 minuut huilt om zijn fles…) en dat ik hem dan moet negeren, terwijl haar zoon al een half uur om haar aandacht schreeuwt ( wat ze dus niet geeft, het negeren) en dat stug 2 uur volhoudt…
Ja, dat advies helpt zo te zien echt…
Maar goed, ik knik altijd maar, meer zo van ‘ik heb je gehoord’ en doe dan mijn eigen ding. Later denk ik na of ik wat aan het advies kan hebben.

Volg in ieder egval je gevoel, fout kan je het dan niet doen!