en...JAAAAAAAA....hij staat los!


#1

joepiedepoepie!!! Na weken oefenen staat Ian nu zelfstandig, zonder steun aan box, of benen van ons (oid,) los!!! en stevig ook!!! vindt zichzelf reuzeknap: Wij applaudiseren steeds als tie iets knaps doet, maar nu begint hij zelf bij voorbaat al vast te klappen, grappig hoor!!! Jeetje wat ben ik trots op dat jochie! over een kleine 3 weken wordt hij alweer 1, wieweet doet hij dan al wel een pasje… spannende tijden!!! Maar ook heel dubbel. Dag baby… hallo dreumes!

Gewijzigd door - Corrine op 21 Dec 2002 21:30:50


#2

moet je nagaan hoe ik al bezig ben in mijn hoofd met het baby-af zijn, en het wennen aan het peuter-zijn van Ian. Zet ik dit stukje gewoon bij "peuter, 1tm 4 jaar ipv "baby’s tm 1 jaar… nouja!!!


#3

Jaaaaaaaaaaaaaaaaaa wij willen foto zien

Liefs tries


#4

Foto foto foto, dat willen we zien!
Goed hoor en ja, ik snap je gevoel. Maar dat wordt alleen nog maar erger
Hij gaat nog veel meer leren de komende tijd. Maar… het wordt ook allemaal veeeeel leuker. En dadelijk kun je hem af en toe ook achter het behang plakken

Goed hoor, ga zo door.

Groetjes Miriam


#5

heb hem verplaatst!!!(naar het juiste forum)

en joepie waar blijven onze kleine babies???

Kussies


#6

bedankt voor het verzetten van mijn topic naar de juiste plak! Tja…Ik wil zelf ook heel graag foto’s van deze spectaculaire acties maken, maarja, de floepert gaat steeds zitten, of grijpt zich gauw vast wanneer ik met het fototoestel aan kom rennen. maareh, zodra ik een foto heb, krijgen jullie 'm te zien, beloofd! Nog een mijlpaal: Ian zegt sinds vandaag: KIJKIS!! en wijst dan met zijn vingertje… (waar hij dan naar wijst is ons nog onduidelijk, hij wijst zomaar wat in het rond, maar erg leuk is het wel. Meteen vind ik hem zo supereigenwijs!!! Mama en papa gebruikt hij nog te pas en te onpas, tegen knuffels, en soms tegen ons, maar "kijkis"was echt zo’n boodschap aan ons gericht, en dan dat snoetje erbij…schattig!! (hier spreekt een heeele trotse mama hoor!) Nu liggen we met zijn drietjes, (althans, ik zit even achter de pc…) met buikgriep…bah, wat wordt je daar gaar en ellendig van. En Ian is er nog wel de vrolijkste onder. (knap hoor, hij poept en kotst de hele boel bij elkaar, en presteert het om tussendoor nog te lachen en te brabbelen…) Het enige waar hij wel heel verdrietig van wordt is de ORS, een drankje tegen uitdroging. Mijn hemel wat een smerige troep is dat zeg. Maarja het moet wel, want hij houdt echt niks binnen… Nou, ik duik ook snel mijn bedje weer in…ben beroerd…


#7

Hoi Corrine,
Wat goed dat hij los staat zeg!
Kan me voorstellen dat je super-trots bent!!
En dat hij zelfs al “kijkes” zegt: goed joh!
Echt hartstikke leuk!
Geniet er maar van en je kan niet trots genoeg zijn op zo’n lieve, kleine (maar ook al zo grote) hummel !
Enne…hoop dat jullie inmiddels van de buikgriep af zijn…

Liefs, Bianca (mamma van Stephan)


#8

Bedankt! Tja, bieb, da’s ook wat… dit is de eerste keer dat ik ben afgevallen met de feestdagen ipv aangekomen, hahaha!! En nog zit ik aan de slappe thee met beschuitjes, (die me inmiddels mijn neus uitkomen…) Met John en Ian gaat het gelukkig wel al veel beter. Raar virusje heerst er hier!! Ian heeft de smaak nu echt te pakken van het los-staan. Natuurlijk flink geshowed met de kerst bij de opa’s en oma’s…het wordt een echt uitslovertje joh!


#9

Wat een mijlpaal is dat he. Livai gaf me deze week zijn eerste lachje. Dat vind ik ook een mijlpaal hoor. En dat eerste stapje mag nog wel effies wegblijven voor mij. Het gaat al zo snel. Vinden jullie dat ergens ook niet jammer, dat alles zo snel gaat?

Maarre…gefeliciteerd met de 1e stap mijlpaal Corinne. ( By the way ik heet bijna hetzelfde, Corine )