'geobsedeerd' :o

#1

Hallo,
Ik moet even iets kwijt over mezelf.
Zelf kom ik uit een gezin met 4 meisjes. Samen met mama is dat 5 dames en een heer onze vader. Erg gezellig natuurlijk.

Maar ik moet eerlijk bekennen dat toen ik zwanger was ik heel erg hoopte op een jongen. Mijn vriendin was een half jaar eerder van een jongen bevallen en ik wou het ook zo graag.
Ik weet het het is zo stom dat je in deze tijd nog aan zo iets denkt. Ik ben God ook echt zeer dankbaar dat ze gezond is en dat ze het ook goed doet. Maar ik kan maar niet ophouden met te denken dat ik wil dat de tweede een jongen MOET worden. Ik ben constant aan het lezen over wanneer je het beste gemeenschap kunt hebben. En denk erover na dat ik ovulatitest koop.

Ik zit nogal met deze gedachten, omdat ik in God en Jezus geloof en ik ervan uit wil gaan dat Hij ons geeft wat we nodig hebben. Maar ik kan de gedachten maar niet stoppen.

Nu is een vriendin van mij zwanger en ik zit maar steeds van: zou zij nou wel een zoon krijgen. Het is echt niet zo dat ik het haar niet gun, maar ik denk heeft zij een zoon en ik dan?

Ik denk er serieus over om psychische hulp te gaan zoeken of er met iemand over te praten.

Alsjeblieft probeer om mij hierover niet te oordelen. Ik weet dat het heel erg is, maar je moet het zo zien, ik zit ermee terwijl ik het niet wil!

Vartien…

Our littel angel is Larissa

#2

Vervelend dat je er zoveel over nadenkt.

1 fabeltje kan ik alvast ontzenuwen voor je: het maakt niet uit hoe of waar of wanneer je met elkaar naar bed gaat om de kans groter te maken dat je zwanger wordt van een jongetje! Er zwemmen ongeveer net zoveel meisjes- als jongetjes-zaadjes rond in 1 lozing! Dus daar zou ik sowieso niet teveel poespas van maken als ik jou was. Allemaal fabeltjes dat je het dan in bepaalde standjes of bij bepaalde maanstanden of wat dan ook moet doen!

Ben maar gewoon blij dat je kinderen mag krijgen en dat ze gezond zijn en dan zou het geslacht niet uit moeten maken. En als je het echt zelf als een obsessie blijft zien, dan is het inschakelen van professionele hulp misschien geen gek idee.
Want als je zwanger raakt en er vanuit gaat dat je een zoon gaat krijgen en het is een dochter, loop je mogelijk nog eens het risico dat je helemaal niet van je nieuwe kindje houdt vanwege die obsessie.

Dus eerst van de obsessie af zien te komen voordat je weer zwanger raakt, want je moet wel ontspannen van je zwangerschap kunnen genieten!

Groetekes, Sje

#3

Meid ,
Ik vind dat je best mag hopen op een jongen maar ik zou als ik jouw was God al dankbaar zijn dat je uberhaup een kind kan krijgen en gezond is. Er zijn zoveel stellen die al zo lang bezig zijn en het kinderen krijgen niet lukt. Ik persoonlijk vind het geslacht van het kindje niet zo belangrijk omdat beide geslachten welkom zouden zijn. Ik heb het geluk gehad dat ik een meisje gekregen heb wat ik ontzettend speciaal vind en ongelooflijk blij mee ben dat zij in mijn leven gekomen is. Als zij een jongen was geweest was ik even blij geweest. Het aller aller aller blijdste was ik dat zij leefde en gezond was/is. Wat doe je nou als het een meisje zou zijn? Is het dan niet even welkom?Denk ook inderdaad dat je er zo mee bezig bent dat je hulp moet zoeken. Vind het erg voor je dat je hier mee zit maar het niet wil. Maar meid over zoeen dingen of het een jongen of een meisje wordt hebben wij mensen nu eenmaal geen grip. Dan kan je hoog en laag springen het is zoals het is. En zoals je zelf al zei: hij geeft wat je nodig hebt. En als hij vind dat dat nog een dochter is dan is dat zo. En wat sje zegt: probeer eerst van die obsessie af te komen voordat je aan een eventuele zwangerschap begint.
groetjes chantal

Chantal

Gewijzigd door - minis@12move.nl op 17 Sep 2008 21:28:33

#4

Bedant voor jullie lieve reacties.

Ik ben nog helemaal niet van plan om zwanger te worden, echt waar. We hebben zo gedacht dat als Larissa bijna naar de basisschool gaat wij voor een tweede gaan, als God dan nog een wil geven. En daar ben ik dan ook zo bang voor, dat door de gedachten van mij God boos zal worden op mij dat ik geen eens een kind meer kan krijgen en dat zou natuurlijk veel erger zijn…

Ik ga kijken wat ik ga doen aan deze situatie.

Our littel angel is Larissa

#5

Volgens mij is God niet zo snel boos. Ik denk dat hij je eerder zou helpen om je gedachten op een rijtje te krijgen en het hiermee omgaan ervan. Meid het komt allemaal goed! groetjes chantal

Chantal

#6

beste vartien

ik vind dat sje gelijk heeft .
ik zelf wist al heel ver van te vore dat ik een meisje kreeg en dat komt omdat
er bij ons al vijf generaties zo gaat en de tweede word bij ons een jongen en dit gaat ook al vijf generaties zo .

het kan zijn dat het in de fam zit en dat het zo hoort .

ik hoop ten alle tijden dat je wens in vervulling mag gaan komen ik bid wel met je mee.

gr de mama van leyla

veronique daniels

#7

Ik ben het dus ook met Sje eens
Kinderen krijg je niet je mag blij zijn dat je ze mag krijgen of het nou door een god komt (waar ik zelf niet in geloof) of wat anders
Ben zelf heel blij dat ik twee gezonden kindjes op de wereld heb mogen zetten
Of het nu meisjes waren of jongens dat maakte me dus niets uit
Denk ook zekker dat je er iets mee moet doen anders word het een echte obsesie voor je

Groetjes van Heleen mama van Robin en Justin