Gedeeltelijk ziektewet


#21
quote:
De bedrijfsleider had een briefje op kantoor neergelegd met de werkplanning. Er stond op dat ze contact had gehad met het hoofdkantoor wat betreft mijn ziekmelding. Als ik nog een keer zou zeuren of klagen moesten ze naar het hoofdkantoor bellen en dan moest ik naar de bedrijfsarts. Verder stond er dat ze sowieso niet snapte waar ik mee bezig was en dat ze er niet "VROLIJK" van werd dat ik zelf naar het hoofdkantoor had gebeld.

Ik zie dit toch als een soort van bedreiging, heb je dit briefje nog ? Dan zou ik dat zeker eens even bewaren. Een bedrijfsarts kun je altijd eens even bellen om te zien waar je zelf staat en wat mag en kan. Daarbij zou ik ook een verklaring vragen van huisarts en of verloskundige waarin staat dat je wegens medische redenen minder in staat bent om te werken.
Laat je zeker door niemand een schuldgevoel aanpraten. Dit kleine wonder is belangrijker dan wat ook en niemand kan voelen hoe jij je voelt.

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!


#22

Ik twijfel nog best wel over wat ik moet doen. Dinsdag heb ik mijn eerste afspraak bij de fysio. En maandag belt de verzuimconsulente van het werk mij nog. Denk dat ik dat nog even afwacht. Ik ga het wel aankaarten bij de verzuimconsulente wat er gisteren voor gevallen is want ik vind het geen stijl.
Ik wil me er nog steeds voor inzetten om die halve dagen vol te houden zolang het enigzins gaat maar dan verwacht ik ook een beetje medewerking van mijn werkgever. En dan verwacht ik ook dat ik op een normale manier mijn werk kan doen zonder dat er elke keer weer gezeik is. Met die halve dagen zou ik een beetje meer rust moeten hebben, maar die heb ik nu nog niet omdat ik me constant loop op te vreten van de stress. Maar goed kijk nog even aan hoe het volgende week gaat en anders ga ik idd eerst naar de bedrijfsarts.
Mijn man heeft me belooft dat hij mee gaat. Ik moet dan naar utrecht met de bus en de trein en ik weet ook niet precies waar het is.Met die duizeligheid vind ik dat best wel eng en het is qua tijd ook nogal een onderneming. Ben vanaf hier zo 2 uur verder voordat ik daar ben. En als ik me dan niet goed voel kan ik geen kant op en is er niemand die ik ken. Met m’n bekken lijkt het me ook niet echt handig want ik moet dan ook nog een flink stuk lopen.
Bovendien ben ik op het moment zo snel over m’n toeren dat het me handiger lijkt als hij mee gaat. Sowieso om mij te helpen m’n verhaal te doen, maar ook dat hij mee kan onthouden wat er dan allemaal gezegd word.
Maar goed het lijkt me handiger om eerst de fysio even af te wachten en te kijken wat die te zeggen heeft. Dan sta ik ook sterker tegenover die bedrijfarts denk ik.

groetjes Ramona


#23

@Asje Nee dat briefje heb ik niet. Er stond ook de werkplanning van de hele dag op. Het was niet specifiek voor mij alleen bedoeld. Stom stom natuurlijk. ik had het moeten meenemen.
Helaas geeft mijn huisarts die tevens de verloskunde doet hier zo’n verklaring niet. volgens hem mag hij dat wettelijk niet omdat dat alleen door bedrijfsartsen gedaan zou mogen worden. Maar ik ga sowieso volgende week een afspraak maken bij hem. Misschien dat hij wel een briefje kan schrijven over wat er met mij aan de hand is. En bij de fysio vraag ik ook om een schriftelijke verklaring. Maar sowieso lijkt het me wel verstandig om de huisarts op de hoogte te stellen van de situatie op het werk en wat dat met mij doet.

