jep
enne tot nu toe niet overgegeven maar ja dat zegt niet meteen iets he
heb het ook met rijco over gehad wat jij zei en hij zei; geef m 'n boterham haha wij eten toch ook s’avonds nog wat lekkers.
was een grapje natuurlijk
maar hij vond het roosvicee groeimix idee ook goed.
dus toch gedaan. maarja even een paar weken uittesten want op 1 avondje kun je niet concluderen dat het ook daar aan lag natuurlijk.
nee kun je indd niet van 1 avond laten afhangen, maar fijn dat hij niet gespuugd heeft in ieder geval. Vond hij het goed dat hij ander drinken kreeg?
Liefs Michelle
… en anders toch naar de ha of kinderarts. Het zou mij niet boeien wat ze te zeggen hebben over een zogenaamde overbezorgde moeder. Ik ben ook vaak zat bij de huisarts geweest bij Nick (vaak terecht) maar ik laat me niet meer afschepen. Beter te vaak dan 1x te laat… JIJ hebt er nou eenmaal geen verstand van anders was je wel dokter geworden toch
Hopelijk gaat het nu wat beter maar anders gewoon je eigen instinct volgen!!
Groetjes Bianca
@Michelle; hij vond het prima alleen omdat het roosvicee was uit een flesje tja
dat is dunner dan melk dus het was verslikken geblazen
ik denk dat ik maar gewoon mijn uber knuffel gevoel voor de avond aan de kant moet zetten en het maar in zijn rietjesbeker doe want dan kan hij op de een of andere rare manier beter doseren.
knuffel ik hem daarna wel 'n half uur hahahaha
@Benick: ja dat is ook wel zo, maar jij weet misschien niet hoe het is dat je altijd de eeuwige stempel krijgt als je een ggz verleden (en nog gesprekken) hebt en dat ze alles daarop afschuiven.
dat mij een rot gevoel wordt aangepraat of ik niet serieus wordt genomen want"mevrouw heeft een issue"
en dat je 100 keer je verhaal moet doen en er soms mensen voor bij moet halen zodat ze je geloven daar dat het dus niet alleen mama’s probleem is maar het dus daadwerkelijk wordt opgemerkt door andere die dan geen “probleem” hebben, i know klinkt belachelijk maar zo gaat het 9 van de 10 keer dus wel
snapje wat ik wil zeggen?
En toen was het even stil…
Inge (ik val je niet aan…), hier zijn een boel mensen die niet weten wat je allemaal hebt meegemaakt en wat voor verleden je hebt (net zo goed als dat we het hier lang niet van iedereen weten en bijna niemand is zonder schade). De adviezen die je krijgt, zijn altijd goed bedoeld toch? Oeps…nu ben ik even kwijt wat ik wilde zeggen. Mijn gedachten dwaalden even af. Wat ik eigenlijk wil zeggen is: voel je niet aangevallen en natuurlijk kun je hier veel advies krijgen van ons, maar soms is het inderdaad zo dat een kinderarts nu net even meer kunde heeft dan al die ervaren moeders En dan moet die kinderarts maar ff niet aan jouw ‘issue’ denken en gewoon naar Rico kijken ipv naar jou
Het gaat om Rico, niet om de moeder die zich weer zorgen maakt (en trouwens…de zorgen van een moeder zijn er niet voor niets, toch???).
Ja, misschien heb ik makkelijk praten. Maar ook ik heb wel eens te horen gekregen van mijn HA dat er iets tussen mijn oren zat (ja…mijn gezond verstand!) en er niets aan de hand was. Nou, dan ga je met een onbegrepen gevoel naar huis en denk je nog wel 10x na voor je weer gaat…ook met Julian was ik erg voorzichtig met het maken van afspraken bij de HA. Tot op een gegeven moment bij mij de knop omging: het gaat om mijn kind!!! En de keren dat ik met Julian ben geweest waren niet voor niets…
En mocht je de stap naar de HA/KA te groot vinden, dan kun je altijd nog het consultatiebureau om tips vragen. Soms tref je net de goede aan de telefoon
Succes!
Ennuh…ik zou dat springen eigenlijk ook maar af gaan leren…want hoe krijg je hem in een groot bed als hij altijd springt??? Daar gaat hij destijds echt wel uitspringen of vanaf vallen… :-S
@Freubeltje, ik snap eigenlijk helemaal niet wat je wil zeggen,
omdat je zegt: nu is het even stil.
