Hallo iedereen,
Nou dat was even schrikken gisteren.
Stond onze jongste tegen de keukendeur naar buiten te kijken (ze kan staan en net een beetje lopen langs de tafel en zo), doet mijn man de deur opeens open waardoor ze naar buiten kukelt (op de deur mat, een tegel lager dan de deur post) en op haar voorhoofdje en neus terecht kwam. Dikke schrik natuurlijk en ja hoor een bloedneus, even later ook een straffe bult op haar koppie. Moeders meteen meissie opvangen, zussie in de schrik, papa in de (zware!) schrik.
Papa natuurlijk zichzelf flink kastijden dat hij zo dom was geweest om niet op te letten en de situatie verkeerd in te schatten ; ja, de flapdrol dacht haar wel te kunnen opvangen terwijl hij open deed…duh!..
Einde van het verhaal allebei de kinderen gekalmeerd en verzorgd, de jongste weer enigszins vrolijk maar natuurlijk uitgeput, en de oudste getroost dat het allemaal wel weer goed kwam.
Moeders en vaders elkaar weer opgepept, en de jongste op wekadvies gezet voor de nacht.
Al met al een “normale” kindergezin situatie… maar toch… wat kan je dan even schrikken, zeg! Zo zie je maar dat je altijd langzamer reageert dan je zelf denkt, en je aandacht er bij moet houden…
Poeh… ik denk dat ik het toch nog even kwijt moest…
Nu ben ik ook niet meer zo boos/geïrriteerd… had mij ook kunnen overkomen als ik afwezig was geweest of zo…
Straks even kijken hoe het met ons jongste meissie is…
Vergeet niet te genieten!!
