Maar dat hadden jullie vast al gemerkt aangezien ik weinig of niet geweest ben
Zoals sommige wel weten is Demi behoorlijk vaak ziek, het arme kind heeft altijd wel iets…
Zijn het d’r tandjes niet, dan heeft ze wel buikgriep, met diaree en/of overgeven…
Of d’r oortjes, zo is het altijd iets hier, het ene is nog niet half genezen of het volgende dient zich weer aan.
Ik was dit al zo lang beu maar kreeg weinig begrip van mijn huisarts…
Met carnaval was ze gewoon WEER ziek, met koorts voor de zoveelste keer, ik had er zo’n genoeg van dat ik een allergietest heb ge-eist bij de HA, nou gelukkig kreeg ik die.
Nou bloedprikken met zo’n ukkie is een ramp dat kan ik je wel vertellen, maar wij wilde perse een allegie uit kunnen sluiten, dus het moest maar vonden wij.
Nou daar kwam uit dat demi’s leukocyt(?) gehalte niet goed was, het mag 15 zijn en het was bij demi 50 dit betekent dat er ergens een ontsteking moet zitten.
Dus we kregen van de HA een verwijskaart voor de kinderarts (EINDELIJK) nou daar zijn we geweest vorige week, maar onze ‘fijne’ huisarts had niet alle bloeduitslagen doorgegeven dus Demi moest weer
De KA wil uitsluiten dat er iets met een voedselallergie, suiker of iets dergelijks aan de hand is, dus we moeten ook nog urine opvangen (plaszakje).
Als hier niks uitkomt stuurt ie ons door naar de KNO want ze had ook behoorlijk wat vocht achter d’r trommelvliezen, maar dat kon ook nog van de oorontsteking zijn die ze pas had gehad…
Verder vond hij ook dat Demi slecht praat voor haar leeftijd.
Dus nog ff afwachten, 19 maart mogen we weer terug komen dan heeft ie de bloeduitslagen en dan horen we hoe we verder gaan…
Verder zijn we ook via het cb met het VTO-team bezig omdat wij vinden dat demi zich vaak ‘raar’ gedraagt, en die kijken dus verder dan de huisarts…
Ik denk dat alles een samenloop van omstandigheden is, vaak ziek zijn, slecht praten en zich daardoor moeilijk kunnen uiten en dat frustreerd haar enorm, want als wij haar niet snappen of zij ons niet nou dan breekt de hel los…
Ik kopier ff wat stukkies uit mijn cluppie dat scheelt een hoop typwerk
VTO is geweest… [ 26/2/2004
Nou Demi was eigenlijk best lief (zul je altijd zien )
Maar ze had genoeg gezien zei ze, en ze denkt ook dat demi’s spraak er best wat mee te maken kan hebben, want zij vond ook dat demi erg onduidelijk praat.
Er word info opgevraagd bij de HA, en bij de PSZ, dus ben benieuwd.
Kan ook zijn dat we nog doorverwezen worden naar een kinderarts ivm het vaak ziek zijn van demi, ook zij vond dat niet normaal zo vaak…
Eind maart komt haar verslag in de VTO vergadering en dan hoor ik hoe of wat…
Duurt wel lang maar ja…
Ze vermoed dat we naar de logopedie moeten of naar het audiologisch centrum.
=============================================
Arno klaagde al een paar dagen van oorpijn, en de HA stuurde hem steeds weer weg met pijnstillers (die niet hielpen)op het laatst kreeg hij morfine en dat deed ook niks, zegt genoeg geloof ik
Uiteindelijk kon hij het niet meer aan zoveel pijn, en belde ik WEER de HA het was even na 2 uur en de praktijk was al dicht :w
Dus vervanger gebeld en het verhaal uitgelegd…
Nou hij mocht meteen langskomen, en deze HA stuurde Arno gelijk door naar de KNO want hij vertrouwde het niet.
Nou waar ik met de minuut banger voor werd gebeurde ook …
Arno werd dus opgenomen, hij verging echt van de pijn en het werd met de minuut ondraaglijker,de assistentes daar hadden zoiets nog nooit meegemaakt in de wachtkamer, hij kroop zowat in het gordijn de KNO had zijn vlies doorgeprikt en hij gilde het echt uit van de pijn, dus hij besloot om arno op te nemen.
Ik kon het echt niet meer aanzien hij wist zichzelf gewoon geen raad meer. Hij smeekte de Kno om pijnstilling zo erg was het.
De KNO had ook echt met hem te doen, hij zei dit is geen aanstellerij, tegen de anestesist, hij zei ik kan het zelf haast niet aanzien hoe hier bij mij in de stoel een volwassen man het uitgilt van de pijn…
Nou na een nachtje daar gelegen te hebben aan een antibiotica-infuus en morfine en dergelijke mocht hij gister gelukkig weer naar huis!!
Zijn oor loopt nog steeds met vuil en dergelijke, maar de pijn is zo goed als weg.
Het vervelendste op dit moment vind hij dat hij doof is aan die kant :w
Als het goed is moet zijn gehoor terugkomen binnen nu en 3 a 4 weken…
Maar door dit gedoe en ook al het gesukkel met Demi steeds bij die HA, had ik er schoon genoeg van en ben op zoek gegaan naar een andere HA, want dit is niet de 1e die hij met een kwaal laat lopen zonder eens verder te gaan kijken…
Dus nu hebben we een hele fijne huisarts die WEL luisterd!!
Mijn vertrouwen was nu echt helemaal weg, dus ik kon daar echt niet meer blijven met mijn gezin…
Nou hopelijk gaat deze nachtmerrie snel voorbij, het was me de ervaring wel hoor :w
============================================
Zo nu zijn jullie weer een beetje op de hoogte van huize Jacobs…
Groetjes Nathalie
http://vrienden.clubs.nl/demi
.gif)