Julian heeft met 11 1/2 maand buisjes gekregen en ook wij zagen enorm tegen die narcose op. Wij hadden het geluk dat hij 's morgens als eerste aan de beurt was. Bij ons ging het op geboortedatum.
Een tip: laat alleen degene die bij de narcose zal zijn meegaan van de kinderafdeling naar de ok-afdeling. Laat de andere ouder nog even wachten op de kinderafdeling. Bij ons was er nl. een jongetje waarvan beide ouders meegingen naar de narcoseafdeling en papa zou bij de narcose zijn. Maar je raadt het al…het jongetje bleef zo aan zijn moeder hangen waardoor zij dus uiteindelijk mee moest naar binnen en oh, wat zag ze daar tegenop! (en dat voelen kinderen supergoed aan…)
Wij hadden er voor gekozen dat ik zowel bij de narcose als bij het ontwaken zou zijn. We wisten al dat hij zich zou verzetten tegen het kapje omdat hij nu eenmaal geen rare dingen tegen zijn gezicht wilde. Hij viel dan ook erg boos in slaap en werd ook erg onrustig wakker, maar daar waren we goed over voorgelicht (gelukkig!). Ik werd bij Julian geroepen toen hij ook maar een paar tekenen van ontwaken toonde. Ook al was hij nog lang niet bij en besefte hij nog helemaal niet dat ik er was… ik vond het wel fijn om er te zijn zodat ik in ieder geval op tijd was voor als hij wel zou beseffen dat ik er was.
Julian was dus ook als eerste terug op de afdeling, dit kan een voordeel zijn maar ook een nadeel. Na ons kwam een jongetje terug naar de afdeling die ontzettend hard moest huilen en nog bozer was dan Julian. Mijn man heeft op dat moment Julian mee genomen naar de speelkamer zodat hij even uit alle onrust weg was. Dit heeft hem goed gedaan, even wat afleiding en daarna at hij heerlijk een half potje fruit op en hij wilde zelfs wat drinken.
Wat ik wel kan aanraden is: push het eten of drinken na een operatie niet. Soms zijn ze zo moe van de narcose en de pijnstilling dat ze alleen maar kunnen en willen slapen (en het liefst tegen je gaan). Gewoon aan toegeven en laten slapen, hij is in het ziekenhuis ten slotte in goede handen en ze komen regelmatig kijken of je al naar huis kunt of niet. Neem iets lekkers mee waarvan je denkt: dat zou hij nog wel eens lekker kunnen vinden. Wij hadden dus voor een potje fruit gekozen terwijl hij thuis alleen maar stukjes at maar hij vond potjes nog wel erg lekker ![]()
Bij ons mochten de kinderen trouwens nog twee uur voor de ingreep wat water of diksap drinken. Wij hebben Julian trouwens ook zo laat mogelijk wakker gemaakt zodat hij vanuit zijn bedje bijna gelijk de auto in werd getild. In het ziekenhuis had hij zoveel afleiding dat hij niet eens tijd had om aan eten te denken haha.
Succes met de ingreep!!!
In ons ziekenhuis vinden we de meiden die daar werken allemaal even super!! ze staan voor je kind klaar maar ook voor jouw gevoelens en angsten! Toen mijn jongste met 10 weken een slangetje in dr neus moest om reflux te testen stond ik te grienen, vond t vreselijk en schaamde me ook een beetje. Nou dat vonden ze maar onzin!