Ik had nooit gedacht dat het me zo zou raken om Olaf voor het eerst naar school te brengen. Volgens mij was ik nerveuzer dan hij, en dat gebeurt niet snel. Zondag ging het alweer helemaal mis met de zindelijkheid en was hij wat landerig. Achteraf bleek dat-ie ziek aan het worden was
Op school was het een drukte van jewelste. We mochten eerder komen om even zonder de andere kinderen in de klas te kunnen kijken, maar omdat het de eerste dag na de vakantie was, ging dat mooi niet op. Iedereen liep al binnen. Dan is het dus maar kapstok en stoel zoeken, dag zeggen, zwaaien en naar huis. Heel vreemd, ook al is hij op de peuterspeelzaal geweest, dit voelde toch anders.
Bij het ophalen kwam er een klein, hangerig jongetje op me af, zo moe dat hij nauwelijks op zijn benen kon staan. Thuis gelijk het bed in en hij werd met koorts weer wakker. Arme vent! Gelukkig hebben we een enorme voorraad Nijntje filmpjes op DVD, dus hij op de bank, Nijntje aan. Dinsdag nog steeds koorts, ook al beweerde hij volop dat hij nu wel weer beter is en naar school kan
Vandaag de herkansing, en gelukkig ging het heel goed. Ook met het plassen op school geen enkel probleem tot nu toe. Ik begin zowaar te genieten van mijn nieuw verworven vrijheid. Zal niet lang duren, want op 1 oktober begin ik aan een nieuwe baan.
Ilse, mama van
Olaf (juli 2002)
Jente & Mika (augustus 2005)