Elektracomplex?

#1

Hoi allemaal
Sinds ik in de avonduren werk wilt Nina(20 maanden) zich niet meer door mij in bed meer laten leggen. Wanneer Dave(papa) in de buurt is ben ik volledig uit beeld en wil ze het liefst alleen bij papa op schoot zitten ook negeerd ze me dan. Dit gebeurd nu al drie weken. Mijn hart breekt zo dat ze niet meer bij mij wil als papa in de buurt is. Wie herkent dit? Is dit nu een periode? Als Dave loopt ze hem de hele tijd achterna en ziet mij niet staan. Ik snap er niks van ik doe haar toch ook verzorgen en ik hou toch oook van haar? En dat zeg ik haar ook.Overdag als hij er niet is is ze vaak papa aan het roepen. Na mijn weten heb ik haar nog nooit wat verkeerds gedaan. Vraag me af waarom ze nu zo tegen mij doet. Moet dit even kwijt het doet me echt pijn.groetjes chantal

Chantal

#2

Klinkt als: peuterpuberteit, uitproberen.
Kan me voorstellen dat het je pijn doet. Ga er maar vanuit dat het een periode is.

Als het je lukt, negeer haar gedrag dan. Komt ze wel naar je toe, ga er dan op in en doe gewoon lief terug. Gaat ze aan papa hangen zodra papa er is, gewoon negeren. Ik denk namelijk dat ze het als een spelletje ziet om jou verdrietig te zien. Ze voelt een soort macht dat ze hier toe in staat is.
Laat haar merken dat hier niet mee kan winnen. Doe net of het je niks doet dat ze je links laat liggen.

Wat ook weleens wil helpen: als onze meiden zo’n periode hadden dat ze me negeerden, dan negeerde ik hen op een moment dat ze me nodig hadden. Dus stonden ze aan mijn broek te trekken dat ze bijv. graag wilden gaan kleuren ofzo of dat ze iets wilden drinken, dan deed ik net of ik ze niet hoorde.

Na een minuut of 10-15 zeuren waren ze het helemaal zat (soms tot huilen toe) en dan ging ik rustig met ze zitten voor een gesprekje. Of ze het fijn vonden dat het net leek of mama niks hoorde? Nee, vonden ze niet fijn. Of ze begrepen hoe het dan voor mama moet zijn als het net lijkt of er niemand luistert? Tja, dan keken ze wel raar op. En vervolgens waren ze de rest van de dag poeslief.

En dan nog is het niet meteen afgelopen, want de volgende dag zit je weer zo’n zelfde gesprekje te voeren, maar op een gegeven moment is de lol er voor ze vanaf en gaan ze weer normaal doen.

Groetekes, Sje

#3

hier is dat vanaf anderhalf jaar tot 3 jaar zo geweest ik heb me er bij neergelegd nu moet ik haar steeds weer naar bed brengen en is papa uit beeld wat bestreft het naar bed gaan. Voel je niet buitengesloten het is even wennen maar het is zeker niet zo dat ze papa liever vind.

Liefs en dikke kus brenda en charissa

Lilypie 21 - 37 day cycle Ticker
Lilypie 4th Birthday PicLilypie 4th Birthday Ticker

#4

Hier is dat ook ineens zo hoor.
Het is alleen maar mama en papa negeert ze dan.

Als ze alleen met papa is dan gaat het prima. Ik vind dat ook vervelend voor mijn vriend hoor.Dan wilt hij lekker met haar spelen en dan gaat ze huilen omdat ze bij mij wilt zijn.

Ik stuur haar dan toch gewoon naar papa om met hem te gaan spelen en na een tijdje is het dan over. Ze is dan helemaal niet blij hoor (zacht uitgedrukt) maar ik probeer haar gedrag dan zoveel mogelijk te negeren .

Dus probeer je inderdaad niet uit je tent te laten lokken door haar want ik merk aan Nanik ook dat ze donders goed weten waar ze mee bezig zijn
En tuurlijk vind ze jou net zo lief als papa hoor. Gaat vanzelf weer over

Bianca

#5

och heel cru gezegd… alexander wil alleen naar bed gebracht worden door mij als er niemand anders in de buurt is… hij wil zelfs door opa gebracht worden terwijl opa zoiets heeft van halllooooo nee echt niet…als lex iemand anders ziet als ie naar bed moet wil ie mij niet meer

maar het is niet persoonlijk bedoeld van zo’n kindje, ik moet er erg om lachen zeker als ik een poepluier ruik

als lexje ziek is wil hij maar 1 ding en da’s hangen bij mij. hangen hangen hangen totdat ik er gek van word en dan nog wil ie niet loslaten

je moet het mischien minder zwart wit zien… allebei ouder en allebei betrokken … mooi een kind hoeft geen loyaliteit te tonen maar mag een voorkeur uitspreken cq tonen…

groetjes Kim, mama van Sofie,Victor & Alexander!!


