Nou vanmiddag was het zover, we hadden om 15.45 een afspraak staan bij het PCL (Permanente Commissie Leerlingenzorg) in eersel.
Ruim 3 kwartier binnen geweest, met maarliefst 5 mensen/deskundige een goed gesprek gehad…
Het voelde goed, en ik merkte ook dat er echt begrip was, op zich een fijn gesprek dus!
We moesten vertellen wat er nu aan de hand was enzo, en waar Demi goed in is en waar juist slecht in.
Er zaten 2 pedagoge’s bij, een lerares en de directeur van de zonnewijzer was ook aanwezig, en na ons was Connie aan de beurt voor een gesprek met hun over Demi.
Ik had ook nog verteld dat we er achter waren gekomen dat ze nu slecht hoort, want dit staat nog nergens omdat we het zelf nog zo kort weten, dus allereerst willen we afwachten hoe ze reageert als ze strakkies wél goed kan horen… dat vonden hun ook wel verstandig.
Ze zouden ons vanavond al bellen met de uitslag, superspannend dus!
Ik zei meteen zo dat is snel, zo zou een rugzakje ook moeten gaan Dat vonden hun ook
Ik had gevraagd of er ná half 9 gebeld kon worden omdat ik tot 20 uur moest werken, nou 20.40 ging de telefoon al, hun vinden ook dat Demi in aanmerking zou moeten komen voor het rugzakje, maar jammer genoeg hebben hun daar geen enkele invloed op maar het advies was:
Mét rugzak, blijven op de vlaswiek en het aankijken tot de herfstvakantie, mocht dan blijken dat het toch niet goed gaat, dan overstappen naar de SBO de zonnewijzer http://www.sbodezonnewijzer.nl/index1.htm of eventueel de horst http://dehorst.dse.nl/index.htm
Zonder rugzak, dan gaat het gewoon niet lukken, en is het beter voor Demi om meteen na de vakantie al naar de zonnewijzer te gaan, daar krijgt ze alle begeleiding en aandacht die ze nodig heeft en verdient.
Arno is er nog niet helemaal uit, hij vind het sbo echt heel erg moeilijk te accepteren, hij heeft een verkeerd beeld van een sbo, vroeger toen hij klein was, woonde hij vlakbij de lomschool, en die kinderen werden gewoon altijd gepest, dus dit senario is voor hem een nachtmerrie.
ik kan me in dit advies goed vinden, en hij zal dit ook moeten accepteren, want het gaat hier niet om hem maar om Demi, hoewel ik wel begrip heb natuurlijk, want ik kom misschien opgewekt over, maar ook voor mij is dit een rampensenario
Het liefste wil ik alles zo gewoon mogelijk voor haar, maar als het niet lukt dan houd het ergens een keer op.
Ik zou het nog zieliger vinden als we haar toch op de vlaswiek laten, en ze niet mee kan, dat gaat ze op den duur ook voelen natuurlijk, en dat lijkt me niet goed voor haar zelfvertrouwen…
Pfff wel moeilijk hoor dit heb er gewoon buikpijn van…
Groetjes Nathalie & Co