Bij onze AH staat een karretje genaamd ‘Barney’. Het is zo’n ding waar je geld in moet doen en dat dan gaat bewegen. Elke keer als we binnenkomen, aast Eva op een ritje. Papa had vorige week geen muntje en probeerde tevergeefs zijn AH-muntje erin te doen. Slimpie. Vandaag was ik in de AH en ik beloofde Eva dat ze na het boodschappen doen een ritje mocht maken. Ik had alleen 2,- en er moest 0,50 in. Ook best duur voor 1 stom ritje! Maar beloofd is beloofd. Dus ik bij de counter wachten tot ik de 2,- kon wisselen. Daarna mocht Eva op Barney. Ik stopte het muntje erin, Barney zei: ‘Hou je vast, we gaan beginnen!’ en hij begon heen en weer te bewegen. Heel zacht. Maar Eva was doodsbang en piepte. Ze wilde eraf! En wel meteen! Ik zette haar aan het stuurtje, maar dat vond ze ook niks. Ze was echt doodsbenauwd van Barney en sloeg haar handjes naar me uit. Na 10 seconden was haar rit dus voorbij. Twee kereltjes pakten hun kans en klommen, overigens zonder dat te vragen, op Barney en maakten de rit af. Het was 0,50 maar wel MIJN geld. Best brutaal eigenlijk dat ze er zo op klommen, misschien had Eva nog wel gewild! Maar gooed, ze had er geen zin in en we taaiden af. Dat was dus geen succes. Een voordeel: volgens mij is ze nu definitief genezen van Barney! En als ze weer aast op een rit, doe ik het niet. Dan zeg ik: ‘Je was toen bang Eef!’ Kan ik er voortaan tenminste rustig langs!
Groetjes Rainbow, trotse mama