Na 29 weken zwangerschap begonnen de eerste weeen...Mijn vriend en ik zijn naar het ziekenhuis gegaan in Breda. Na allerlei onderzoeken en echo's kwamen ze erachter dat ze bij ons kindje geen maag konden vinden, dan stort even je wereld in...
De volgende dag ben ik met de ambulance naar het kinderziekenhuis het Sophia in Rotterdam gebracht en heb daar een lange tijd aan de weeenremmers gelegen. Na allerlei onderzoeken die ik ook weer daar heb gehad kwamen ze erachter dat ons kindje waarschijnlijk een slokdarmafwijking had.
Het fijne ervan wisten ze nog niet precies, maar waarschijnlijk kan ons kindje geen vruchtwater drinken en is er teveel aan vruchtwater in mijn buik en denkt mijn baarmoeder dat het tijd is om te bevallen. De weeenremmers slaan niet aan, na anderhalve week hebben ze besloten om vruchtwater af te tappen. Ze hebben twee en een halve liter vruchtwater uit mijn buik gehaald en dat was niet bepaald pijnloos. De periode in het ziekenhuis was voor ons erg zwaar, ik heb daar precies 3 weken gelegen zonder een keer naast mijn vriend te hebben gelegen.We moesten allebei door deze moeilijke periode door maar dan ieder voor zich....tuurlijk hebben we veel gepraat maar ik voelde me ondanks al het gezellige bezoek erg alleen.
Daarna mocht ik na nog een week eindelijk naar huis!!
Ik ben nog twee keer op controle geweest in Rotterdam en een week later op 8 maart 2006 was onze dochter Yuna geboren met een slokdarmafwijking.
Haar slokdarm blijkt vast te zijn gegroeit aan de onderkant van de vertakkingen van haar luchtpijp. Ze is dezelde dag nog geopereerd.
Na 4 weken ziekenhuis mocht ze eindelijk naar huis.
Het gaat nu erg goed met haar.