6 mei op gesprek bij de aneasthesist, bespreken voor de verdoving e.d.
Dan kan ik waarschijnlijk die week erna al onder het mes.
Het wordt ook tijd, kan vaak niets meer met mijn rechterarm.
Ik ben hier ook niet vaak, lees wel berichtjes maar typen moet ik eigenlijk zo veel mogelijk vermijden.
Werken gaat ook steeds moeilijker, rijdt ook eigenlijk met 1 hand naar mijn werk (kan eigenlijk niet ik weet het ).
Krijg wel weinig begrip voor het feit dat ik niet door die ene aneasthesist geholpen wil worden.
Pech dan, want hij komt niet meer aan mijn lijf.
Nu weet ik dat ze bij deze operatie plaatselijk verdoven. Alleen heb ik gehoord van de orthopedist dat bij een plaatselijke verdoving het gevoel snel terug komt.
Tsja, dat maakt dat ik toch best wel heel erg bang ben voor een kleine ingreep zoals deze.
Vervelend hoor, dat dat hele gedoe met die keizersnee je bij de stomste dingen nog achtervolgd.
Maarja, we zien 6 mei wel.
Groetjes Mim