groetjes Ramona


#24

Ik kan me enigszins voorstellen dat een huisarts geen uitspraken doet over welk werk je wel en niet kunt doen en daarmee dit niet op schrift zet. Maar dat bloeddruk verhaal en ook de fysio ( waar hij je denk ik toch naar verwezen heeft ) is toch een constatering binnen je zwangerschap die hij zou kunnen neerzetten. Ook een bedrijfsarts neemt nl de bevindingen van eigen huisarts serieus en voor een waarheid aan.
Ik werkte in de horeca toen bleek dat ik de hele periode niet geheel kon blijven doorwerken, het werk was domweg te zwaar en de uren te belabberd voor een zwangerschap. Dit was wel al ver boven de helft van mijn zwangerschap. Ik kreeg via de VK een briefje mee dat het door medische bla bla bla… beter was dat ik minder uren zou gaan werken. Hier had ik geeneens om gevraagd eigenlijk. Ik werkte binnen een familie bedrijf en daarmee werd er al veel rekening met me gehouden dus dacht het wel vol te maken.

Maar hoe dan ook en of je een briefje krijgt of niet, laat niet op je koppie zitten. Je krijgt maar 1 kans om op dit wondertje te broeden om hem of haar zo goed mogelijk op de wereld te kunnen zetten strakjes. Dit verdient ook elk klein nieuw wonder vind ik.

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!

Gewijzigd door - Asje op 21 Jan 2011 17:09:09


#25

Wat een ellendelingen op je werk zeg. Ik zou maandag lekker je bedrijfsarts bellen en zo snel mogelijk 100% thuis gaan zitten. Kunnen je collega’s ook een keer aan het werk want zo te horen kunnen zij meer klagen dan werken.

Groetjes,

Michèle


#26

Idd michele klagen zijn ze nogal goed in. Ik werk in een team met alleen maar vrouwen, dan krijg je dat al gauw. Kijk het is natuurlijk niet leuk voor mijn werkgever dat snap ik ook wel. Maar dat is ook het enige wat ik te horen krijg dat het zo vervelend is voor hun. Maar zij lopen niet met die klachten en ik wel. Dus uiteindelijk is het het vervelendste voor mij en ook voor mijn gezin want die lijden er ook best onder. De afgelopen maanden waren op z’n zachtst gezegd niet echt leuk. ik ben iemand die niet snel bij de pakken neer gaat zitten en dan maar door blijft gaan en positief wil blijven. Maar dat kan ik nu gewoon niet meer opbrengen. Als je dan het verwijt krijgt dat je wat positiever moet instellen en gemotiveerder moet zijn dan steekt dat best wel. Wat heb ik dan de afgelopen maanden gedaan? Ik had ook liever gewoon gezond zwanger geweest. Dit is nu de tweede keer hetzelfde liedje. Het blijft hier ook bij 2 want ik kan dit geen derde keer meer hebben. Dat vind ik ook best lastig want we hadden er liever meer gehad. Al ben ik natuurlijk hartstikke blij met Rens en met de kleine die op komst is.

groetjes ramona


#27

Ik had al eens eerder een topic avn je gelezen over je werk, maar weer zit ik met open mond te lezen…
Ik heb hier heel veel woorden voor, maar die kan ik hier niet neerzetten.
Ik ken die mense n niet eens maar ben echt furieus! }

Zoals al velen je geadviseerd hebben:

  • ga 100% de ziektewet in ( voor je kindje en voor jezelf!)
  • schakel de Arbodienst in en desnoods de arbeidsinspectie
  • zoek zo snel mogelijk een andere baan ( makkelijk gezegd dan gedaan, weet ik!)

Maar meid, dit kan toch niet!

Ik heb dezelfde klachten als jij, de harde buiken en mijn bekken. Nu werk ik in een ziekenhuis, maar ik MOEST van mijn leidinggevende thuisblijven omdat ze zag dat het niet goed ging en ik wel bleef komen. En mijn collega’s snapten het ook, ze hadden toch niets aan me zo…

Wat ik ook niet snap, je levert toch een zwangerschapsverklaring in? Dat betekent dat je werkgeveer geld krijgt als jij in de zieketewet zit en dat hij iemand aan kan nemen om jouw plaats in te nemen tijdens je ziekte en zwangerschapsverlof. Zo is het in ieder geval in inze CAO…
Heb je daar al naar gekeken?

