Er is hoop!

#21

in het alternatieve cirquit hebben ze ergeen verstand van en een psyiater wel

#22
quote:
Brentje kan dus wel degelijk allebei

Lieke, ik weet dat jij er van overtuigd bent dat het wel kan en dat tegenwoordig veel kinderen 2 of meer diagnose’s krijgen, maar echt het is onmogelijk. Stel hij heeft 2 diagnose’s. Waar zet je hem dan. Tussen de adhd kinderen of tussen de pdd nos kinderen. adhd kinderen kun je onmogelijk tussen de pddnos kinderen zetten en andersom idem dito. pdd nos kinderen worden ontzettend gek van dat drukke onverwachte gedrag en adhd kinderen worden gek van die pdd nos kinderen. En zo heb je nog tig van die diagnose’s die samen worden gesteld, maar echt het is onmogelijk. En als je er logisch over nadenkt, klinkt het ook inderdaad heel onlogisch.

Ik weet echt wel dat heel veel mensen denken dat het wel kan. Vind ik ook prima hoor, maar ik ben het toch echt eens met die alternatieve genezers.

#23

ik ben het niet met je eens er zijn genoeg kids die beide diagnoses hebben en nog eens wat jij bent geen arts of wat anders jij kunt hier niet over oordelen.
er zijn ook kids met adhd en autisme dat kan dan zeker ooik niet

#24

Lieke,

Deze discussie prima, maar het is een discussie ieder zijn mening…

Zou het fijn vinden als de toon iets minder fel zou zijn

Tries

#25
quote:
jullie denken er zo makkelijk over
Nee ik denk er niet makkelijk over, heb het zelfs laats nagevraagd aan het cb wat betreft onze eigen zoon. Tuurlijk lach je er niet mee om als het je overkomt, maar dat deden we al niet en ik vond dat er serieus op ingegaan was. Een discussie is prima, daar is een forum ook immers voor maaaaaar ik vind wel dat de toon anders kan. Logischerwijs delen we wel niet allemaal dezelfde mening en dat maakt een discussie dan ook interessant, maar laten we het wel proberen dit op een vriendelijke manier te doen.

Asje

#26

Lieke,

Ik bedoelde het echt niet zo hoor. En ik weet echt wel dat er tegenwoordig meerdere diagnose’s bij hetzelfde kind worden gesteld. Maar als je in het alternatieve circuit zit, zeggen ze dat het onmogelijk is. En ik denk ook dat het een soort vicieuze cirkel is waar je in terecht komt als je een gedragsprobleem hebt. adhd kinderen zijn toch al storend en zullen daardoor ook minder contacten krijgen maar dat maakt ze nog geen autist.

En nee, we lachen er echt niet om hoor. Mijn dochter heeft op papier ook een behoorlijke ontwikkelingsachterstand. Ze heeft alleen de dingen wel gedaan die tijdens die test fout gingen. Dat kan dus niet. Ze heeft eerder een iq test gehad en die was wel redelijk en de laatste keer bracht ze er niets van terecht. Een iq kan wel stijgen niet zakken. Ik hecht er dan ook geen waarde aan. Zeker niet nu ik weet dat het kind helemaal niet goed is. Dat is ook zoiets, elke lichamelijke beperkingen worden meegetest, maar daar wordt gewoon niets meegedaan. Alleen die score telt.

Maar nogmaals, ieder zijn mening hoor.

#27

je moet ieders mening respecteren vind ik, ook bij dit is en blijft het een discussie want wat klopt en wat klopt er nu niet? als je zelf niet meemaakt wat het is om een kind te hebben met een achterstand, wat dat dan ook mag zijn, dan lijkt het mij moeilijk om hier een mening over te vormen. Het belangrijkste blijft nog altijd dat je kind gezond is met of zonder achterstand. Ze worden heus wel groot toch?! als blijkt dat er bij mijn 2 jongens een (taal)achterstand is dan kan ik niet anders dan daar mee te leven en er alles uit te halen om hen te helpen!!! groetjes danielle

#28

Ik ben er de laatste tijd ook heel erg mee bezig.
Joyce mijn dochtertje van 15 maanden zegt bijna nog geen woord.
Heel soms alleen maar mama of papa maar dan ook alleen maar
omdat wij dat vaak zeggen. Ze gebruikt het niet om ons te roepen
maar meer ons herhalen lijkt het wel. En ja daar zijn meningen over
verdeeld zoals altijd met die soort problematieken.
De ene zegt maak je niet druk en de ander zegt : nog steeds niet ???

Ik weet niet meer wat ik ervan denken moet.
Vind het ook erg lang duren en dat maakt me soms een beetje bang
dan denk ik ook dat ze een achterstand heeft en die angst kan niemand
bij mij wegnemen.
Alleen Joyce zelf door nu eindelijk eens een paar woordjes te gaan zeggen.

