Elleboog uit de kom

#1

Hoi,

Vandaag waren we een dagje bij familie in Friesland. Heel gezellig en om 18.30 moesten we echt maar eens gaan. Ik nog even naar de toilet, of mijn moeder even op Julian wilde passen. Hoorde ik Julian flink huilen, dus ik snel de kamer in. Hij was de deur uitgelopen en mijn moeder had hem onder de armen teruggedraaid met de waarschuwing dat hij moest wachten. Toen moest hij dus zo huilen. Bleek hij dus zijn linkerarmpje niet meer te gebruiken, hing helemaal slap langs zijn lichaam. Wij naar een huisarts, daar bleek zijn elleboog uit de kom. Komt vaker voor bij kinderen, maar schrok me een hoedje. Hij draaide heel minimaal en toen was het opgelost. Mijn moeder natuurlijk verdrietig, omdat het toch de indruk geeft dat ze hard aan zijn arm heeft getrokken. Maar ze geeft aan dat echt niet te hebben gedaan,

Hij moet nu een paar dagen rustig aan doen, maar ik heb nu echt zoiets van ik durf niks meer. Wie heeft dit ook weleens meegemaakt? En zal het nu sneller opnieuw kunnen gebeuren?

Bedankt alvast voor de reacties.

#2

Hoi Bakmama,

Ja, tijdens de eerste schrik had ik het wel even, je hoort toch wel eens van de zondagarm. Ga je heel eventjes naar de toilet en daar gaat tie. Maar later vond ik het ook sneu voor mijn moeder, tranen met tuiten. Je bent alleen bang dat het gevolgen heeft. Fijn dat je hebt uitgelegd hoe het voelt, dat doet me echt goed. Als je kind wat overkomt, dan ben je echt van de kaart zeg.

We zouden morgen naar een indoor speeltuin gaan, maar daar begin ik toch maar even niet aan.

#3

och wat naar! aah wat sneu ook voor je moeder want ik weet uit ervaring dat dit heel gemakkelijk kan gebeuren! (niet met Rico meegemaakt gelukkig maar ik heb genoeg gezien bij kinderen en ook zelf het zogenoemde zondagmiddag armpje gehad (zo noemen ze dat vaak bij kleine kinderen als de arm/elleboog uit de kom schiet)
weet je he tis eigenlijk ook heel simpel. Het gaat vooral om de ophangbanden die niet stevig genoeg zijn, volgens mij komt dat ook het snelste voor bij kinderen tot 6 jaar. het kan al gebeuren als ze aan een klimrek of wat dan ook hangen, ze hoeven daar nog geeneens wat geks voor te doen. Ik heb dat op het KDV een paar keer meegemaakt. ik stond op een groep van 2.5 tot 4 dus in die leeftijd gaan ze dat ook leuk vinden. aan dingen hangen en dan de beentjes optrekken.
1 keer viel een kindje dus meteen op de grond nadat hij heel hard schreeuwde dat hij pijn had. dus het was al gebeurd op het rekje zelf. idd zijn arm hing ook lang zijn lijfje, was kei schrikken maar het was maar een klein botje en het was zo weer goed gezet.
Ik heb het zelf ook ooit gehad en de dokter zei ook dat niet elk kind er gevoelig voor is om dat te krijgen, maar let wel op meid want als ze het eenmaal hebben gehad is de kans op herhaling groter. stel Julian loopt aan je hand en hij valt en jij houdt zn hand vast (wat logisch is!) dan kan het ook al gebeurd zijn. je moeder moet zichzelf niets kwalijk nemen!

maar om antwoord te geven op je vraag: ja de kans dat het nu sneller weer gebeurd is is er inderdaad.

#4

Dit komt inderdaad vaker voor.SOms noemen ze het ook wel een zondagsarmpje. Vooral vroeger ging men vaak op zondag een eindje wandelen in het bos of zo. Dan is het erg leuk om een kind tussen twee volwassenen in te laten zwaaien aan de armpjes. Vaak krijgen ze dan ook de elleboog uit de kom.

