hoi hoi ik ben pascal 24 jaar en de mama van luna 5 weken oud.
we komen uit groningen en ik werk met kinder op kinderdagverblijfen
dit is mijn verhaal:
laat ik bij het begin beginnen in oktber 2005 leerde ik mijn vriend kennen robert. ik was meteen verlieft en hij ook het klikte ontzetent goed tussen ons hij woonde nog thuis en ik had mijn eigen huisje meten vanaf het begin sliep hij bij mij je kan eigenlijk wel zeggen dat hij al bij mij woonde alles ging heel god tussen on we waren heel gelukkig met zijn tweetjes. ik was rond die tijd wat gestrest omdat ik geen werk kon vinden. daarom werdt ik in oktober ook niet ongesteld door stres. in januarie kreeg ik eindelijk werk maar ik was ook 3 dagen overtijd ik had al een tijdje last van mij borsten en moest heel vaak plassen ik snapte er niets van ik was ook dood moe elke keer ik dacht nou zal wel een winterdipje zijn dus ben in dec naar lichterapie geweest maar zo als ik al zei in januarie was ik dus 3 dagen overtijd ik dacht ach zal wel weer stres zijn maar ik vertrouwde het niet helemaal dus heb toch maar een test gedaan. ik deed de test en zei tegen robert ach ben echt niet zwanger robert had de test vast en zie na een minuut nou ik weet het nog niet zo zeker hoor schat kijk maar goed en daar zag ik het opeens een streepje twee het eerste wat ik dacht he hoe kan dat nou ik slik toch de pil dit kan niet hoor robert reageerde heel nuchter hij zei nou we krijgen een kindje. ik was totaal in paniek he een kindje ik wou altijd wel kinderen maar nu we waren net bijelkaar. alles ging door me heen de test klopt niet blijft hij wel bij me was totaal van streek de volgende dag heb ik nog een test gehaalt ik heb in het total 4 testen gedaan omdat ik het gewoon niet kon geloven. robert vondt het allemaal wel goed hij ging meteen opzoek naar een huis voor hij was meteen blij met de baby met 8 weken en 5 dagen kreeg ik een echo en toen ik het kindje zo zag in mijn buik was ik ook super blij ik had gewoon tijd nodig om aan het idee te wenen. ik wist dat robert en ik bij elkaar hoorde en dat hij me nooit zou laten vallen dit babytje had gewoon zo snel moeten komen.
de zwangerschap was zwaar ik was erg misselijk wel 5 maanden lang ook werd ik heel snel dik ik woog altijd 65 kilo aan het einden van mijn zwangerschap woog ik 95 kilo 30 kilo aan gekomen dus. maar goed met 33 weken was ik wat vruchtwater veloren we haden vakantie en lag de laste week van mijn vakantie in het ziekenhuis ze konden niets zien er liep geen vruchtwater uit maar via de echo`s kon je duidelijk zien dat er geen vruchtwater meer inzat na 10 dagen mocht ik naar huis de dokter hielde vol dat het een aug kindje zou worden en w hadden ons daar ook op ingesteld we hebben alles snel klaar gemaakt kamertje kaartjes. maar de kleine bleef gewoon zitten met 38 weken en 5 dagen kreeg ik weeen.
de bevalling: mijn vliezen braken om 5 uur sochtens ik lag op bed en dacht bij me zelf humm als nu mijn vliezen wordt het bed best vies want heb geen zeiltje op me matras. ik voelde me raar dus ging naar de wc ik stond net voor de wc en de vliezenbraken ik robert roepen maar die sliep halfen hoorde mij niet toen hij eindelijk wakker was zijn we naar het ziekenhuis gegaan. daar werd ik aan het ctg gelegt ik moest daarna twee uur in het ziekenhuis blijfen en daarna moest ik weer aan het cgt de verlostundige zei nou het kindje komt vandaag nog niet we denken morgen zo niet dan gaan we het woensdag halen. dus we werden naar huis gestuurt thuis heb ik ff gedoucht en ben op de bank gaan liggen want de weeen werde heviger rond half drie kwamen de weeen om de 4 minuten dus wij weer terug naar het ziekenhuis. dar moest ik eerst weer aan het ctg en toen mocht ik eindelijk blijfen. nog steeds zeiden de artsen dat ze morgen geboren zou worden. de weeen kwamen heel raar zo had ik een tijdje niets en zo kwamen ze allemaal achter elkaar na een tijdje kon ik de weeen niet meer weg puffen ik heb gesmeek om wat pijnstillers en die kreeg ik die man vond ik op dat momend ook de leukste man in het ziekenhuis hihihihi. na een tijdje namen de weeen af maar de onstuiting bleef door gaan dat is altijd mooi mee genomen natuurlijk om half tien kreeg ik het gevoel dat ik moest poepen dat waren dus de pers weeen ik mocht persen de pijnstiller kreeg ik niet meer maar dat maakte mij niets uit ik heb een uurtje geperst en daar kwam ze mijn kleine meid luna om half elf is ze geboren ze keek meteen de hele kamer rond. in totaal heb ik er 6 uurtjs over gedaan met 1 uurtje persen nou netje toch voor een eerste
nu is luna alweer 5 weken oud en het is me er eentje hoor . ze eet heel graag ze krijgt nu al 165 cc en zou het lieft nog meer drinken. ook zijn we bezig met koemelk allergie. omdat ze zo veel huilde en erg onrustig is. ze kan zich moeilijk ontspannen en daarom ga ik daar een osteopaat met haar hoop dat z wat kan doen. omdat momend is het niet echt een vrolijke baby omdat we gewoon merken dat ze ergens last van heeft maar we niet weten wat wel werkt de pepti erg goed en hebben we een iets vrolijker kindje hoop als ze bij de osteopaat is geweest dat we echt een gelukkig kindje krijgen. maar dar hou ik jullie nog wel van op de hoogde.
zo het is een lang verhaal maar het is mijn verhaal over hoe mijn kleine engel op de wereld is gekomen. ik en robert wonen trouwens heel mooi hier en zijn nog steeds dol gelukkig met elkaar we gaan zelfs trouwen we zijn net een jaar bij elkaar maar voor elkaar gemaakt.
nou jullie zullen vaak van mijn horen hier op het forum vind het altijd leuk om mensen te onmoeten en om me advies te gen en advies te ontvangen.
groetjes pascal en luna
