mijn zoontje van 2 jaar oud,gaat 3 keer per week naar opa en oma toe.
maar ga er altijd met een rotgevoel heen,mijn moeder vind het helemaal geweldig om op te passen,maar mijn vader niet.
hij vind mijn zoontje alleen maar lastig,hij knuffelt er wel mee,maar zoals verschonen wil hij liever niet en ook niet naar bedje brengen!
nou doet mijn moeder het altijd wel,maar soms moeten mijn moeder en ik samen weg,dan moet mijn vader even oppassen,maar dan moeten we zorgen dat hij verschoont is en op bed ligt omdat hij er geen werk van wil hebben,hij zegt dat het mijn zorg is en mijn kind is.dus ik moet hem verzorgen.
en hij heeft liever ook dat ik stop met werken,want het is mijn kind en niet zijn kind.
ik zit hier zo mee,en praten helpt niet,wordt hij alleen maar bozer om.
soms denk ik weleens van je mag toch dankbaar zijn dat je een kleinzoon hebt en veel kan zien,hoeveel opa’s zien hun kleinkinderen nooit.
ik wou dit even kwijt,weet soms niet wat ik moet.
ybruinenberg