Even iets kwijt, herkenbaar?

[Leony]

Ik wil toch even iets delen. Misschien is het voor jullie herkenbaar. Net hier opa en oma op bezoek gehad. Op zich geen probleem. Maar onze kleine begint direct te huilen als hij bij hun in de armen zit en wil dit echt niet. Ik ken mijn kind door en door en weet zeker dat dat niets met eenkennigheid te maken heeft. Al sinds de geboorte van ons kind hebben ze hun focus op de kleine. Ik heb toen in het begin aangegeven of ze dat wat minder willen doen. Na ja, om een lang verhaal kort te maken ahum! Ik stoor me een beetje aan dat geforceerde dat mijn kleine perse bij opa en oma even op schoot moet! Terwijl hij dat niet wil. Hij begint dan ook te huilen. Nu net zijn opa en oma weg, rust wedergekeerd! en als je dan ziet hoe lief hij op zijn matje aan het spelen is dan denk waarom kan dat ook niet zo bij jullie? Want het is echt een scheet van een ventje, maar hij wil gewoon zelf spelen en dat getuttel daar houdt mijn kleine niet zo van. Gelukkig staan ze hier niet elke week op de stoep, pfffffffffff. Zal wel een eeuwig discussiepunt blijven, schoonouders!!!

[Pjukje]

Wel herkenbaar. Waarom kunnen ze niet van hun kleinkind genieten als je kindje mooi zit te spelen. Waarom altijd op schoot.
Gelukkig heb ik het er aardig uit gekregen. En stormen ze niet direct met twee man af op mijn kindje…maar idd het zal altijd een discussie punt blijven.

[Boukje_Sarah]

Hey
niet herkenbaar, sorry.
Maar kan me voorstellen dat het heel erg vervelend is. Waarom zien mensen niet wat het kind wil.
Bij nader inzien, als Sarah’s vader langskomt gaat hij soms wat verder terwijl Sarah al genoeg heeft. Bijvoorbeeld met vastpakken, Sarah begint dan met wurmen en wringen en kreunen, maar hij gaat gewoon door, want híj vindt het leuk. Daar kan ik me heel erg aan ergeren. Ik zeg dan altijd, luister eens naar je dochter. Maar ik kan het net zo goed tegen de muur zeggen.
Dus niet bij opa en oma, lijkt me ook moeilijker om daar wat van te zeggen.

[Leony]

Het is idd. vergelijkbaar. Ik heb het wel geprobeerd, vooral toen Job net geboren was. Ik raakte er bijna overspannen van! Ze kwamen hier zelden op bezoek en hup ik baar een kind en ze stonden zo’n beetje hier om de dag. Ik ben uiteindelijk bevallen met een spoedkeizersnede en toen ik na een week thuis kwam aardig gesloopt. Toch bleven ze steeds komen terwijl ik gewoon niets kon en mijn vriend maar koffie zetten en steeds beschuit smeren tot ik zei dat ie daarmaar eens mee moest gaan stoppen. Ik bedoel ze konden ons toch ook een keer helpen??? Maar wat dat betreft echt eenrichtingsverkeer (meestal dan). Ik weet dat dat in het begin aardig wat spanning in de relatie opleverde, dus heb het nu laten rusten, en neem het maar af en toe zoals het is en probeer mijn kind zoveel als ik kan te “behoeden” zeg maar. Maar ja, je wilt ook geen ruzie en het blijven toch opa en oma. Maar makkelijk vond ik het in begin niet. Nu gaat het steeds beter, (maar soms toch flink irritant!!!)!

[Jaantje]

ow het is heel herkenbaar hoor

In het begin had ik er ook moeite mee vooral tegenover mijn ouders… je voelt je toch nog een beetje het kind dat naar hun moet luisteren, hoewel ik niet weet of dat nu met mijn leeftijd te maken heeft

Maar nu ik zelf weet dat ik het beste hem ken, beter dan in het begin toen het allemaal nog nieuw voor me was en ik dacht hun weten het vast wel beter…? Zeg ik het ook gewoon van laat hem nu of iets dergelijks en dan is het wel misschien wat mokken of rare gezichten ofzo maar later is het ook wel prima.

