Elke nacht huilen

#1

Onze dochter is bijna 8 maand. Sinds kort slaapt ze 's nachts niet meer door. Ze begint te huilen en wordt alleen maar stil als we haar optillen of bij ons nemen.
Volgens het cb heeft ze last van verlatingsangst. Is er iemand die ons kan vertellen hoe we hier het beste mee om kunnen gaan?
Is er ook iemand die dit heeft gehad en het kindje gewoon heeft laten huilen, zo ja hoelang duurde het voor ze weer doorsliepen.
Als ik op internet zoek, dan staat overal dat het wel tot het 4e jaar kan duren… de gedachte aan zoveel slapeloze nachten vinden we toch een beetje teveel.
Overdag slaapt ze wel gewoon, dan heeft ze nergens last van. Ze heeft ook geen problemen als we haar naar de oppas brengen en dan weer weg gaan.

Ik hoop dat jullie handige (werkbare) tips voor ons hebben.

Groetjes Anita

#2

Hoi Anita,

Erg vervelend dat je kindje s’nachts huild. Er is niks minder dan dat ze midden in de nacht niet meer willen en kunnen slapen.
Zelf denk ik niet aan verlatingsangst, want wat ik uit je verhaal opmaak is dat ze alleen maar s’nachts huild en niet op het moment dat ze net op bed ligt.
Onze dochter is ook veel wakker s’nachts. Ik ga er heen. 9 van de 10x moet ik haar van haar buik terug draaien, aai over de bol, speentje in en ik ga weer weg.
Ik doe ook geen lamp aan. Weet inmiddels de route net zo goed in het donker als met het licht op (hihi).

Het is maar net waar je kindje het beste op reageerd. sommige kinderen gaan nog harder huilen als ze mama zien en sommige kindjes vinden het niet erg als mama ze weer in stopt kus geeft en weer weg gaat.
Persoonlijk zou ik haar even laten huilen 5 min eerst. Dan erheen eventueel weer recht leggen ff instoppen…misschien muziekdoosje(als ze die heeft) en dan weer weg gaan. Zou eerst kijken hoe ze hier op reageerd. Misschien wordt het wel minder het huilen. Eventueel nog een keer heen gaan na een 5 a 10 minuten. Maar ik zou haar eerst niet uit bed halen.
Ik weet hoe moeilijk het is. Het is ook jou nachtrust! En als je dochter beter slaapt bij jou…ja het is heel verleidelijk. Maar ja als ze daar helemaal een gewend zijn…dan wil ze niet meer anders.
Dus ik zou zeggen even een paar dagen doorbijten…

En hoelang je haar moet laten huilen. Moeilijk om dat als buitenstander te zeggen.
Wij hebben hier een poos gehad dat klokslag half 10 onze meid weer wakker was. Ik heb haar toen 1 avond 3kwartier laten huilen en daarna was het klaar…daarna sliep ze elke avond goed door.

Succes.

Lilypie First Birthday tickers

#3

Verlatingsangst, dromen, sprongetje. Kan allemaal en heel herkenbaar. Wij troostten Erik in z’n eigen bedje of even op de arm, maar kwamen met hem in ieder geval niet z’n kamer af. Als 'ie weer rustig was, gaven we hem de speen en zetten dan de muziekdoos aan en zeiden weltrusten. We gingen dan weg. Begon 'ie weer te huilen, na 5 min. heen, zelfde ritueel. Dan na 10 min., etc. Uiteindelijk viel 'ie dan weer in slaap en begreep 'ie de boodschap… Niet bij je in bed nemen, hoe verleidelijk misschien ook. Dan heb je er alleen maar een probleem bij. Echt, het gaat weer over. Het is gewoon een fase. Sterkte!

Groetjes,
M

Lilypie Tweede Ticker

#4

Zou dit niet een beetje bij een sprong horen?

Nou ja, het gaat hoe dan ook weer over,
maar het kan wel even duren…

M.

#5

Hoi Anita,

ik heb precies hetzelfde nog een paar weken geleden meegemaakt. t begon eigenlijk toen hij ongeveer 7 maanden was(hij is nu bijna 8,5 mnd). Hij heeft tot nu toe nog steeds niet doorgeslapen hoor, maar daarvoor werd hij wakker, dan gaf ik 'm mijn borst(krijgt hij nog steeds) en dan deed ik 'm terug in bed en sliep hij weer verder, maar dat was toen dus ineens afgelopen en hij wilde niet meer in zijn bedje slapen.
Dus lag hij iedere nacht na een uur of 3 in ons bed, op een gegeven moment werd dat na 12 uur 's nachts en toen wilde hij al helemaal niet meer in zijn bed slapen, gek werden we ervan.
Ik sliep maar weinig en was kapot. Dus inderdaad in bed nemen is helemaal geen goeie optie!!
2 weken terug heb ik hem in zijn bed gedaan 's avonds, hij begon meteen enorm te huilen, ik ben er naast gaan zitten, heb mijn hand op zijn buikje gedaan en liet 'm huilen. Hij was best heel erg overstuur, maar op de een of andere manier, voelde ik, dat ik dat moest doen en ik liet hem wel 1 uur huilen. Ik ging steeds verder van zijn bed vandaan, hij huilde wel maar n stuk minder heftig, ik ging helemaal aan de deur staan van zijn kamer, hij huilde helemaal niet meer, maar was wel wakker nog. En daarna hoorde ik hem snurken
Daarna was t myserieus genoeg over!!!Weet natuurlijk niet hoe lang dit zo blijft, maar hij slaapt sinds die avond in zijn bed! Raar hoor!

