Eva speelt heel graag in de zandbak. Prima, maar soms wil ze ook opeens aarde pakken en dat vind ik minder omdat ze dan in no-time zwart is. En aarde is voor de tuin, niet om mee te spelen. Ik zeg dus regelmatig: ‘Eva, NIET met het bruine zand spelen!’ Ze weet het drommelsgoed, dat dat niet mag.
Nu kwam er daarstraks een vogel de tuin in, die in de aarde wormpjes ofzo ging zoeken. En die dus in het bruine zand zat. Ik hoorde haar allemaal praten, terwijl ze alleen was. Dat doet ze wel vaker, ze praat met al haar knuffels. Ik keek en toen zat ze op haar hurkjes bij de vogel. Ze zei heel wijs: ‘Nee nee, vogel. NIET met het bruine zand. Mag niet. Alleen wit zand!’ Ze wilde de vogel pakken, maar die liet dat niet toe en vloog weg. Ik vond het zo schattig om te zien, hoe ze bij die vogel zat!
Dat ze Max de les leest wist ik al ('Nee nee, Mas, niet doen!), maar dat ze ook al met vogels praat was nieuw. Schatje!
Groetjes Rainbow, trotse mama