Ik weet ook wel dat een kinderarts zich niet bezig moet houden of het probleem nou wel of niet bij mij ligt (want dat lag het dus echt niet, je kunt niet altijd en eeuwig mijn dingen naar boven gaan halen) hij moet gewoon zijn werk doen en dat is kinderen onderzoeken observeren en proberen beter te maken punt uit.
ik voel me ook niet aangevallen door jullie hoor??
ik vraag toch zelf om advies? die arts gaf ongevraagd zijn gedachten vrij aan mij, waarvan ik vind dat het behoorlijk onprofessioneel is maar goed wie ben ik?
dat springen ik vind het niet nodig om hem dat af te leren, hij springt namelijk alleen als hij ook iets kan vast houden (spijlen van het bedje bijvoorbeeld of van de box) hij springt niet op de grond of op de bank.
ik vind het uberhoudt niet nodig dat hij op de bank speelt maar ja dat is ieder zijn eigen keus.
ik zie dus geen rede waarom hij in zijn nieuwe bed zou springen. alhoewel zijn nieuwe bed zo dusdanig laag bij de grond is dat hij er ook niet echt uit kan “vallen” ik denk dat hij harder valt dat als hij hier over de vloer rent en dan een smak maakt dan dat als hij op zijn nieuwe bedje zou gaan springen. maar wat ik al zei, die kans acht ik vrij klein, en al doet hij het wel, dan valt ie, tja, je kunt je kind toch ook niet altijd tegenhouden als hij/zij gewoon op de grond valt? of ergens tegenaan?
hetzelfde met het verwarmingsverhaal
ik ga de verwarming echt niet uitzetten als het hier stervenskoud is, hij staat ook niet roodgloeiend hoor maar gewoon wel warm
als rico met zijn handen dan aan de verwarming komt (wat dus is gebeurd maar hij trok meteen terug omdat het wel warm was dus niks aan het handje, gevolg: hij zit niet meer aan de verwarming)
de uitspraak: men leert door vallen en opstaan" bestaat niet voor niks.
zolang het niet “gevaarlijk” is wat hij doet vind ik het echt niet erg.
ik zet bijvoorbeeld ook de glazen drinken ver genoeg op tafel, stel hij gooit het om en het glas breekt, DAT is gevaarlijk.
ik zet ook de mokken hete koffie en thee niet binnen zijn bereik, want dat is kokend heet waardoor hij echt erg kan verbranden,
op die dingen let ik inderdaad wel ja, maar wat ik al zei, hij zal ook dingen leren door ZELF bepaalde keuzes te maken die hij doet als hij rent en ik zeg"nee rico dat mag niet" en hij doet het toch en valt dan, tja dan heb ik het tegen hem gezegt dat het niet mag, maar ik ga er ook niet als een politie agent achter aan staan rennen. als hij dan valt en hij vond het niet leuk dan weet hij: oh ik moet niet meer rennen.
snapje wat ik bedoel?
even om te benadrukken: zolang het niet gevaarlijk is ga ik hem iets niet afleren, en zodra dat wel het geval is, ben ik als iedere moeder hoor, ik kan heus wel nadenken of inschatten of iets wel of niet kan.
