Eetprobleem


#21

Probeer te vergeten dat eten belangrijk is. Want eten is niet belangrijk, echt niet!
Kijk naar baby’s die hun maaginhoud 5minuten na bijv de flesvoeding er weer net zo hard uitspugen. Wat zegt het CB? “zolang het kindje blijft groeien is er niks aan de hand, maak je geen zorgen”(en dan hebben we het over een baby!)
En als een kind goed ziek is en bijna niet eet word er door de huisarts ook gezegt: zolang je kindje goed blijft drinken is er niks aan de hand.
Hij kan best wel zonder eten, zolang hij maar drinkt. Desnoods geef je hem vruchtensappen te drinken waar hij vitamines uit kan halen.

Vertel je man wat je plan van aanpakken word, dat je het nu helemaal gehad hebt met babyvoeding en vind dat hij normaal moet gaan eten. En wat ik denk dat belangrijk is, is dat je man zich er helemaal niet mee gaat bemoeien, dat mag hij pas weer als jullie zoon normaal eet. Je man moet jullie zoon helemaal gaan negeren als jullie eten, niet kijken, niks zeggen, niet zuchten, helemaal niks, want jullie zoon zal dat als aandacht zien en dat is nu even niet de bedoeling.

Als de kinderen hier niet willen eten en ik ga me er te veel mee bemoeien word het alleen maar nog erger. Zeg ik niks en ineens: ‘zo het is afgelopen, jullie zijn klaar met eten’ krijg ik commentaar en willen ze ineens wel eten. Als ze daarna weer gaan knoeien haal ik het bord voor goed weg, en dan kunnen ze huilen zo veel als ze willen, het enige waar ze dan kans op maken is een paar minuten in de hoek zitten en zeker niet op een toetje.

En wat Sje zegt: ‘breng hem maar hierheen’ zou ik ook wel willen zeggen. Die zal denk ik heel snel gewoon eten naar binnen gaan werken. Niks geen gezeur en gejengel om babyvoeding. Eten wat de pot schaft en anders maar niks!
Probeer echt makkelijker te gaan denken, dat is zo relaxt voor jou en je zult merken dat je er profijt uit haald.

Kom op, prik vandaag nog een datum waarop je gaat stoppen met babyvoeding en bereid je zoon (en man) er op voor. Houd je er ook aan, geen excuses waarom je toch niet die ene dag zou beginnen, maar gewoon doen! Maak wat zacht is. Hmm even denken. Aardappels met bloemkool en gehaktballen. (is nog lekker ook)
Snij de aardappels in kleine blokjes na het koken, maak de bloemkool in kleinere stukjes en de gehaktbal ook. Als hij straks het gewone eten eet, kun je de stukjes groter laten.

Laat ons weten wanneer je gaat beginnen en hoe het gaat, hoe je zoon reageerd of hij toch iets gegeten heeft en hoe jij gereageerd hebt. Wij slepen je wel door deze tijd heen.

Succes!


#22

Sterkte meid het zal vast wel goed komen. Wat betreft het boos worden van je man dat is begrijpelijk. Je wilt toch dat je kind heet. Maar hier geld wel dat negatieve aandacht ook aandacht is. Probeer niet boos te worden, alleen maar te prijzen als hij wel eet. Gewoon consequent blijven met de regels maar niet boos worden. Persoonlijk zou ik wel een toetje aanbieden omdat daar ook belangrijke voedingstoffen inzitten. Zou wel een kleine hoeveelheid doen zodat hij niet de kans krijgt om z’n maag te vullen met alleen maar een toetje. Vruchtensap met toegevoegde vitaminen vind ik een goed idee maar geef daar niet teveel van want sap kan behoorlijk vullen.
Hou je ons op de hoogte?

Groetjes Ramona

Lilypie - Personal pictureLilypie First Birthday tickers


#23

hoi hoi,

Ja ik laat het zeker weten hoe het gegaan is. Ik heb er voor gekozen het sowieso in het nieuwe jaar te gaan doen (ook in overleg met de logopediste). Daar komt mijn zoontje regelmatig ivm eten en het praten. En inderdaad moet mijn man zich er niet mee gaan bemoeien want daar word zelfs ik bloednerveus van hahahahahaha. Ik heb het er trouwens net met hem over gehad dus dat zit al snor. Momenteel is mijn zoon trouwens ook ziek (na de enting van de mexicaanse griep) dus heeft nu even geen zin…
groetjes Sylvia

de trotse mama van 1 zoon


#24

Nou dus gelijk een goed voornemen voor het nieuwe jaar!

Nu samen spannen met je man, een plan maken en er samen voor gaan: hij mag niks doen en jij mag je niet te druk maken.

Heel veel succes!


#25

Hoe gaat het inmiddels met de kleine man? Hebben jullie doorgezet? En eet hij nu wel met de pot mee?


#26

Hoi hoi,

Helaas hebben we het niet vol kunnen houden or
Het was/is echt veel te stressvol… We proberen het nu steeds wel hoor iedere keer. Hij krijgt wel weer meer interesse. Ook bv onderweg als ie gebakken brood ruikt of als ik taart bak, zegt ie mmmmmmm lekker en vervolgens zegt ie “Maarten kan niet eten, mama en papa wel” en dat vind ik echt heel vedrietig en frusterend voor het jochie want hij wil echt WEL dat kunnen we merken maar hij durft echt niet…hij raakt er verschrikkelijk overstuur van en vervolgens gaat ie dan helemaal niet meer eten, tja en dan gaat het ons te ver… Volgende week moet ik toch weer naar de kinderarts en ik denk dat het toch een geval is voor een gedragstherapeut of hoe je dat ook noemen wil. Ik word in ieder geval ook heel frusterend van die artsen allemaal, de een weet het beter als de ander. Nou ik heb zoiets van “mijn zoon ziet er goed uit” en de rest andere komt allemaal wel. Werkt echt heel kalmerend voor mezelf… or
Groet frusti Sylvia or


#27

Heb je al eens geprobeerd om zijn eten te prakken? Of te pureren?
Dan hoef je geen potjes meer te kopen en kan hij toch met de pot mee eten, als heb je het dan maar fijn gemaakt.

Of hem laten zien dat als je goed doet kauwen het eten ook heel fijn word, net zoals in de potjes die hij krijgt.

En eet hij wel soep? Of dat ook niet? Het zou toch al fijn zijn als hij een keer iets gewoon mee kan eten (lijkt mij)

Het is indd sneu als hij denkt dat hij ander eten niet kan eten, zielig hoor.
Ik hoop dat je met tijd en geduld er samen uit komt! En dat jouw kleine manneke straks ook van ander lekker eten kan genieten!


#28

heb per ongeluk een nieuwe topic aangemaakt

de trotse mama van 1 zoon