Geen tweede maar wel het verlangen


#1

Ben een beetje verdrietig en wil het even kwijt…

Zoals sommigen hier wel weten zou het niet verstandig zijn om voor een tweede kindje kindje te gaan door mijn rugklachten.En ik vond het ook wel prima zo eigenlijk…

Tot twee maanden geleden het al een beetje begon te kriebelen. En dat gevoel wordt steeds erger, ik zou het ZO graag willen, een tweede wondertje!
Soms denk ik, stik maar, we gaan er gewoon voor. Maar dan zegt mijn vriend terecht dat ik ook wel de twee moet kunnen opvoeden. Ik kon van de winter Senne niet eens optillen toen mijn bekken was vewrongen!

Maar toch…

Groetjes van Sascha en Senne


#2

Ik voel met je mee… ik heb dat zo met een derde…
Tuurlijk ben ik heel blij met mijn 2 kindjes, maar nog een kindje zou zoo welkom zijn (en ik ben zo ontzettend jaloers als ik iemand met zwangere buik zie lopen )! Maar zou voor de gezinssituatie hier gewoon niet goed zijn. Dus zit er helaas niet meer in. Manlief is daar ook zo nuchter in, bah! Hij voelt totaal niet met me mee, hoewel hij ook dol is op baby’s en kleine kindjes hoor.

Sterkte! En hopelijk vliegen de kriebels snel weer uit hoewel de eierstokken vast nog wel vaker zullen gaan rammelen…
Digi-knuffel vanaf hier!!


#3

Ook ik voel met je mee want ook wij hebben dat met een 2e ivm mijn FM en Hypermobiele gewrichten/bekkeninstabiliteit. Het kan bij mij namelijk OF ergere worden en in een klein geval beter. dus ik zit met hetzelfde… ik ben er nog heel hard over na aan het denken want ook wij willen heel graag een 2e kindje. Sowieso kan dat pas als wij een andere woning hebben dus ik heb nog even de tijd om na te denkne… maar ik weet hoe het voelt om vanwege lichamelijke klachten eigenlijk niet meer zoiets goed aan te kunnen (de zwangerschap/bevalling/herstel)


#4

Ik weet niet hoe het voelt, maar wil je wel even een hart onder de riem steken:

{{Sascha}}

Groetjes,
M


#5

MamavanRico Ik heb een hele lichte vorm van fybromyalgie en dat wordt met het ouder worden alleen maar erger geloof ik hè?
En ik ben 38, ik kan dus niet meer lang wachten…

Toen ik op vakantie was zag ik Senne zo heerlijk spelen met andere kindjes! Als die kinderen een dagje weg waren vond ze dat gewoon niet zo leuk… toen brak mijn hart een beetje… Misschien ook een beetje sneue gedachten die ik heb naar enigskinderen.Wat helemaal niet altijd zo is natuurlijk!

Er waren daar ook 2 moeders die vroegen waarom ik het niet ‘gewoon’ zou doen. Ja, het is nogal wat. Straks heb ik 2 kinderen maar zit ik in een rolstoel!

Groetjes van Sascha en Senne

Gewijzigd door - Sascha en Senne op 12 Jul 2011 15:07:46


#6

Mriek: Dank je wel!
Heb jij dat gevoel van een tweede nog nooit gehad?
Of stel ik nu een hele impertinente vraag? In dat geval sorry…

Groetjes van Sascha en Senne


#7

Hoi sascha,

wij hebben 2 kinderen kort achter elkaar gekregen mede door dat ik ook wat ouder was (ben nu ook 38 inmiddels) de kids zijn 3.9 jaar en 5.5 jaar.
omdat ik zelf enigskind was wilde ik heel graag 2 kinderen, dan hebben ze veel aan elkaar om te spelen (of om ruzie te maken wat hier vaker gebeurt) Gelukkig raakte het zwanger worden gemakkelijk, en de bevallingen ook goed.
(mijn 2 e bevalling was echt een “makkie” om het zo te zeggen een stortbevalling zoals ze in zkh zeggen duurde nog geen 1.5 uur) Helaas moest zoontje 10 dagen in zkh blijven ivm streptokokken…
Bij een evt. volgende zwangerschap moet ik dan ook antibiotica nemen vlak voor de bevalling.
Maar hier blijven het bij 2 kinderen, soms kriebelt het best. Maar moet gewoon ook reeel blijven denken, blij zijn met wat je hebt. We hebben 2 gezonde kinderen.
We wonen wat dat betreft klein, en in huis zou het al niet gaan, maar je moet ook aan andere dingen denken. Financieel gezien, alle kinderen moeten studeren.etc… etc…

Succes met je keuze
gr. mama van 2 kids


#8
quote:
MamavanRico Ik heb een hele lichte vorm van fybromyalgie en dat wordt met het ouder worden alleen maar erger geloof ik hè? En ik ben 38, ik kan dus niet meer lang wachten...