Maar dit kan echt niet! Vreselijk!
En dat is echt zacht uitgedrukt, kom uit Amsterdam van oorsprong dus ik heb nog wel wat benamingen in gedachte…



#28

Ik kan me heel goed voorstellen dat je het wel voor halve dagen wilt proberen. Je wilt je tenslotte niet laten kennen. Maar als het deze week niet gaat, luister dan echt naar jezelf en ga 100 % de ziektewet in. Dit kan gewoon niet, maar goed dat heb ik al in een eerder berichte gepost. Heel veel sterkte morgen en ik hoop dat je het morgenmiddag volhoudt.

Groetjes,
Sandra


#29

Gistermiddag heb ik gewoon gewerkt. Ging best aardig maar het was wel een rottijd van 12.00 tot 16.15. "s morgens heb ik geprobeerd om wat te rusten maar daar kwam niet heel veel van terecht. Echt slapen kon ik niet. Was al behoorlijk moe toen ik moest beginnen.
Op een paar vervelende opmerkingen van een collega na was het wel te doen. Ik zag dat ik de komende weken niet ingeroosterd sta met de bedrijfsleider dus ik heb wel het een en ander doorgeproken met de assistente. Ik heb aangegeven dat ik graag m’n best doe om het zo vol te houden tot mijn verlof maar dat ik er geen zin heb om constant het idee te hebben dat ik me aanstel. En dat ik van hun ook verwacht dat er op een normale manier met mij word omgegaan. Verder heb ik gevraagd of ze aan de collega’s duidelijk willen maken wat er aan de hand is en wat de afspraken zijn en dat dat verder niet hun zaak is.
Nu werd er gezeurd dat ik teveel naar de wc zou gaan en dat ik te vaak in de kantine zou zitten. Ja hallo, ik ben zwanger en ik moet nou eenmaal veel naar de wc en kan dit nog geen vijf minuten ophouden. Vervelend maar dat is niet anders. En als ik aan voel komen dat ik out ga dan pak ik effe een cup a soupje in de kantine. Wil niet in de winkel nokkie gaan, is al een keer gebeurd en dat vond ik heel genant. Verder heb ik aangegeven dat ik niet van het soort briefjes gediend ben dat donderdag op kantoor lag en dat ik verwacht dat dat niet meer voorkomt. Heb duidelijk gemaakt dat ik echt een ***week gehad heb door alle stress en dat ik daardoor behoorlijk veel harde buiken gehad heb en nog niet aan m’n rust toekom.
De assistente begreep mij heel goed en zou dat ook naar de rest van het team doorspelen.
Ik hoop dat dat werkt en het gedonder nu afgelopen is.
Ben trouwens vandaag naar de fysio geweest en die heeft bekkeninstabiliteit geconstateerd. Ik heb nu oefeningen voor thuis en ik moet een keer in de week naar de fysio.Verder moet ik vooral blijven bewegen maar wel zoveel mogelijk zitten/staan/lopen/liggen afwisselen. Zwaar huishoudelijk werk en zwaar tillen moet ik zoveel mogelijk vermijden. Ze gaf wel aan dat ik hier waarschijnlijk m’n hele zwangerschap last van blijf houden maar dat zo erger wel kan worden voorkomen en dat ik zo een betere kans heb op een snel herstel. Die oefeningen moet ik wel blijven doen tot dat ik stop met bv want tot die tijd blijven de hormonen op je bekken werken.
Ik vond het wel vreemd datik in m’n vorige zwangerschap totaal geen last heb en nu opeens wel. blijkt dat dat sowieso vaker voorkomt bij een tweede en aangezien de bevalling van Rens ook heel zwaar was heeft m’n bekken toen waarschijnlijk ook al een flinke dreun opgelopen. Het duurde toen ook bv maanden voor dat ik m’n urine fatsoenlijk kon ophouden. Achteraf had ik toen al fysio moeten hebben maar ik dacht dat dat er allemaal bijhoorde.
Maar goed ik hoop dat het werkt.

groetjes ramona


#30

Fijn dat de assistente je heeft aangehoord, nu maar hopen dat zij door kan dringen tot het team en je van het gedonder af bent. En anders alsnog voor jezelf kiezen hoor! Bekkeninstabiliteit is niet niks. Sterkte!

