Excuses gekregen


#1

Gister stond mijn schoonmoeder voor de deur. Wij doen op maandag altijd de weekboodschappen en ik ga uit mijn werk naar ze winkel en dan zie ik Mervin en Morgan daar. Dus ze zat alleen in huis bij mij, wat overigens geen probleem is want ze is geen snuffelaar.

Maar goed toen we thuis kwamen begon ze eigenlijk meteen over de mislukte logeerpartij. Of ze morgan erg had laten verhongeren. Dus ik zei dat ze dat zeker gedaan had. Waar ik dat aan gemerkt had, dus ik zei dat ze een te lage suikerspiegel had en dat ze onder weg naar huis pas weer levendiger werd. Daar schrok ze wel van. Ze is zelf suikerpatient dus ze weet dat dat doen kan. Ja zegt ze het was niet zo slim van mij. Nee zeg ik zeker niet en ik was ook best boos. Ze zei meteen dat dat mijn goed recht was en dat ze zelf beter na had moeten denken, maar zegt ze ik ben er al zo lang uit. Dus ik vraag of me neefje geen melk meer krijgt. Nee zegt ze die drinkt geen melk meer. Die wordt in oktober 2 dus dat lijkt me ook niet goed, maar dat terzijde. Ze bood haar excuus nog een keer aan en vroeg of Morgan nog wel een keer mocht komen logeren. Dus ik zeg ja in November zo ie zo en dan zal ik alles in detail opschrijven zodat je niks vergeet. Toen kleurde ze wel een beetje, maar ze wist wel dat ze fout zat.
Later maakte ik nog een opmerking, daar konden we gelukkig allemaal wel om lachen.

Ik ben wel blij dat ze zelf haar excuus is komen maken en dat ze nu zeker niet geprobeerd heeft de schuld in mijn schoenen te schuiven want dat had ik echt niet gepikt. Dat geeft toch een beter gevoel en iets geruststellender als ze daar weer heen gaat en dan is ze bijna 15 maanden dus dan kan ze gewone melk drinken en zo. Dus das ook allemaal wat makkelijker.

Groetjes,

Michèle


#2

Gelukkig en dapper dat ze er zo op terug komt !!!

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!


#3

Sow dat is netjes van haar zeg!!
Nou gelukkig ziet ze haar fout in! En wilt ze deze een volgende keer herstellen!!

Super hoor!

<img src=“http://lilypie.com/pic/090607/Aj9q.jpg” alt=“Lilypie 6 - 18 Pic” width=“100” height=“80” " border=0>


#4

Wat goed van haar dat ze excuses heeft gemaakt. Wel jammer dat ze er nu pas mee komt, maar goed beter laat dan nooit. En het is toch dapper dat ze er voor uit durft te komen dat ze fout zat.

Groetjes,
Sandra

Lilypie


#5

Fijn dat je excuses hebt gekregen, er zijn toch veel mensen die dat niet durven

Liefs Michelle

Lilypie - Personal pictureLilypie

Lilypie - Personal pictureLilypie


#6

Heel goed van d’r.

Groetjes,
M

Lilypie Tweede Ticker


#7

Ik moe zeggen dat ik zelf ook opgelucht ben, ik bedoel als iemand zijn fouten toe kan geven kan hij ze ook herstellen, en dan breng ik morgan ook met een geruster hart.

Groetjes,

Michèle


#8

Ja, kan me voorstellen dat je erg opgelucht bent en haar er nu met een beter gevoel naartoe brengt. Ze heeft toch haar fout toegegeven, waardoor ze inziet dat ze fout zat. Dat is toch het belangrijkste, want nu ze dat inziet, zal het haar niet snel een 2e keer overkomen.

Groetjes,
Sandra

Lilypie


#9

Inderdaad enne ik schrijf de volgende keer de dingen natuurlijk tot de kleinste detail op.

Groetjes,

Michèle


#10

Ja, zo zou ik idd ook zijn.

Echt alles helemaal gedetaileerd opschrijven.

Gaat vast helemaal goedkomen.

Groetjes,
Sandra

Lilypie


#11

Goed van je schoonmoeder!

Weet je wat ik voor onze meiden had in de babytijd? Een schrift waarin ik elke week bijzonderheden schreef wat betreft voeding, gezondheid etc. Gewoon dagboek-achtige opzet en dan schreef ik ook vanuit de kleine mop.

Dus zoiets als “Lieve opa en oma, ik heb er weer zin in om vandaag bij jullie te zijn. Vanaf vandaag mag ik voortaan een heel potje fruit in plaats van een half potje fruit. Blablabla…”.

Zo maakte ik dan elke week een verhaaltje. 's Avonds als we de kleine mop op kwamen halen kreeg ik het schriftje door oma beschreven weer mee terug. “Lieve papa en mama, ik heb het vandaag heel leuk gehad bij opa en oma! We zijn naar de winkels geweest en daarna gingen we nog even bij de kinderboerderij kijken. Ik heb mijn potje fruit helemaal op. Knap he?!? Blablabla”.

Zo kun je op een luchtige manier bijzonderheden laten weten zonder dat het meteen schooljufferig wordt en later heb je een leuk dagboek om nog eens door te lezen.

Dus mogelijk is dat een idee om voortaan voor Morgan te doen. Kun je er ook altijd op terugvallen als er dingen niet helemaal goed zijn gegaan. Ik heb mijn ouders verschillende keren op eerdere teksten in dat schriftje gewezen. Zo konden ze nooit zeggen dat ze iets niet wisten.

Groetekes, Sje


#12

Dat heb ik wel met het Kdv Sje, maar ze gaat te weinig bij oma logeren om dat zo te doen. Vandaar de losse briefjes, anders had ik het zeker wel zo gedaan.

Groetjes,

Michèle


#13

Ja, als er inderdaad geen vaste oppasdag in de week is, dan heeft zo’n schrift weinig zin.

@Sann, tof dat ik je op een idee gebracht heb!

Groetekes, Sje


#14

Petje af! Er na een tijdje zelf op terug komen en je excuses maken verdient respect. Er zijn veel mensen die dat niet doen!

En dat van het schriftje is een heel goed idee. Anna had in het begin een oppasboekje en later toen die vol was een schriftje. Altijd leuk om even in te kijken en ook wel zo duidelijk voor degene die voor je kindje moet zorgen.


#15

Voor Erik gebruiken we ook zo’n schriftje als hij bij opa en oma is (één dag per week). Hartstikke handig, maar vooral leuk. Vooral ook voor later!

Groetjes,
M

Lilypie Tweede Ticker


#16

Ja, leuk he zo’n schriftje!
Hebben wij ook voor Seth, ik vind het erg leuk om te lezen wat hij allemaal gedaan heeft, en het is handig om alles over hem te laten weten!
Zeker nu in de vakantie en hij een paar keer naar iemand anders, schrijf ik hele verhalen, alles netjes gedetaileerd.

Vandaag wa hij bij MIJN oma, en het ging echt hartstikke goed Hij had zelf heel de dag thee uit een GEWONE beker gedronken

Liefs, Anne

Lilypie


#17

Ik heb dat met dat schriftje volgehouden tot ze 4 waren en naar school gingen. En als allerlaatste berichtje heeft mijn moeder iets heel liefs voor beide meisjes geschreven. Dus meer hoe mijn moeder die 4 jaar zelf ervaren heeft. Erg ontroerend! Heel bijzonder om te hebben en extra bijzonder voor onze meiden om later terug te lezen.

Groetekes, Sje