Erg hoor

#1

Hoorde vanmorgen op de creche dat een kindje bij Lucas in de groep vanacht zijn zusje heeft verloren.
Het babietje van iets meer dan een week oud is vanacht overleden.
Bah, hoe kan het toch dat een klein kind dat nog geen kans heeft gehad om te leven bij zijn ouders wordt weggerukt!
We waren er allemaal heel stil van.
Erg ook dat je zo’n bericht nodig hebt om weer even met beide benen op de grond te staan.
We klagen allemaal zo snel, maar als je gezond bent en je hebt een gezond kind… wat willen we dan eigenlijk nog meer?

Groetjes Mim

#2

Brrr…kippevel krijg ik ervan.
Daar moet je toch niet aan denken!!!
Vreselijk.
Ik besef regelmatig hoe gelukkig ik ben dat we Stephan gezond en wel bij ons hebben.
Je ziet en hoort zo vaak anders!
Ik prijs me echt gelukkig hoor!
Veel sterkte voor die ouders!

Liefs, Bianca

#3

jee mimpie
wat erg ik zit met kippevel hier geen woorden voor

veel liefs marielle

#4

We hebben het zelf een paar jaar geleden van dichtbij meegemaakt.
Een neefje van ons (zoontje van een broer van Cas) is met 3 maanden overleden aan meningokokken.
Heb dat nooit onderschat, vind het ook erg knap en heb heel veel respect voor de manier waarop zij dat toen geregeld/verwerkt hebben.
Maar toen Lucas er eenmaal was wist ik in een keer wat ze ook echt moesten missen.
Heb ik het toen best een tijdje moeilijk mee gehad.

Besef ook dat dit berichtje niet prettig is voor mensen die het zelf meegemaakt hebben.

Groetjes Mim

#5

Verschrikkelijk zoiets.
Het kan aan mij liggen, maar ik heb het gevoel dat het de laatste steeds tijd vaker gebeurt.
Kan me natuurlijk vergissen omdat ik voor die tijd er minder aandacht aan besteedde.
Het is hier trouwens vorige week ook gebeurd, het kindje was maar 6 dagen oud.
Nou je krijgt het er koud van als je dat leest.

Een knuffel van een trotse vader!!

#6

He bah… ja ik het ook het gevoel, dat ik meer hoor, van overleden kindjes. Gek is dat. Bij Veronica op de psz (toen ze daar nog zat natuurlijk), was er ook een babietje, een broertje van een groepsgenootje, overleden. Toen bleken er in die groep al 3 babietjes overleden te zijn…kun je zien, hoeveel dat gebeurt.

groetjes Monique

#7

kippevel en geen woorden

#8

geniet van je kind elke dag, je weet nooit… .

Liefs Kristel

#9

oh wat erg!!! ja ik ben net nieuw hier vandaar dat ik natuurlijk nog niet eerder hier op heb kunnen reageren. het lijk mij het ergste wat je kunt overkomen. echt heel vreselijk en bijna niet voor te stellen wat voor een diepe pijn dat moet geven als je een kindje verliest.

moeder van twee zoontjes. fabiano 2 jr en alessandro 5 maanden

#10

Volgens mij ga je zelf ook voor 3 kwart dood dan.
Het is je eigen vlees en bloed.
Oh bah, ik moet er niet aan denken!!!
Je zou me compleet bijelkaar kunnen vegen denk ik, als me dat zou overkomen.
Brrrrrrr…

Groetjes Bianca, mamma van Stephan