Een voorbeeldje: Je bent ergens op visite en hij ligt leker op de bank of in de maxi of op het kleedje te slapen en de oogjes gaan een beetje open, is niet gek want hij hoort mensen praten super interresant, dan zijn er altijd wel een paar die er meteen boven gaan hangen ow ben je wakker en dan er meteen uit willen trekken. Nu zeg ik gewoon al voordat iemand op wil staan nee laat hem nu negeer hm gewoon vooral niet die kant op kijken want dan slaapt hij zo weer door als hij ziet dat hij aandacht heeft is hij de hele avond wakker. Soms krijg je dan van die opmerkingen, maar dan zie ik later toch dat ik gelijk hebt want danligt hij binnn 5 seconden te slapen, kan me dan niet schelen wat ze zeggen of dat ze mokken ik denk ik zeg en ik zie dat ik gelijk heb heerlijk. Nu is het redelijk zover dat ze wel eerst mijn kant op kijken voor toestemming ook bij mij thuis als ze een gilletje horen uit de babykamer, heerlijk

en vooral opmerkingen als: jah maar ik zie hem niet zo vaak mag ik ook eens knuffelen, ja nee dan moet je maar langskomen als hij wakker is en als je wilt knuffelen neem je maar een POP! HEt is nu bedtijd of hij wil nu niet op schoot zitten klaar.

[MarMama]

Heel herkenbaar ja!

Niet alleen mijn eigen ouders, maar ook mijn schoonouders, dubbelop dus!

Mijn ouders stonden na de bevalling om de dag, wel na een belletje, op de stoep. Natuurlijk om hun nieuwbakken kleinzoon te zien, maar ook om ons te helpen. Echt heel lief natuurlijk, maar een beetje benauwend… ook de kraamverzorgende vond het wel wat veel, maar wilde mijn ouders niet voor hun hoofd stoten… Maar na 5 dagen hebben we toch vriendelijk verzocht of ze iets langer dan 1 dag weg konden blijven omdat het zo benauwend werd. En ze snapten het helemaal! Ze hadden er zelf alleen in hun goedheid geen erg in, maar waren blij dat we het hebben gezegd, om geen naar gevoel over te houden aan de kraamtijd. Superlief!

Mijn schoonouders…Tja, ook ontzettend lieve mensen, maar doof en blind voor de gevoelens van hun kleinzoon… Luka moet altijd vrolijk zijn als zij er zijn, op commando zijn nieuw geleerde dingen doen en verder inderdaad veel knuffelen. En zoals elk klein kind heeft hij daar niet altijd zin in, en dat lijken ze niet erg te snappen. Daar word dan ook altijd wat van gezegd, we hebben besloten er niet meer op in te gaan. Maar gelukkig laten ze wel alles aan ons over, en bepalen wij wat er gebeurt. Als wij zeggen dat Luka moet slapen, eten, etc. dan luisteren ze daar wel naar, dat scheelt weer.

Sorry voor de lange reactie…

Succes verder!

[ineke1980]

ook hier herkenbaar! Niet zozeer in de zin van knuffelen maar wel inderdaad uit zijn bedje halen bij de eerste kik, en dan naderhand zeggen: oohh hij is toch nog een beetje moe he? DUHHH…
En als ie een keer met zijn hoofdje schudt tijdens het eten: Stop toch, hij heeft genoeg… Meer van dat soort dingen.
Wij zeggen er ook niks van maar leggen t maar gewoon langs ons neer. Gelukkig komen ze niet zo heel dikwijls dus is dat wel te doen. Als ze elke dag op de stoep zouden staan zou ik er wel wat van zeggen denk ik. Ik geloof ook niet dat t slecht bedoeld is, t zijn hartstikke lieve mensen, maar het is niet altijd even leuk.

groetjes
Ineke

[mamavancolin]

een beetje herkenbaar, maar dan van mijn zus. Die blijft met hem bezig en als hij het dan zat is dan gaat ze gewoon door ondanks dat ik er al 5 x wat van heb gezegd. Ze blijft dan speeltjes in zijn gezicht duwen terwijl hij een half uur later naar bed moet, zwaar irritant. Mijn ouders en schoonouders kijken gelukkig wel naar hem en leggen hem vrij snel op de grond om zelf te laten spelen. Mijn vader heeft nog wel eens de neiging om te snel weer toe te snellen als hij miemelt, maar ach dat is ook enthiousiasme. Zij staan ook een paar keer per week op de stoep, maar dat vind ik alleen maar gezellig. Mijn schoonouders wone in Brabant dus die komen niet vaak. Kleine gaat wel een keer per twee weken bij hun logeren maar dan doen ze maar dan ben ik er niet bij.

