Pff… ik ben me weer rot geschrokken vanochtend.
Ik ben nu wel wat vallen gewend, maar dit was toch wel erg hard!
Ik ging met Seth boodschappen doen, Seth op zijn loopfiets. Ik wilde nog even mijn fiets pakken om de boodschappentassen aan te hangen en wij hebben die in de kelder staan, met zo’n holletje naar beneden.
Seth ging daar dus af met zijn loopfiets en het eerste stuk ging prima, maar toen tilde hij zijn voeten op en racede met een noodvaart naar beneden, tegen de muur die daar gelijk stond, vloog over zijn stuur met zijn gezicht tegen de muur…
Gelukkig begon hij gelijk erg hard te huilen, dus ik ben met hem naar buiten gerend, want daar stonden mijn ouders nog die net en bakkie bij ons hadden gedaan.
Zijn neus dik, en onder en boven zijn oog en een bloedneus.
Gelukkig waren mijn ouders er, die hebben ons even naar de huisarts gebracht (We hebben geen auto), die gelijk even gekeken heeft.
Gelukkig is er niets gebroken!! Wel natuurlijk wekadvies mee gekregen en advies op pcm te geven tegen de pijn en bellen als hij gaat braken.
Nou brr… ik heb mijn ochtendje wel weer gehad!
Gelukkig is hij weer goed aanspreekbaar en hij ligt nu lekker in bed.
Liefs, Anne