#29

OKe Jessin is nu 17 maanden en hij zegt heel goed pappa en kan ook zeggen bal, ik weet dat hij mamma kan zeggen, maar dat doet ie gewoon niet. Wat hij wel doet nu ineens is proberen wat meer na te zeggen, we zijn veel met hem gaan lezen ook. Bij navraag op het cb, was hij er nog niet te laat mee of zo blijkbaar. Een beetje gek is dat hij veel ng klanken gebruikt op dit moment ineens. zoals bv dat hij zegt “grng”, dit herken ik niet van Evianne toendertijd. Natuurlijk brabbelt hij ook bv dadadada ( het liefste hard als ie een maffe bui heeft hihihi). Interesse om ons na te praten was er voorheen niet zo erg, lijkt wel of hij het niet zo nodig vind. Tegenwoordig wijst hij met zijn vingertje, dan ga ik er met hem naar toe en benoem het duidelijk want tja, als ik het snap als hij alleen maar hoeft te wijzen, dan is het ook niet nodig om te leren praten voor hem lijkt me. Ik maak me nog niet echt ongerust verder aangezien hij motorisch super snel is en een stuk vooruit is. Hij kan ook gewoon niet alles tegelijk leren, het is nl ook maar een beetje waar een kindje de voorkeur aan geeft om te leren denk ik persoonlijk.

#30

Ik ben het ook wel met Asje eens, maar als je echt, echt heel onrustig hiervan wordt Miranda, dan zou ik haar zeker een keer door een osteopaat laten nakijken. Want hoe onrustiger jij eronder bent, hoe langer het wel lijkt te duren bij die kinderen. Dat werkt echt averechts en ik weet als geen ander dat die onrust echt niet vanzelf weg gaat. Oke, pas als zij gaat praten.

Geduld, geduld en nog eens geduld. Heel moeilijk hoor. Dus denk er eens over na.

#31

nee ik wil nog absoluut geen mensen die ernaar gaan kijken.
Daar vind ik het nog te vroeg voor.
Bovendien heeft Joyce er zelf geen last van dat ik daar
weleens bang voor ben.
Ik ben bijv niet eindeloos woordjes tegen haar aan het zeggen
om het erin te stampen ofso.
Wel wil ik net als Asje veel meer boeken gaan lezen en ben ik
het eens met Asje dat kinderen zelf in bepaalde dingen meer
intresses heeft als in andere dingen.
Joyce snapt alles wel. Als ik zeg ga je mee naar bedje dan kruipt
ze zelf naar de deur en loopt de trap op om naar bed te gaan.
Zo ook met bad, dan kruipt ze naar de badkamer of als ik zeg waar
is je jas dan kruipt ze naar haar jas.
Misschien ligt haar intresse niet zo in praten en als dat straks wel
komt dan leert ze misschien heel snel wat woordjes te zeggen.
Daar ga ik nu nog wel van uit hoor

#32

En ja dan ben ik ook zo’n moedertje die zegt, ach het komt wel ze zijn nog zo klein.
Ruben is dan 16 maand en zegt ook niet veel hoor, hij brabbelt meer ons wat na, en versta er maar weinig van.
Dit zijn de woordjes die hij op het moment bewust gebruikt.

BAH! Ja, Nee, Mama, Uma(oma), eten, en verder is alles bijna een eendje of een nijntje.

Groetjes Marianne mama vanRuben

#33

Hoi allemaal,

Eindelijk weer eens een reactie van mij, ik lees nog wel regelmatig mee!

Ik kan me Lieke’s reactie wel voorstellen. Ons zoontje blijkt een ernstig spraakprobleem te hebben en op een gegeven moment ben je alle dooddoeners in de trant van “het komt vanzelf wel” echt wel een keer zat, want helaas bij Joost zal het een lange weg worden om te leren praten. Gelukkig krijgen we goede hulp, maar voor intensieve begeleiding zijn helaas wel lange wachtlijsten.

Onze ervaring is dat de deskundigen het pas als een probleem zien als kinderen rond hun 2e verjaardag nog nauwelijks praten. Als je je zorgen blijft maken dan kun je in overleg met het CB en huisarts een doorverwijzing vragen naar KNO-arts (de oorzaak kan ook liggen bij slecht horen door vocht in de oren) of audiologisch centrum (waar kinderen getest worden voor doorverwijzing naar oa. logopediste).

Dat kinderen weinig praten wil niet zeggen dat ze de woorden niet kennen! Ons zoontje scoorde gemiddeld op taalbegrip en bovengemiddeld op algemene ontwikkeling. Ook op de peuterspeelzaal valt het de leidsters op dat hij een slim ventje is en alles prima begrijpt. Het lukt hem alleen niet om klanken bij de woorden te maken. Mama is 1 van de weinige woorden die hij wel duidelijk uitspreekt dus nu noemt hij heel veel mensen mama (ook papa, juf, logopediste, etc) Vermoedelijk heeft hij een verbale ontwikkelingsdyspraxie (dat betekent dat er ergens in de aansturing van de hersenen naar spraak iets niet helemaal goed gaat).

Mijn reactie is zeker niet bedoelt om jullie bang te maken, maar als je je zorgen blijft maken zou ik me toch door laten sturen om een en ander te laten onderzoeken, want niet altijd is leren praten vanzelfsprekend, maar meestal gelukkig wel.

Groetjes, Thirza

Lilypie Derde Ticker