22-12-2009 colin geboren

[MarMama]

@mamavancolin: hahaha! Miemelen? Nog nooit van gehoord! Klinkt wel onwijs grappig! Is dat het zelfde als piepen of jengelen?

[Pjukje]

@Marmama ken je het woord miemelen niet. Hihihi ik wel en zeg het ook vaak tegen mijn dochter. Hou eens op met miemelen.( zeuren, piepen, jengelen)

[mamavancolin]

zal wel limburgs zijn ofzo…?

22-12-2009 colin geboren

[jeuly]

Ja hoor, is echt limburgs dat miemelen…

Maar terug komen op het topic-onderwerp. Ik herken het ook goed. En dan ook bij mijn schoonmoeder. Was in het begin echt vreselijk. Stoorde me ook voortdurend aan dit gedrag en kreeg het al benauwd als ze weer kwam. Bij ons was (is) het ook nog zo dat ze 1 dag doet oppassen. Mijn moeder doet de andere dag. Onze dochter merkte mijn spanning heel erg goed en reageerde daarop nog heftiger door te krijsen, gillen en het weigeregn van de fles. (was hier ook nog erg eenkennig bij) Vreselijk. We hebben op een gegeven moment echt een diepgaand gesprek gehad en duidelijke afspraken gemaakt, waaraan ze zich gewoon moest houden. Tsja misschien niet zo leuk, maar tot op heden werkt het heel goed.

Groetjes Jeuly

[Jaantje]

Daarom het zijn misschien wel je ouders of familie vrienden ed. maar als ze oppassen kan het wel volgen jouw regels, goed ze zouden een keer wat later op bed komen…

Mijn moeder vind dat ik nu al te streng ben omdat ik het niet toesta dat hij aan mijn haren trekt of mijn oorbellen, hij doet het bij iedereen! Ik zeg dan au of nee dat mag niet je doet me pijn en pak zijn hand daarbij vast dat hij los moet laten en als hij blijft doen dan zeg ik dim nee en dan een heel zacht tikje over zijn handjes. Moet ik zelf weten hij weet donders goed dat het niet mag want dan kijkthij ondeugend en grijpt net zo hard terug haha en niet luisteren is van schoot af hier klaar, mijn oren scheuren anders nog een keer uit.

Of pff haha dan wil je een keer wat nieuws geven en dan krijg je de speechen om je heen: nee das vies he, bah, etc. probeer zon kind dan nog maar eten te geven.

Gelukkig blijf jezelf de moeder en sta je volop in je recht te zeggen dat het tijd wordt dat ze even je kind met rust laten, tuurlijk je kind kan even knuffelen maar het kan niet de hele tijd. Volgens mij heb ik het hier ook eerder gelezen hoor dat een kind iniedergeval opa/oma een kus moest geven en wou hij niet dan een hand vond ik persoonlijk een hele goede.

[mama1980]

Ooooh idd zooo herkenbaar!! grrr… Mijn schoonvader gaat ook leuk met een rammelaar voor haar neus staan rammelen en 'hallo, hallo’staat roepen als ze haar groentepapje aan het eten is. En dan 2 seconden later krijg ik de opmerking: Ze eet niet zo goed he?! nee… goh… hoe zou dat nou komen. Zou jij het fijn vinden als je zit te eten dat er dan iemand met vanalles onder je neus loopt te rammelen!! En nog 101 van dat soort dingen. Bijvoorbeeld een tv van 2 bij 2 op volume 80. Gek he, dat ze na 10 minuten al doodop en overprikkeld is. En ik zie dat alleen, hun denken dat ze het zo leuk vind en daarom van die leuke geluidjes maakt. (kind zit te jengelen van de slaap en aan oren en ogen te wrijven). Moet ze nou alweer naar bed?! (met een verwijtende toon) Oooh, ik irriteer me er ook mateloos aan!

