Er resten van mijn placenta

#41

wel fijn dat het idd achter de rug is!! Bij mij maakten ze gedurende de curretage een echo, constant zodat ze precies zagen wat er weg gezogen /geschraapt moest woerden, en volgens de gynecoloog die dat deed, was het veel meer dan ze hadden gedacht. Blijkbaar lijkt het op de echo een stuk minder ofzo aangezien dit bij jou ook zo was? 12 weken is idd wel lang, ik moest gewoon na 6 weken (die afspraak die je normaal ook hebt als je een keizersnede hebt gehad) Bij mij duurde het ook al gigantisch lang voordat het uitgewerkt was. Ik heb ook de hele tijd oefeningen gedaan (geprobeerd dan) met mijn benen om zo snel mogelijk die verdoving er uit te krijgen. Ik was tegen 1630 thuis (weet niet meer precies hoe laat ik de ingreep had in de ochtend) en ging om 1700 weer richting het ziekenhuis omdat ik naar Bo wilde die nog op de neo lag. Had net zo goed even kunnen blijven!

Heb je nu nog veel pijn, of valt het mee? ze zeiden tegen mij dat ik menstruatie krampen kon krijgen.

liefs woezel

Lilypie Third Birthday tickers

#42

Bedankt allemaal.

Het valt eigenlijk heel erg mee, ik had gisteren best wat pijn. Maar vandaag al helemaal niks meer. Wel aardig wat bloedverlies nog, dus ik hoop dat dit snel minder wordt. Ik heb wel heel veel pijn in de achterkant van mijn boven en onderbenen. Echt heel raar, want ik heb dit bij de vorige keren dat ik een ruggenprik heb gehad niet gehad. En het enige wat ik kan bedenken is dat het van de ruggenprik komt.

@woezel, bij mij hadden ze een klein cameraatje in mijn baarmoeder gedaan zodat ze precies konden zien wat ze weghaalde. Ik mocht ook zelf meekijken op een scherm, heel apart om te zien. Wel toevallig dat het bij jou ook zolang duurde voordat de verdoving was uitgewerkt. Hihi heel herkenbaar, ik probeerde ook allerlei dingen en oefeningen om die verdoving eruit te krijgen. Misschien werkte dit wel averechts

Groetjes,
Sandra


#43

@Sandra: sorry ik lees het nu pas, ik wist natuurlijk wel dat je begin deze week moest maar ik dacht eigenlijk dat dat dinsdag of vandaag was
Ik ben blij dat het allemaal goed is gegaan! was je man bij je gebleven?
en hoe voel je je nu inmiddels na gisteren?
inderdaad na 12 weken pas?
normaal is zoiets toch op zn langst na 6 weken?!
maargoed… in ieder geval fijn dat je een belafspraak hebt, mocht jij dan willen dat het eerder nagekeken wordt kan dat misschien alsnog geregeld worden?
ik ben blij voor je dat het nu achter de rug is… meid wat heb jij veel moeten doorstaan zeg! respect!

Gewijzigd door - MamavanRico op 20 Apr 2011 12:42:38

#44

Sandra, het kan zijn dat het door het liggen in die beugels is he! Niet onderschatten hoor, je hebt toch in die stuigbeugels (waar ze je benen in leggen als ze je curreteren) gelegen? Daar kun je best spierpijn van krijgen!


#45

@Inge, dank je! Mijn man mocht op de dagafdeling bij me blijven, maar dan alleen voor de operatie. Toen ik naar de ok moest, moest hij naar huis. Ivm de rust ook die andere patienten nodig hebben die bij je op de afdeling liggen. Je partner wordt gebeld als de operatie achter de rug is en die mag dan weer naar het ziekenhuis komen als je echt naar huis mag. Bij mijn curretages moest ik na 6 weken terug voor controle. Geen idee dus waarom het nu pas over 12 weken is. De pijn is al helemaal weg, maar ik heb nog steeds bloedverlies. En dat heb ik nu al ruim 7 weken, dus daar ben ik echt wel klaar mee. Ben die vieze maandverbanden echt zat, want normaal gebruik ik altijd tampons. Mijn HB is nog steeds heel laag. Is al zo sinds de bevalling, want toen ben ik ruim 2 liter bloed verloren. En daarna natuurlijk al ruim 7 weken. Slik wel ijzertabletten, maar die hebben natuurlijk ook weinig zin als je blijft bloeden. Hoop dus echt dat het bloedverlies snel over is, want ik blijf echt last houden van duizelingen bij het opstaan en bukken.

@malawimamajada, dat is idd een goede! Nooit aan gedacht, want bij de vorige keren dat ik een ruggeprik had had ik geen last van mijn benen. Enige wat ik dus kon bedenken was dat het van de prik zou komen. Maar dit klinkt idd wel erg aannemelijk. Na 2 dagen was het gelukkig ook helemaal over.

Groetjes,
Sandra


#46

oh ja, heel herkenbaar,ik had daar ook zo last van!! Ik had zelfs dat als ik op een stoel zat, op een gegeven moment het gevoel had dat ik er af viel, terwijl dit helemaal niet zo was. Maakte natuurlijk wel die schrik beweging, dus iedereen dacht dat ik gek aan het worden was, maar goed, kon er niks aan doen!!
Bij mij heeft het toen wel een paar maand geduurd voordat het echt op peil was! Ik denk zeker wel de eerste 4 a 5 maanden.

liefs woezel

Lilypie Third Birthday tickers

#47

Tja kan natuurlijk dat ze nu langer bezig waren of dat ze de beugels hoger hebben neergezet etc. Ik hoorde het wel best vaak hoor. Ze hebben je hopelijk wel gewezen op het feit dat als je sterke hoofdpijnen krijgt binnen 1 maand je even contact moet opnemen. D’r zitten gelukkig veel minder nadelen aan een ruggenprik dan aan algehele anesthesie! Maar leuk is natuurlijk anders, lukt het je wel om voor de kids te zorgen? Wat met een nieuwe baby, en een kleintje dichtbij de PP kan me voorstellen dat dit best veel stress kan veroorzaken!


#48

@woezel, wat vervelend dat jij nog zoveel maanden last hebt gehad van een laag HB. Volgens de arts gaat mijn HB zodra ik geen bloed meer verlies met ongeveer een half punt per weeg omhoog. Maar goed ik vloei nog steeds, dus dat schiet niet op. Heb dus ook het idee dat ik die ijzertabletten nu net zo goed niet kan slikken. Maar goed doe het toch maar wel.

@malawimamajada, nee ze hebben me er niet opgewezen dat ik contact met ze op moet nemen bij hevige hoofdpijnen. Alleen bij meer vloeien dan normaal en koorts boven de 38,5 en verder als ik het zelf niet vertrouw.

De verzorging van Daan en Tim gaat gelukkig prima. Al moet ik me er echt bewust van zijn dat ik voorzichtig aan moet doen. Vergeet soms dat mijn HB zo laag is dus dan kan ik uit het niets weer heel draaierig worden en dat wil ik uiteraard niet als ik Daan in mijn handen heb. Stress heb ik gelukkig niet, want tot nu toe is Daan net zo makkelijk als Tim en slaapt nog erg veel.

Groetjes,
Sandra