Gek emotioneel moment


#1

Onze zoon krijgt tandjes! Twee tegelijk, onder.
Gisteren ontdekte ik het en de tranen sprongen in m’n ogen!
De normaalste zaak van de wereld, maar toch, toen ik gisteren dan ineens die glazige, rode plekjes onder in z’n kaakje zag, met al een paar hele kleine puntjes was ik daar ineens zo door geraakt…

Ik vind het wel bijzonder, ik ben eigenlijk helemaal niet zo’n sentimenteel persoon en heb dat (oke vooruit, naast de kraamtranen dan) in de eerste maanden met m’n zoontje ook helemaal niet zo gehad, maar nu ineens kan ik zo geraakt zijn door dat kleine mannetje. En wat gaat het snel, 8 maanden alweer! Kan me al bijna niet meer voor stellen hoe mini hij was…lekker cliche, maar wat is het toch een wonder!

Wilde het gewoon even delen…

Gewijzigd door - Mama van Jasper op 04 Mar 2010 08:35:36


#2

Haha, het besef dat ze dan echt groot worden dringt dan door, hè? Steeds een beetje minder baby. Enne, emotioneler ben ik ook hoor, sinds Erik er is. Is volkomen normaal…

Groetjes,
M

Lilypie Tweede Ticker


#3

ahhhh wat lief, zulke momenten heb je wel eens, denk ik heel herkenbaar voor alle moeders, zo af en toe heb ik het ook. Dan realiseer je je ineens dat je kleintje zo klein niet meer is, en dat je kind (in jou hoofd nog een kleine baby) eigenlijk een peuber is met puisten, hahahah


#4

Ik wordt nog steeds emotioneel van elke mijpaal die hier weer is berijkt hahahaha
vanovond ging mijn zoontje (over 3 weken 1 jaar) los staan, ik was zo verbaast en ontroerd, ik dacht wat doet hij nou weer jeeeetje wat wordt hij al groot!! en voede de tranen ook branden in mijn ogen.


#5

jullie hebben het over los staan en tandjes wat dacht je van mij toen ik mijn kleine van 13 weken op zijn buikje legde en hij zijn hoofje bijna 10 minuten omhoog hield! hahahaha ik kreeg er tranen van! moet je nagaan hoe gelukkig zo een kleintje je kan maken is toch mooi! zolang het tranen uit blijdschap zijn vind ik het prima…wat een geweldig gevoel! ik ga maar eens op de bank liggen na een zware dag en afwachten wat ie morgen allemaal kan hihihi groetjes!


#6

Meid geniet ervan want ze worden zo snel groot.

Bij mijn oudste kon het me niet snel genoeg gaan, maar nu bij de jongste heb ik zoiets van blijf maar lekker klein, zodat je ze lekker kunt knuffelen.


#7

Ja dat is het, het besef dat hij echt groot wordt! En het gaat nu voor mijn gevoel ineens ook heel hard in korte tijd. Hij kan veel meer en laat sneller nieuwe dingen zien. Gisteren lag ie ineens op zijn buik in de box (niet dat hij dat zelf nou zo blij mee was maar toch… ) Ik kan me al haast niet meer voorstellen hoe klein hij was, als ik de foto’s terug kijk… het gaat echt snel, maar wat is het genieten!