“Opvoeden is een kind te helpen worden wat het is”

#6

Onze oudste (5 jaar) is een papa-kindje (hoewel ze altijd ook heel duidelijk laat merken dat ze mij de liefste mama van de wereld vindt hoor, maar ze trekt gewoon meer naar papa toe) en ik geniet daarvan. Mijn meiden hebben een thuisblijfmoeder dus ze zien mij al zoveel. Voor hetzelfde geld blijven ze aan mij plakken ook al is papa thuis. Niet tof voor papa. Zodra papa thuiskomt, zijn ze helemaal bezig met hem. En dat vind ik alleen maar heel leuk voor mijn man en natuurlijk ook voor de dametjes. Goed teken.

Dus in die zin is het positief te bekijken. Maar dan nog snap ik dat het echt niet altijd makkelijk is als je kleine mop je zo glashard negeert zoals Nina doet. Ik hoop dat het maar een korte fase is chantal waar je doorheen moet. Hoop dat je iets hebt aan de tips die je krijgt.

Hou je ons op de hoogte?

Groetekes, Sje

#7

Bedankt lieverds voor jullie reacties. Ik denk dat ik het dan maar ga negeren ik vind het moeilijk het voelt als een steek in mijn hart. Meestal hoor ik om mij heen dat kindereren meer bij mama dan bij papa willen zijn. Hier is het andersom. Hoop echt dat dit een korte periode is. Moeilijk om mij niet uit de tent te laten lokken maar ik ga het eens uitproberen.Als papa hier is gebruikt ze me wel als haar assistent haha: komt beker geven wanneer die leeg is of meer wil. Jammer dat ik geen echt gesprek met haar voeren kan omdat ze nog geen zinnen kan formuleren. Ik praat wel tegen haar dat ik het niet leuk vind en dat ik van haar houd maar ja het is de vraag wat ze ervan oppikt…Ik mag ook niet aan dave komen want dan wil ze me komen wegduwen en als dave mij aandacht geeft wordt ze zooooo boos!Ze wil dave echt voor zichzelf hebben wat natuurlijk niet kan…groetjes chantal

Chantal

Gewijzigd door - minis@12move.nl op 03 Dec 2008 10:22:10

#8

hoi chantal,

ik herken dit helemaal! het voelt hartsverscheurend!
Als papa hier thuis is is het alleen maar papa papa, zodra hij werken is ben ik het weer!
En het is net of ze weet als het weekend is, want dan ziet ze me niet staan wil niet even op schoot of knuffelen! Als we bij oma zijn is mama ook niet meer in beeld! En zegt ze ook als ik vraag NEE OMA! ooo wel leuk voor oma maar voel me dan echt k…te. Vorige week zijn we een midweekje weg geweest en het is de hele week papa voor en na geweest pffffffff alleen als ze valt is het mama.
Ik negeer he maar zal wel weer over gaan maar ik weet hoe je je voelt hoor!

groetjes Gytha

#9

Ik vind het erg fijn om te horen dat ik niet de enige ben die steeds afgewezen wordt door de kids. Het verzacht in iedergeval een beetje dat ik niet de enige ben. Nu maar hopen dat die periode niet al te lang duurt…groetjes chantal

Chantal

#10

Gister stonden we met zijn drieeën in de supermarkt en dave wilde even snel een paar dingen pakken en Nina bleef bij mij. Huilen, schreeuwen en over de grond gooien van woede dat Dave even weg ging! Alle mensen naar ons kijken! Ik schaamde me kapot! Dave hoorde Nina al achterin de winkel en pakte alles snel. Toen Dave haar oppakte was het goed. Volgens mij waren de mensen zich aan het afvragen of ik wel bij haar hoorde!

Toch moet ik zeggen dat ze sinds twee dagen als papa er niet is toch weer komt knuffelen en contact zoeken met me. Had het negeren van haar genegeerd . Het gaat in ieder geval wel iets beter. Daar ben ik wel blij om. Ze komt uit zichzelf weer naar mij toe!Ben blij dat ik weer mag knuffelen met haar!Dat geeft me dan toch weer zo een goed gevoel he!

Chantal

Gewijzigd door - minis@12move.nl op 06 Dec 2008 11:48:47

#11

Fijn dat dat negeren wat je doet mogelijk een goed effect heeft.

Groetekes, Sje

#12

Gister wilde ze dat ik haar in bed legde! Gelukkig!Dat negeren heeft echt geholpen zoals dit met veel dingen werkt!Bedankt voor de tips!groetjes chantal

Chantal

#13

Ah toppie!

Groetekes, Sje