Toen ik de titel las van je topic dacht ik daar ook gelijk aan!

Mamma van:
Anna geboren op 2 juli 2007
Nora geboren op 4 juni 2009

#5

@Judith: idd haha, waar die naam vandaan kwam, ik hoorde dat dat was omdat de mensen op zondag eigenlijk niet hoefde te werken en dan dus meer tijd met de kinderen hadden, ddat ze idd dan gaan wandelen, en kinderen nu eenmaal graag aan de hand lopen. als een kind struikelt kan het gebeuren, maar ook als je kind zelf valt en jij je kind bij de arm weer omhoog hijst.
zondagsarm…tjonge zeg

#6

k heb het hier ook een keer gehad, toen mijn dochtertje pas 9 maanden was ofzo. Gewoon met een jasje aan doen. Verkeerde beweging met het armpje en uit de kom! Ik voelde me ook hartstikke rot en schuldig en vroeg me ook af of ik haar armpje te hardhandig in dat mouwtje had gestopt, maar ik deed het ook echt niet anders dan anders. In het ziekenhuis wisten ze me gelukkig gerust te stellen. Ze zeiden dat bij kleine kinderen de banden rond de gewrichten eigenlijk nog niet goed aaansluiten/ nog wat te groot zijn, en daardoor makkelijker een gewricht uit de kom raakt dan bij groten. Kan idd al met een verkeerde beweging gebeuren. Hier is het daarna nooit meer gebeurd gelukkig, dus je hoeft nu echt niet voorzichtiger dan normaal te zijn hoor. Maar je schrikt er wel heel erg van he!

mama1980

#7

Oe dat is zeker schrikken! En kan me voorstellen dat je moeder het ook heel vervelend vond ookal kan ze er niets aan doen. Gelukkig dat ie snel weer op z’n plek zat! Hoe gaat het nu met Julian, gebruik ie z’n arm alweer normaal?

Groetjes Carolien.

Lilypie Premature Baby tickers

#8

Goedemorgen,

Julian gebruikt zijn arm weer als vanuits, maar echt bij elk ding dat hij doet hou ik mijn hart vast. Echt even wennen hoor, je bent echt zo bang voor herhaling. Ik was ook echt even de weg kwijt toen het gebeurde, de grootste angst von een moeder als je kind iets mankeert.

Hiervoor tilde ik hem vaak bij zijn oksels, maar nu doe ik hem alleen nog in zijn middel pakken.

Ik heb hem vanmorgen weer bij oma gebracht en het ging wel weer met haar. Denk dat ze nu ook wel een beetje bang is, maar goed, we moeten door.

Wel apart hoor, die HA deed echt minimaal draaien aan zijn arm en het schoot zo weer terug. Smiddags had hij nog op de trampoline gesprongen, met 3 andere kinderen, Ballen erin, hij vloog alle kanten op. Dan gebeurt er niks, dus het is echt net een verkeerde draai.

Bedankt voor het medeleven, kan je wel even gebruiken na zon vervelend iets.

#9

Gelukkig dat alles weer goed is!
Kan het me voorstellen hoor dat het nog steeds griezelig voor je is, ik krijg al de bibbers van het idee alleen al, laat staan dat je het zelf meemaakt!

Groetjes Carolien.

Lilypie Premature Baby tickers

#10

ja ik snap je helemaal meid, is heel heftig! je bent als moeder gewoon heel erg bezorgd en daar is niets mis ee, ben je bereid op gevaar
ja wat je zegt heb ik toevallig ook sinds jouw topic, let ik ook beter op hoe ik rico vastpak, dankjewel dus voor het delen!

#11

Ik ben blij dat je er wat aan hebt gehad, beter voorkomen dan genezen. Ik ben vandaag met Julian naar Ballorig geweest en alles is goed gegaan. Elke dag wordt je weer wat relaxter.