mama1980

<a href=“http://lilypie.com”>[img]http://b1.lilypie.com/pg2pp2.png" alt=“Lilypie Eerste Verjaardag Ticker” border=“0” /></a>

Gewijzigd door - mama1980 op 15 Aug 2010 10:46:39

[Pjukje]

@mamavancolin…ik kom uit friesland. En daar kennen we het woord ook. Zou het ook in de dikke van dale staan

[sugars303]

HEEEEL HERKENBAAR en dan niet alleen met opa’s en oma’s …maar gewoon iedereen die boven op de baby hangt… ! of er letterlijk op af vliegt, en dan gaat die kleine schreeuwen want die vind het helemaal niks… en dan nog met 25 man er bovenop…; ow zielig…ow schatje owowowowoow… GRRHHHHHHRRR … nu kan ze wegkruipen of lopen (sinds een maandje) dus naait madam er meteen uit als het haar niet zint…maar ik heb toen een keer bij iemand… (want na een paar keer zeggen was het blijkbaar nog niet duidelijk ) heel duidelijk uit gelegt wat ‘in your space is’, kortom gezegt, ben ff flink bij die persoon op schoot gekropen, praten tegen die persoon op 2 cm afstand van het gezicht… en na 10 minuten zei ik :
irritant he !!!
dat doe jij nou ook bij die kleine, en die ken dan alleen maar verweren met schreeuwen! … sinds die keer kwam de boodschap we aan!
radicale maatregel… maar soms werken die het beste als de boodschap nie overkomt…
nu als ze binnenkomen komen ze gewoon binnen, en dan zitten ze op de bank en komt die kleine vanzelf wel ff koekeloeren… en dan wil ze wel ff aandacht of op schoot,maar dan komt het van haar af, en word ze niet belaagt!

[Leony]

Ik ben “blij” om te lezen dat ik niet de enige ben! Pfffffffffffffff. Sugars303, dat is natuurlijk ook een manier haha, even op schoot kruipen. Wel heel duidelijk!. Ach ja, ik probeer me er zo min mogelijk van aan te trekken en er boven te staan. Gaat steeds beter, maar in het begin vond ik het wel zwaar. Al die hormonen ook!! Dankjewel voor jullie lieve reacties. Gedeelde smart is halve smart!

[Mooie_zoon2010]

Ik herken het ook een beetje. Niet direct bij mijn ouders, die zitten toch wat meer op één lijn met ons. Maar wel met mijn schoonouders. Nu hebben zij ook niet helemaal schuld, want zij hebben binnen 2 maanden 2 kleinzoons gekregen en beide ouders doen het natuurlijk anders. Wij met veel ritme en regelmaat (althans dat proberen we) en mijn zwager en schoonzus met veel minder (zo niet zonder) ritme en regelmaat. Mijn schoonouders passen ook een dag op en ik zag de bui al wel hangen. Ik heb dus de eerste keer een lijstje gemaakt voor die dag. Zo laat eten, even spelen en dan naar bed. Dan weer zo laat de fles, even spelen en naar bed. Het heeft gewerkt, want mijn schoonmoeder heeft het ritme overgenomen. Niet zo persoonlijk om te doen, maar wel effectief!

[Mooie_zoon2010]

Oja, en wat ik ook heeeeeeeeeeeeeeel irritant vind: ben je even bij je schoonouders op bezoek geweest en dan ga je naar huis. Maar voordat je dan de deur uit bent, pff. Dag dag, doe je nog lachen, tot de volgende keer, dag dag, wanneer kom je terug etc. tegen onze zoon. Pff, we zijn net bij je op de koffie geweest, maar als we dan weg willen gaan, hebben ze nog weer een verhaal van een kwartier.

Maar goed, hele lieve mensen, maar een andere manier van opvoeden zullen we maar zeggen!

[sugars303]

oh hou op, je moet eigenlijk als je binnen bent, meteen weer beginnen met afscheid nemen…
en pas op, want als je nie uitkijkt, kruipen ze ook nog ff in de auto, voor nog een zoentje!! pfffhhhhh hahahhaa