nou, idd: af en toe denk ik: je ben net een peuter!
hangen aan “mamma”, structuur onderbroken: stress, jalours, weten dat van “opa en oma” andere dingen mogen, andere regels gelden.
toen gioia net geboren was, lag ik er helemaal uit. hij kwam mooi niet meer bij me zitten: echt zo van: jij heb die meid in huis gehaald, en ik weet nog zo net niet of ik dat wel leuk vind. langzaam zocht ie daarna weer contact met me, en is inmiddels gek met gioia.
toen ik mijn vriend leerde kennen: tussen ons in zitten op de bank, niet met hem uit willen, plassen in zijn huis, geen eten aannemen van hem, etc etc. daar heeft ie wel een jaar over gedaan, toen "kon jacky er mee door ![]()
" nu is ie helemaal overstag, en is het ook zijn beste vriend.
maar als ik hem dan af en toe bezig zie! is zijn mand schoongemaakt: ligt zijn kussen niet naar zijn zin, dat haalt ie er dan uit, om het zelf goed te leggen. zijn speelgoed ligt ook op zijn manier in zijn mand ![]()
heel portret is het.
mo
