Eind gemaakt aan moeizame vriendschap


#1

Sorry dat ik hier na zo lange tijd weer binnen kom vallen… Zelfs als niemand de behoefte heeft te reageren, dat geeft niks maar ik moet even van me afschrijven…

Zeker een jaar geleden schreef ik een topic met de titel “moeizame vriendschap”. Velen van jullie gaven toen al aan dat ik een eind moest maken aan deze vriendschap, dat het geen gezonde vriendschap was. Ik geloof dat ik zojuist de vriendschap beëindigd heb (na een zoveelste ruzie met verwijten die mij tot in het diepst van mijn ziel geraakt hebben) maar waarom voel ik mij niet opgelucht? Ik voel me kotsmisselijk van de zenuwen en schuldgevoelens…

Ik weet dit is een erg onsamenhangend bericht (kan me ook voorstellen niemand zich meer dat topic kan herinneren) maar de chaos in mijn hoofd is zo groot…


#2

Volgens mij kan ik me dat topic nog wel herinneren.

Vervelend dat je je niet opgelucht voelt nu de kogel door de kerk is. Mogelijk komt dat door een soort ontlading van jarenlang op je tenen lopen en mogelijk voel je het ook als een soort van falen dat het niet gelukt is met deze vriendschap.

Je hebt er heel wat energie in gestoken en dat heeft niet het gewenste effect gehad, dus het is niet heel gek dat je je nu nog erg gespannen voelt.

Alle sterkte.

Groetekes, Sje


#3

Ik kan me dat topic nog wel herinneren. Tenminste als ik het goed heb onthouden, was dat niet met een vriendin die jou heel erg claimde?

Kan me je gevoel heel goed voorstellen. Blijft nooit leuk om een vriendschap te beeindigen, want jullie zijn toch heel lang goede vriendinnen geweest. Tenmintse, weet niet hoe lang het een vriendin van je is geweest. Maar dat is niet voor niets geweest, dus jullie zullen ook genoeg leuke dingen hebben meegemaakt. Zeker als het dan van jou kant komt, zal je je onbewust toch schuldig voelen. Maar goed bedenk goed dat een vriendschap geen zin heeft als je er voor je gevoel geen tijd meer in wilt steken omdat het niet goed meer voelt en je er voor je gevoel alles aan gedaan hebt om het nog te proberen. Dan kun je maar beter eerlijk zijn, hoe moeilijk ook. Anders blijven er waarschijnlijk alleen maar ruzies volgen en daar zit niemand op te wachten.

Heel veel sterkte en schrijf het hier gewoon van je af.

Groetjes,
Sandra

Lilypie Fifth Birthday tickers

Lilypie Third Birthday tickers

Lilypie First Birthday tickers


#4

Een vriendscgap beeindigen is nooit leuk, en kan me dus voorstellen dat je je niet opgelucht voelt.
Als ik het goede topic herinner dan had ze verder geen vriendinnen en vandaar je schuldgevoel ws. Jij denkt ws nu heeft ze niemand meer, maar hoe hard ook dat is niet jou probleem.
Probeer het van je af te zetten.

Liefs Michelle


#5

Bedankt voor jullie lieve reacties. Jullie herinneren je het juiste topic en inderdaad mijn schuldgevoelens komen voort uit de zaken die jullie benoemen. Maar, schuldgevoel/medelijden is geen basis voor een vriendschap. Het doet me ontzettend veel pijn en verdriet, ondanks de woede die ik momenteel voel jegens haar. Maar als ik er nu niet definitief een punt achter zet gaan ik en uiteindelijk mijn gezinsleven er aan onderdoor. De schellen zijn eindelijk van mijn ogen gevallen. Nu “alleen” nog mijn poot stijf houden…

Bedankt dames dat jullie de tijd wilden nemen te lezen en reageren. Ik stel het echt enorm op prijs. Zoals ik me nu voel, kan ik dadelijk wel een oxazepam gebruiken pffff…


#6

Hey meid, ik kan het oude topic niet terugvinden, maar reuze dapper dat je nu voor jezelf opgekomen bent!!! Een vriendin die je zoveel verwijten maakt dat ze je in het diepst van je ziel raken kan je geen vriendin noemen lijkt me…

En die oxazepam ben je niet nodig hoor, je hebt lef getoond door eindelijk je grenzen te trekken en tuurlijk geeft dat de nodige zenuwen maar het klinkt alsof je bij voortzetten van zo’n ongelijkwaardige relatie alleen maar meer oxazepam nodig bent om zelf staande te blijven!

Schrijf lekker van je af,
en voor jezelf kan je een lijstje maken “wat leverde deze vriendschap mij op” versus “wat kostte deze vriendschap me” Daarmee zal je zelf vast inzien dat je de juiste beslissing hebt genomen.

Digitale knuffel!
Groetjes Carolien.

Lilypie Fourth Birthday tickers

Lilypie First Birthday tickers


#7

Ik kan het me voorstellen dat dit je niet in je kouwe kleren gaat zitten. Zoiets is nooit leuk.
Sterkte en ik hoop dat je je snel wel opgelucht voelt.

Groetjes Ramona


#8

Al dagen giert de adrenaline onafgebroken door mijn lijf, ik moet mezelf dwingen te eten, slapen lukt niet en gisteren ben ik op mijn werk in huilen uitgebarsten. Afgezien daarvan gaat het prima met me . Ik heb nog geen moment spijt gehad van mijn beslissing.

Contact vind alleen plaats via whatss app (omwille van een afspraak in het verleden over het feit dat onze kinderen zo min mogelijk de dupe moeten worden van een eventuele vriendschapsbreuk). Ze overlaad me met excuses, lieve, begripvolle “ik-neem-alle-schuld-op-me” smsjes. Daarnaast verteld ze me hoe zij eraan toe is. Alsof ik dat niet weet. Ik weet hoe ik me zelf voel en de wetenschap dat haar emoties altijd 10 keer zo versterkt zijn, maken dat ik me gigantisch schuldig voel ten opzichte van haar kinderen. Alle berichten die geen betrekking hebben op de kinderen negeer ik. Alleen zojuist heb ik haar geantwoordt dat ik haar gevoelens en angsten begrijp maar me niet meer geroepen voel er iets mee te doen.

Hopelijk kalmeert mijn gevoel een dezer dagen en kan ik echt gaan genieten van mijn herwonnen vrijheid. Gisteren stuurde ik mijn man een berichtje waarin stond: “gisteren was het bevrijdingsdag, ik heb mij bevrijd van … (naam), hopelijk gaat mijn gevoel het ook snel als zodanig ervaren”.


#9

Stoer dat je haar berichtjes zoveel mogelijk negeert. Maar zwicht niet meer hè meissie?! Als het al verschillende keren fout is gegaan dan gaat het in de toekomst nog een keer mis. Daar kun je donder op zeggen.

Nu echt aan jezelf denken en de boel gewoon echt afsluiten. Ook al wil je gevoel nog niet mee, je hoeft je niet schuldig te voelen want je hebt er al zat energie in gestoken in de afgelopen jaren. Je hebt je best gedaan en je vriendin heeft dat zelf verpest.

Dus blijf sterk en hou je bij je standpunt dat het nu gewoon helemaal klaar is.

Groetekes, Sje