Groetjes,
M

Lilypie Third Birthday tickers


#31

Wat ontzettend goed van je dat je bent gaan praten!! En super dat ze zo goed heeft geluisterd! Toch nog iemand die het wat kan schelen daar!
En nou maar hopen dat dit de boel recht gaat zetten…

Heel erg veel sterkte met je bekkeninstabiliteit. Ik heb zelf geen flauw idee hoe het is, maar uit de verhalen die ik hoor/lees moet het heel zwaar zijn. Dus heeeeel erg veel sterkte!!

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie


#32

Hey Ramona,
Ik blijf je stoer vinden hoe je met de situatie omgaat hoor!!
Enne succes met de bekkeninstabilliteit, ik weet wat het is. Luister goed naar je lichaam, is erg belangrijk!
Sterkte,
Groetjes Nancy

Lilypie Second Birthday tickers
Lilypie Pregnancy tickers


#33

Nou meid, ik hoop van harte dat ze dan nu eindelijk een beetje rekening gaan houden met je zonder scheve gezichten. Heel goed dat je bent gaan praten en de lucht voor jezelf geklaard hebt!
Maar ff vraagje tussendoor, zijn al je collega;s kinderloos? Weten ze niet hoe het is om zwanger te zijn?
Op mijn werk werd juist gevraagd of ik wel genoeg dronk omdat ik niet zo vaak naar de wc ging, terwijl ik wel zanger ben… En zitten? Alles werd me uit handen genomen zodat wel moest gaan zitten, kon toch niets anders doen. Ik snap de onbegrip gewoon echt niet!

Maar heel veel sterkte met je bekken, ik weet wat het is. Doe de oefeningen van de fysio goed en reglematig, dan zou je het lang kunnen rekken voor het erger word. Bij mij helpt het super iig!

Heel veel succes!

Liefs, Marloes



#34

@Marmama
De meeste collega’s zijn idd nog kinderloos. Er zijn 2 collega’s zwanger geweest maar die hadden een vrij voorspoedige zwangerschap. Wel vroeggeboortes en een kindje met een te laag geboortegewicht. Die gingen maar door en door. Of dat er mee te maken heeft? Geen idee maar dat zou natuurlijk best kunnen.
Fijn dat de fysio bij jou zo goed helpt. Ik ga die oefeningen zeker doen. Als ik me rustig hou is het wel te doen maar ik wil natuurlijk wel proberen te voorkomen dat het erger word. Ik heb straks wel een baby en een peuter om voor te zorgen dus ik hoop niet dat deze klachten van blijvende aard zijn. Maar volgens de fysio is dat te voorkomen door die oefeningen.

groetjes ramona


#35

@zwelgje
Dank je. Ik wil gewoon proberen zoveel mogelijk te blijven doen wat ik kan. Maar ik hou me zelf wel in de gaten. Ik hoop idd dat het nu beter gaat op het werk want ik zit wel aan m’n tax met gezeik wat ik nog kan hebben. Maar goed voor mijn eigen gevoel heb ik er alles aan gedaan om tot een goede oplossing te komen. En dat is voor mij het belangrijkste dat ik mezelf niets kwalijk hoef te nemen. Probeer me dus wat minder aan te trekken van wat een ander daar van vind al is dat soms makkelijker gezegd als gedaan.
Alle lieve reacties hier doen me in ieder geval wel veel goed.

groetjes Ramona


#36

Wat goed van je dat je met de assistente bent gaan praten. Het is zo te lezen een goed gesprek geweest, dus daar ben ik blij om. Want op de manier zoals het ging zou je het echt geen 9 weken meer volhouden. Ik hoop echt voor je dat het geholpen heeft en dat er verandering komt.

Heel veel sterkte!

Groetjes,
Sandra