Ik denk ook dat je even moet doorbijten, t is vreselijk moeilijk om je kindje zo te horen huilen, maar in je bed nemen is inderdaad nog een probleem erbij(merkte ik heel goed)

Dit was mijn ervaring, ik hoop dat je er iets aan hebt!
In ieder geval succes!

#6

Sliep ze ervoor wel heel de nacht door of toch veel beter dan nu?
Dan zou ik zeggen, gewoon aan die routine blijven vasthouden.
Het is idd zoals ze zeggen waarschijnlijk een fase die voorbij gaat.
Maar zo gebroken nachten zijn enorm moeilijk.

Ik geef Diego een tutje en knuffel om te slapen, en dan gaat zijn muziektrekkertje aan, nog een kusje en klaar.
Hij weet echt super goed dat er dan niet meer moet gehuild worden maar geslapen.

Nog een tip is ten allen tijde kalm blijven!
Hoe rustiger je erbij bent hoe beter, ze kunnen het echt goed aanvoelen.
Als je zelf laat merken dat je bezorgd bent zal zij mss ook wel niet op haar gemak te stellen zijn…

Groeten
Tanja

#7

Mijn zoontje is nu 6 maanden en is ook elke nacht wakker en wilt het liefst zijn bedje uit. Hij is vorige week ook ziek geweest en het is misschien ook wel een sprongetje waar hij midden in zit. Ik haal hem dan uit zn bedje en troost hem even, vaak is dat niet genoeg en geef ik hem een beetje melk omdat hij dan wel weer gaat slapen, maar eigenlijk heeft hij helemaal geen honger aangezien hij maar 20cc drinkt.
Maar we gaan daar vanavond mee stoppen hebben we besloten. Vanavond ga ik hem dus niet meer uit zn bed halen en wil ik er alleen heen om hem te troosten dan weer weg gaan en dat dan maar elke 5 min als dat nodig is. Ik kan je dus nog niet vertellen of dat hier werkt maar denk wel dat het de moeite waard is om het te proberen.
Ik ben in elk geval heel benieuwd of het hier gaat werken.
Ik weet natuurlijk niet of het hetzelfde is als bij jouw kindje aangezien die toch 2 maanden ouder is.

Het klinkt trouwens niet echt als verlatingsangst als ze het alleen 's nachts heeft maar je weet het nooit natuurlijk.

#8

Wij doen eigenlijk exact hetzelfde als Egberta.
Erheen gaan, 9 van de 10 keer goed leggen en weer instoppen, speen in en vaak is hij dan alweer vertrokken. Is hij nog een beetje wakker dan doen we zijn mobiel boven zijn bed aan met lampjes (op het plafond) en een muziektrekkertje.
De afgelopen week hebben we hem 2 x in bed gehad bij ons snachts. Hij was toen zo overstuur. Dat is hij nooit dus weten we ook dat er echt iets aan de hand is. Maar dat doen we dan ook echt maar als hij heeeeel erg overstuur is. Want ik wil hem zeker niet laten wennen aan bij ons in bed liggen. En dat heeft ie sindsdien ook niet meer gedaan. Hij is wel vaak wakker geweest maar dat konden we oplossen met het normale ritueel.

Groetjes Bianca

#9

hahah wat grappig allemaal kindjes van ongeveer even oud als die van jou.
Hier precies hetzelfde verhaal.
Net voordat mijn dwerg van bijna 7 maanden ongeveer 2 weken geleden ziek werd begon hij door te slapen. Nu is hij beter en weer elke nacht wakker.
Hij gaat dan ook huilen. Mijn dwergje is er zo een van als mama komt en weer weg gaat dan huil ik even 10 x harder. Hij heeft dan ook geen honger, wat het wel is weet ik ook niet maar ik ga 1x naar m toe, geef m wat lauw (voorgekookt) water en geef m zijn speen (waar hij overigens niet op zuigt maar op bijt) en een aai over zijn bol en een kus en zeg dan welterusten en ga dan weg. Die ene keer ga ik om te kijken of er niks ergs aan de hand is, daarna ga ik niet meer terug. Soms duurt het even voor hij weer stil is en lijkt het of hij afgeslacht wordt zo hard gaatie tekeer maar het heeft nooit langer dan een uur geduurd. Tegenwoordig duurt het 5 minuten en issie weer vertrokken.
Het lijkt misschien wreed om m te laten huilen maar het is (ook volgens het cb hier) de enige manier waarop hij door gaat krijgen dat zijn huilen niet tot gevolg zal hebben dat hij eruit mag. Met deze leeftijd gaan ze voor het eerst namelijk oorzaak-gevolg koppelen. Huilen betekend dan eruit of drinken… en lukt het niet met een zacht huiltje dan maar net zo lang en net zo hard tot mama het snapt. Niet toegeven dat is het moeilijkst!!
Maar probeer het maar als je het ziet zitten!!!
Als je doorzet zulje zien dat je resultaat boekt.
Dat wakker worden kun je misschien niet altijd tegen gaan, maar hoelang je s nachts in de weer bent heb je wel in de hand!
Suc6 en sterkte!!!