en ik voel me niet aangevallen hopelijk jij ook niet door wat ik net schreef maar ik wil gewoon wel even mijn punt duidelijk maken
<a href=“http://lilypie.com”>[img]http://lilypie.com/pic/100127/Fpre.jpg" alt=“Lilypie Tweede Pic” width=“88” height=“80” border=“0” />[img]http://m2.lilypie.com/pmh5p1.png" alt=“Lilypie Tweede Ticker” border=“0” /></a>
Gewijzigd door - MamavanRico op 06 Mar 2010 22:30:11
We gaan hier wel erg off topic Hebben het over spugen en opeens gaat het over grenzen aangeven… Hoe raar kan het lopen
Het was niet mijn bedoeling om je zo’n lang verhaal te gaan laten schrijven, zonde van de zaterdagavond…
Nu weer on topic. Julian heeft een tijdje terug ook last gehad van spugen als hij te veel at en hij kon vooral tussendoor erg veel eten (als baby gaf hij ook geregeld terug). Op een gegeven moment hebben wij bepaald hoeveel hij kreeg en op was op. Als ie later toch weer trek had kreeg hij wat diksap. De toetjes hebben wij langzaamaan afgeschaft omdat dit er eigenlijk voor zorgde dat hij weer wat spuugde. Hij vond ze zo lekker maar eigenlijk was het te veel na zijn warme eten (hij kreeg de hoeveelheid van zo’n klein danoontje). De hoeveelheid melk die hij 's morgens krijgt, hebben we opgeschroefd naar 200 cc en dan met de yoki van tussendemiddag komt hij toch ruim aan de 300 cc zuivel op een dag. Zijn ‘toetje’ bestaat nu uit een beetje appelmoes bij zijn eten en hij heeft gelukkig ook geleerd om aan te geven wanneer hij genoeg heeft (alleen met het laten liggen van de paaseitjes heeft hij wat moeite…). Julian is een hongerige baby geweest (ondanks (of juist door) dat spugen) en heeft waarschijnlijk altijd zijn buikje gevuld gehad met melk of eten. Hij had dus altijd een ‘vol’ gevoel wat voor hem als ‘gewoon, zo hoort het’ voelde. Nu heeft hij geleerd dat het ook anders kan en mag voelen in zijn buikje En hij is net zo tevreden, gelukkig
oh nee hoor dat verhaal schrijven was mijn eigen keus maak je geen zorgen, en ik heb er misschien 2 minuten over gedaan (heb een typ diploma met uiterst goede cijfers dusse snel typen kan ik wel haha)
effe on topic idd.
wat je schrijft herken ik heel erg met hoe ik het “voel” en hoe ik er eigenlijk over denk.
inderdaad misschien is het een idee als hij blijft spugen om ipv een toetje gewoon appelmoes te geven.
maar ik merk al wel dat sinds hij vanille vla krijgt ipv yoghurt (wat natuurlijk “zuurder” is, soms eet je een danoontje en denk je: hmm lekker zoet, aardbeien smaakje. maar eigenlijk als je goed oplet merk je dat de nasmaak wat zuur in je keel valt. snapje wat ik wil zeggen? dit is dus niet zo met vla.) dat het veel beter gaat.
maar als hij daarna nog melk drinkt voor het slapen, (wat niet meer dan 100 ml is) dat dat dan teveel wordt
nu heb ik 2 dagen al gewoon wat roosvicee gegeven voordat ie ging slapen, en nu spuugt ie NOG niet. maar goed ik klop even af want ik weet ook niet waar het op uit gaat draaien natuurlijk.
gisteren was hij ontzettend boos en verdrietig, omdat ik eens zijn roosvicee in een drinkbeker deed en hij dat gewoon zelf op ging drinken in de box
hij had maar een kwart bekertje gedronken.
ik denk oke ik leg je lekker te bed.
dus ik pakte de tandenborstel en hij wist al hoe laat het was, hij keek me dus echt zo aan van: MAMA EN MIJN FLESJE DAN BIJ JOU OP SCHOOT?
en toen kwam de huilpartij.
echt tranen met tuiten
en toen dacht ik weer… aaach arme ziel, ik geef je al geen melk meer maar roosvicee (dat vind ie al minder fijn merk ik maargoed dat moet ie maar leren dan) en dan pak ik ook zijn “momentje met zijn flesje op mama’s schoot” nog af.
voelde me erg rot daarover dus ik pak hem weer op giet het overige deel in zijn flesje en toen was hij tevreden en gaf mij zelfs om de 10 slokjes een paar slokjes
lief is ie toch he.
enfin… toen wilde hij wel gaan slapen haha.
Ik weet natuurlijk niet wat je allemaal hebt meegemaakt. Maar ik wou alleen maar duidelijk maken dat jij het beste weet wat er met je kind is.
Maar ik ben blij voor je en voor Rico uiteraard dat het al een paar dagen goed gaat! Hopelijk blijft het zo gaan want het lijkt me erg frustrerend en al helemaal als je zo’n nare ervaring hebt met de kinderarts…
Groetjes Bianca
Nu hopen dat hij het volhoudt.
krijgt hij nu in principe nog wel genoeg zuivel binnen? Anders even de ka of cb bellen wat je als vervanging kunt geven.
Liefs Michelle