Ervaringen "sprongetjes"


#1

Hallo iedereen!
Ik ben Petra en moeder van Millay van bijna 9 maand oud en zij heeft de pech om vaak behoorlijk last te hebben met sprongetjes…
Nou vroeg ik me gewoon eens af of mensen die hier ook mee te maken hebben, er door de kindjes anders op de sprongen gereageerd wordt als ze wat ouder worden…? (als ze b.v meer zelf kunnen)
Niet om het een of ander, ben gewoon nieuwsgierig!


#2

Hallo Petra,

Wat vervelend, dat Millay er zo heftig op reageerd. Kendra is nu 6 1/2mnd, en zit momenteel middenin een sprongetje. Voor haar is het nu eigenlijk de eerste keer, dat ze reageerd op een sprong. Ze reageerd er naar mijn mening niet echt heftig op. Ze is alleen wat jengeliger dan normaal. Maar verder is ze gewoon nog de heerlijke vrolijke meid als ervoor. Het ene kind, reageerd er helemaal niet op. En de ander reageerd er juist heel erg heftig op. Ieder kind is anders.

Lfs, mamavankendra


#3

http://www.ikkeben.nl/forum/topic.asp?topic_id=11990

Hier vind je er al veel over terug

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!


#4

Bedank voor jullie reactie!
@Asje, dank je wel voor de link, maar ik weet wanneer de sprongen zijn, heb zelf het Oei ik groei boek ook hier in de kast staan…
Ben gewoon nieuwsgierig;
Ik merk bv nu aan mijn dochtertje dat ze bij de vorige sprong alleen maar heeft liggen jengelen 5 weken lang! Was ik nu ook bang voor omdat deze ook zo begon.
Maar merk nu aan haar dat ze meer zelf kan en toch vaker rustiger is dan bij de 6 maanden sprong.
Ik ben gewoon nieuwsgierig of andere kindjes in de loop van de sprongen ook rustiger reageren… (of juist niet)


#5

Onze beide dochter reageerden ook erg pittig op de 6 maanden sprong.
Bij m’n oudste dochter vond ik inderdaad dat ze van de sprongetjes daarna minder last had. Denk ook dat dat komt omdat ze dan wat meer kunnen, maar misschien ook omdat je het zelf wat meer bent gewend en weet dat het gelukkig maar een fase is.

Vond trouwens de sprong rond 1,5 jaar ook best pittig. Opeens weer veel wakker 's nachts, terwijl je dat helemaal niet meer bent gewend.

Groetjes, Kirsten



#6

Hoi mamapeet!

Onze man is nu ook 9 maanden… en heeft redelijk heftige sprongen… de 6 maanden sprong zoals je zelf ook al zei was erg heftig! Hij werd ineens huilend wakker 's nachts, ontroostbaar… en Alex heeft de speen niet meer dus daar konden we hem ook niet mee troosten zoals je van veel mama’s hoort. Overdag jengelig. Na die sprong kon hij zich wel veel beter alleen vermaken dan voorheen.
Volgens mij had hij er net weer eentje (heb het idee dat de piek eraf is, maar ik schreeuw het nog niet van de daken). Ik merkte het aan het gezeur en aan de dingen die hij weer kan en oefent!
Tsja… sprongen… ik vond het voorheen lastiger om mee om te gaan, maar vind het nu nog steeds niet makkelijk soms.

Lauren & Alex (05-05-2010)


#7

Ja, je hoort idd dat de 6 maanden sprong heel lastig is meestal!
Moet ook zeggen dat dat hier tot nu toe de ergste is geweest…!
Ze lopen soms ook zo fijn in elkaar over en dan probeer ik me maar voor te houden dat het voor die kleintjes natuurlijk véél moeilijker is als voor mama zelf, maar heb er ook best moeite mee soms…
Tot nu toe is Millay bij deze sprong (8,5 maand) niet 'snachts wakker geweest, ze is alleen steeds om een andere tijd wakker 's morgens, vindt het bij tijd en wijlen helemaal niet leuk als je bij haar wegloopt en slaapt overdag’s wel heel slecht…
Ze is alleen ook weer bezig met tandjes en dan vind ik het wel heel moeilijk te zeggen wanneer het de sprong is en wanneer de tanden…
Maar wat ik anders van haar gewend ben, vind ik dit nog meevallen! haha
Zal wel blij zijn als we hier met 1,5 jaar eindelijk van de sprongen af zijn, maar dan komt er vast wel iets anders voor in de plaats!
Vind het wel leuk om wat verhalen van een ander te lezen, meeste mensen in mijn omgeving zitten je raar aan te kijken als je het over sprongen hebt, die denken op zn minst dat ik spoken zie! hihi

Gewijzigd door - mamapeet op 03 Feb 2011 19:57:43


#8

Ik verwees naar de hele topic, niet alleen het schema. Daarvan had ik wel al bedacht dat je wist wanneer het weer zover was.

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!


#9

@Asje; Ik doelde ook op het hele topic, maar de eerste 3 pagina’s vond ik niet echt aansluiten op mijn vraag, dus daar was ik gestopt met lezen…
De wat recentere berichten heb ik nu ook gezien die sluiten wel aan maar gaan toch over wat oudere kindjes (15 maanden sprong enz).
Maar nogmaals evengoed bedankt, weet ik iig wat ik nog kán verwahten!


#10

Hoi allemaal,

Ik hoop dat iemand mijn verhaal herkent en me kan verzekeren dat dit echt over gaat. Ik ben Kim, moeder van Nynke (vandaag precies 19 weken), een vrolijke pittige meid. Ze is nooit een grote eter geweest, maar nu maakt ze het wel erg bont. Ze wil sinds een paar dagen niet veel meer drinken, er gaat hooguit 80 cc in en dan wil ze echt niet meer! Ze begint te huilen zodra ze de speen in haar mond heeft, op haar fopspeentje is ze momenteel echt ontzettend dol. Ze heeft haar mondje al open als ze hem ziet. Ook is ze nog steeds erg vrolijk, babbelt de hele dag en knabbelt op alles wat ze voor handen heeft. Slapen gaat nog steeds goed, overdag wel wat minder (terwijl ze wel moe is) maar ze slaapt 's nachts nog steeds door zoals gewoonlijk. Ook is ze enorm nieuwsgierig en snel afgeleid.

Is dit nou typisch een gevalletje “19 weken sprongetje”?

Groetjes,
Kim


#11

Ja, hartstikke met een sprong bezig! Geen moment zorgen over maken! Gaat vanzelf over. Als ze honger en dorst krijgt, dan neemt ze echt wel iets. Als je zelf dingen aan het verwerken bent (net zoals die kleine moppen tijdens een sprongetje doen) heb je ook minder trek in eten en drinken.

Kinderen zijn ook mensen, dus waarom zouden die geen periodes kennen van minder eten en drinken.

Groetekes, Sje


#12

En Kim, als je kindje genoeg plasluiers heeft zou ik me niet druk gaan maken. Voordat je het weet drinkt de kleine alle flessen weer leeg.
Niet druk om maken, in het eerste jaar heb je vaker deze periodes.



#13

Hoi Sje en Pjukje,

Bedankt voor jullie geruststellende woorden!!! Maakte me toch best wel zorgen, maar dat is dus niet nodig. Het is ons eerste kindje en we hadden al niet zo’n lekkere start, nu zorgen dat ik niet te overbezorgd wordt

Groetjes Kim