Toen ik op vakantie was zag ik Senne zo heerlijk spelen met andere kindjes! Als die kinderen een dagje weg waren vond ze dat gewoon niet zo leuk… toen brak mijn hart een beetje… Misschien ook een beetje sneue gedachten die ik heb naar enigskinderen.Wat helemaal niet altijd zo is natuurlijk!

Er waren daar ook 2 moeders die vroegen waarom ik het niet ‘gewoon’ zou doen. Ja, het is nogal wat. Straks heb ik 2 kinderen maar zit ik in een rolstoel!

Groetjes van Sascha en Senne

Gewijzigd door - Sascha en Senne op 12 Jul 2011 15:07:46


Ik ben blij te horen dat jij het zo licht hebt. ik heb het heel erg zwaar en ben nog maar 25. ik heb daarbij dus hypermobiele gewrichten wat de FM alleen maar pijnlijker maakt. na het losmasseren moet ik een week wachten en de week erna is het weer knoerhard en lijken mijn spieren zelfs verkalkt te zijn zo hard voelen ze aan en ze kraken van alle kanten. de vorm die ik heb schijnt normaal pas rond de 50 jaar te komen dus ik wil er niet eens over nadenken hoe ik er dan aantoe ben. helaas ken ik een vrouw die hierdoor de deur nie tmeer uitkomt (is 55) en een man die in een rolstoel zit (59)
stel ik kies dus voor een zwangerschap en het gaat dus slechter dan voorheen weet ik niet of ik nog wel kan zonder veel pijn kan lopen. maar stel je nou is voor dat het wel beter wordt juist door de hormoonwisseling (want dat is mogelijk bij FM) dan ben ik toch wel…zielsgelukkig…vandaar het dilemma in mijn geval… ik wens jou heel veel succes met het maken van een keus Sascha… zoals je wel kunt lezen begrijp ik je punt voor meer dan 100%


#9

Oh wat lijkt me dat vreselijk moeilijk Gewoon door je eigen gezondheid je kinderwens te moeten laten voor wat het is…
Ik vind het echt heel erg sneu voor je… Dikke knuffel!!

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie


#10

ohh… Tuurlijk ben je verdrietig, je wil altijd dat zoiets je eigen keuze is. En natuurlijk ben je blij met je wondertje, maar ik kan me je verdriet enigzins voorstellen. Op zich natuurlijk wel fijn dat je vriend er realistisch naar kijkt, soms heb je dat gewoon nodig tussen al die hormonen.
Kan er niet veel op zeggen, behalve een digiknuffel
{{{Sascha}}}

groetjes
Ineke

Lilypie Second Birthday tickers


#11
quote:
Mriek: Dank je wel! Heb jij dat gevoel van een tweede nog nooit gehad? Of stel ik nu een hele impertinente vraag? In dat geval sorry...

Groetjes van Sascha en Senne


Je mag het vragen hoor. Nee, de wens voor een tweede is hier niet. Wel eventjes een paar kriebels gehad een tijd terug, maar is weer weggezakt en ik vind dit nu wel prima. En om je gerust te stellen: ik ben enig kind en vond en vind het prima! Ik heb nooit iets gemist. Mijn vriend heeft een zus en kan het met haar niet goed vinden, dus dat sterkt mij ook. Kinderen uit hetzelfde gezin hoeven niet per definitie een goed contact hebben.

Groetjes,
M


#12

Mriek Mijn vriend heeft ook een zus waarmee hij het
niet kan vinden. Ik kan het daarentegen heel goed vinden
met mijn zussen en zou niet weten wat ik zonder ze moet.

Groetjes van Sascha en Senne


#13

Hey dames,

Ben hier niet bekend mee maar wil degenen met Fybromyalgie even tippen dat wellicht bio-resonantie therapie/ orthomoleculaire geneeskunde zou kunnen helpen bij het verlichten/ wegnemen van jullie klachten.
Mijn moeder heeft ook een ernstige vorm van fybromyalgie en het is echt een verschrikkelijke aandoening. Vooral vanwege het onbegrip vanuit de omgeving!
Maar goed, even terug naar die tip, zij heeft er best veel baat bij gehad, ze meten je dan door (vergelijkbaar met zo’n weegschaal die je vet/vocht percentage kan meten) en je krijgt dan een soort homeopatische medicatie. Nou mijn moeder gelooft echt niet in dat soort (meestal) onzin maar het werkt als een tierelier bij haar, ze is er nog lang niet, wat lang heeft geduurd om op te bouwen duurt ook lang om af te breken zeg maar, maar hij verwacht dat ze met een jaar klachtenvrij is!
Moet ook zeggen dat het mij heel erg geholpen heeft om mijn energie niveau op te krikken en… mijn migraine is weg! En dat na 3 consulten.
Dus vandaar dat ik jullie deze tip niet wilde onthouden…


#14

Grappig, Mriek,

ik vond het altijd juist wel erg jammer dat ik nooit een broertje of zusje heb gehad
Maar heb ook een collega die zelf enig kind is en ook maar 1 zoontje heeft.

