Tim krijg volgende week vrijdag een MRI scan van 3 kwartier en daar zie ik echt als een berg tegenop. 3 kwartier is natuurlijk erg lang en dan ook nog eens heel stil liggen. Hij kan mij natuurlijk ook niet zien in zo’n tunnel, dus ik vraag me echt af of dit gaat lukken. Ik ben altijd heel erg van het voorbereiden, open ergens over praten, maar in dit geval vind ik het best lastig wat ik hem moet vertellen.
Tim heeft een paar weken geleden 3 dagen in het ziekenhuis gelegen. Hij is heel plotseling uit het niets in de supermarkt weggevallen. Er was niks aan de hand en vanuit het niets begint hij te krijssen/schreeuwen, grijpt naar zijn nek en roept nog au mijn keel en au mijn hoofd. Vervolgens draait hij met zijn ogen, wordt lijk en lijk wit en er is totaal geen contact met hem te krijgen. Pas in het ziekenhuis kwam hij beetje bij , maar ook niet heel goed.
Hij heeft tijdens zijn opname allerlei onderzoeken gehad, waaronder CT scan en echo van zijn buik, vanwege mogelijke verklevingen in zijn darmen. Aangezien alles er goed uit zag bleven migraine en epilepsie over. Hij heeft een EEG (hersenfilmpje) gehad en nu hebben we vorige week te horen gekregen dat hij epilepsie heeft. Dit had ik totaal niet verwacht, dus dit moet echt nog even bij me landen. Vind het zo’n naar idee voor hem dat dit vaker kan gebeuren. Voor mij natuurlijk ook, want het is echt zo naar als je kind totaal niet meer aanspreekbaar is. Maar bovenal voor hem. Maar goed wie weet was het eenmalig.
Ik vind het ook moeilijk hem te vertellen dat hij epilepsie heeft. Want hij is nog zo jong en ik wil niet dat hij zich hier druk om gaat maken. Tenslotte kan het ook eenmalig zijn. Al is de kans groter dat hij het nog een keer krijgt als dat het bij deze ene keer blijft. Maar goed je weet natuurlijk maar nooit.
Hij mag in ieder geval niet alleen langs een drukke straat fietsen en niet alleen zwemmen. Maar goed beide zijn gezien zijn leeftijd niet erg. Al speelt hij wel eens alleen buiten op het speeltuintje. Best lastig, want ik moet hem gewoon zijn ding laten doen. Maar goed het zou dus zomaar kunnen zijn dat hij buiten een aanval krijgt als ik er niet bij ben. Zouden jullie hem er iets over vertellen wat hij heeft of niet? Mijn gevoel zegt dus niet doen, maar ben benieuwd naar jullie mening.
En hebben jullie ideeën om hem op MRI voor te bereiden. Vind het namelijk nog al wat voor zo’n kleintje. Ik vroeg in het ziekenhuis een folder, maar die hadden ze niet. Ik moest hem er wel op voorbereiden dat het heel veel herrie maakt en ze vroegen nog of hij claustrofobisch is. Maar ja hij is net 5, dus dat zou ik echt niet weten.
MRI krijgt hij trouwens om te kijken of hij epilepsie heeft door een aanlegfout in de hersens of niet. De enige manier om hier achter te komen is het maken van een MRI. 2 weken later krijgen we dan de uitslag.
Ik zat er zelf aan te denken om zijn knuffeltje mee te nemen en een CD met kinderliedjes. Maar weet niet of dit mag en of jullie nog ideeën hebben.
Groetjes,
Sandra