Die heeft het juist als prettig ervaren!

Wij wilden daarom juist wel meer dan 1 kindje.
Ook ieders zijn keuze natuurlijk, en dat meningen zo verschillen.

In jouw geval Sascha, zou ik het zeker bij 1 kindje laten, gezien je omstandigheden.
(zoals je zelf schrijft) Lijkt me een hele moeilijke situatie, wens je veel sterkte met de keuze.

Zo ken ik ook een stel waar de moeder na advies van de dokter om het bij 1 kindje te laten, toch voor een tweede gegaan zijn, zij in rolstoel terecht gekomen is.
Na een aantal jaren en nu weer van alles doet, is lerares en kan van alles weer.
Weet niet precies wat zij heeft / had hoor, dus kan oordeel ook niet geven.
Vlg mij iets met de bekken, maar weet niet helemaal zeker!


#15

Ik ga morgen naar het ziekenhuis voor de reuma uitslagen, Als ze positief zijn hebben we besloten geen tweede kindje meer te krijgen, als ze negatief zijn dan gaan we eerst langs de gynocoloog en internist om te kijken wat de risico’s precies (kunnen) zijn als we een tweede willen. Hier is het dus nog niet zeker of er een tweede (kan) komt, maar we hebben wel al besloten met te veel risico of als de reuma positief is dat ik liever een hele moeder voor 1 ben dan een halve voor 2. En wat wij ook mee laten wegen is dat als ik achteruit ga in een zwangerschap en die kans is er dat ik Mervin met de zorg voor mij en 2 kinderen op zadel. Dus hoe graag ik het ook zou willen dan we doen het niet als het mijn gezondheid te veel risico laat lopen.

Groetjes,

Michèle


#16

@mama van 2 kids: en zo speelt je eigen ervaring dus wel degelijk mee bij zo’n afweging.

Groetjes,
M


#17

Ik weet niet wat je precies aan je rug hebt, maar ik heb zelf een ernstige vorm van bekkeninstabiliteit en een paar versleten rugwervels, overgehouden aan mijn eerste bevalling (niet door de zwangerschap)
Heb na mijn eerste bevalling een maand in het ziekenhuis gelegen in een hangmatje (doen ze nu niet meer) en toen nog 2 maanden met krukken gelopen. Ook bij mij ging het kriebelen en ik heb het toen uitgevraagd, en zowel de ortohopeed al de gynacoloog wisten niet wat ze moesten adviseren want me bekken stond en staat nog steeds uit elkaar. Ze zeiden of het blijft zo of je beland in een rolstoel.
Toen de keus gemaakt om het niet te doen. Jaren later opnieuw laten onderzoeken in een speciaal centrum in rotterdam voor je bekken en rug en die zeiden, je kan tijdens de zwangerschap in een rolstoel komen, maar hoeft niet en na de bevalling krijgen we je weer op het niveau waar je nu op zit.
Mijn relatie liep toen niet lekker meer dus toch maar weer in de ijskast die plannen Nieuwe relattie en er toch voor gegaan. Na 2 jaar proberen Eerst een miskraam na 11 weken, en of toen toch de angst het tegenhield, pas na 5 jaar weer zwanger, had me er al bij neergelegd dat het niet meer voor me weggelegd was, toch weer zwanger, en heb bijna geen last gehad, Als ik niet zwanger ben heb ik meer last. '
Dus het is en blijft een moeilijke beslissing. Heb je wel meerdere specialisten geraadpleegd??

Liefs Michelle


#18

Wat kan ik me je verdriet goed voorstellen. Als de wens er is voor een 2e en het lukt om gezondheidsredenen niet, dan blijft dat niet leuk. Want ja de wens voor een 2e gaat natuurlijk niet zomaar weg.

Heel veel sterkte!

@Michelle, wat spannend voor je dat je morgen de uitslag krijgt voor je reuma. Ik hoop voor je dat je dit niet hebt.

Groetjes,
Sandra

Lilypie Fourth Birthday tickers
Lilypie First Birthday tickers


#19

Van hieruit ook sterkte michele voor de uitslagen morgen
gr. mama van 2 kids


#20

Jeetje wat moeilijk zeg, hier kriebelt het gelukkig nog niet, ik werk veel met babies en dan denk ik heel af en toe, ohh wel leuk, maar dan hoor ik ze weer huilen en dan denk ik nee bedankt! hahaah, maar lijkt me wel vrij pittig hoor, als je het wel wil, maar niet kan! Heb je er al eens met iemand over gepraat? Ik weet dat in NL naar een psycholoog gaan niet echt " geaccepteerd" word, maar die kunnen je wel helpen de boel op een rijtje te zetten! Succes iig, want het zal niet meevallen!