Eerste keer op de gang

#1

nou het o zo lieve, altijd (of iig vrij snel) luisterende meisje is plotseling verdwenen hoor dit is al een paar dagen aan de gang maar gister was ik het zat. het was een werkelijk peuterpuberdrama. ze bleef maar op de bank springen en dansen, ik had ze er inmiddels al 10 keer vanaf gehaald, zonder succes toen begon het uitdagen nog erger te worden, ze begon me echt weg te duwen en af en toe te slaan.
toen was ik het zat, ik heb tegen Lindsey gezegd ‘nog een keer staan op de bank en je gaat de gang op’. nou daar snapte we helemaal nog niks van natuurlijk, dus binnen tien tellen stond ze weer op de bank. dus ik heb ze opgetild en in een hoek in de gang gezet. ben wel een half uur bezig geweest met ze daar stil te laten staan gepaard met een hoop geschreeuw en gegil.
maar uiteindelijk (me er ondertussen volledig vanaf proberen te sluiten en op m’n tong te bijten) is het me gelukt en is ze een minuut stil op de plek blijven staan. daarna het hoe en wat uitgelegd en natuulijk een knuffel en een kus en vervolgens was ze zo mak als een lammetje. oke dat duurde welgeteld een kwartier maar toch…

wilde dit even kwijt, want hoewel ik weet dat het uiteindelijk z’n vruchten afwerpt, vond ik het toch wel heel erg moeilijk om ze zo te horen schreeuwen alsof ik ze pijn deed ofzo.

liefs,
Rinske

[img]http://lb2f.lilypie.com/Zkwep2.png" width=“400” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie Second Birthday tickers” />

#2

Oh heel bekend. Hier is het ook af en toe drama. De buren zullen wel denken, maar toch doorzetten hoe moeilijk ook want het werpt zijn vruchten af (ooit)

Groetjes,

Michèle

#3

HEEL goed gedaan!! STOER van je joh!!

Ik vind het ook verschrikkelijk om Thoby te horen krijsen als hij op zijn kop krijgt! En als de minuut voorbij is komt hij hartverscheurend bij me uithuilen!

Maar ja…zo moeten ze het leren he?

Groetjes
Margot

#4

Moeilijk, maar top gedaan!

Groetjes,
M

Lilypie Tweede Ticker

#5

pfoe nou zeker moeilijk
moet eerlijk zeggen dat ik ook echt wel een beetje bang was dat zij bang van mij zou worden maar blijkbaar wist ze toch wel ergens heel goed dat ze fout zat want ze kwam daarna echt helemaal bij me om te knuffelen. en dat vond ik toch wel erg prettig, ook daaraan merk je dan toch weer dat ze die duidelijke grenzen gewoon nodig hebben.
maar wat kan zo’n klein moppie er dan anders uitzien zeg, echt helemaal niet zo’n lief klein meisje meer.

liefs,
Rinske

[img]http://lb2f.lilypie.com/Zkwep2.png" width=“400” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie Second Birthday tickers” />

#6

Zoals in mijn poezie-album staat: een engel met een ‘b’ er soms voor…

Groetjes,
M

Lilypie Tweede Ticker

#7

Hoi,

Heel goed gedaan, maar 10x waarschuwen voor op de bank springen en dan pas op de gang vind ik persoonlijk te laat.
Hier is het 2x waarschuwen en bij de derde keer op de gang.
Hier is het eigenlijk weinig nodig.
Als hier op de bank wordt gesprongen of gestaan dan zeg ik altijd: ga je even op je bibs zitten, een bank is om op te zitten en niet om op te springen.
Dan gaan ze gelijk zitten en weten ze dat ze het niet weer moeten doen.
Doorzetten hoor!
Dit is nog maar het begin. Ze zal nog veel meer dingen doen die niet door de beugel kunnen.

Groetjes Lisan.

#8

Lisan: heb je ook helemaal gelijk in, inmiddels is die regel dus ook ingesteld.
in eerste instantie was ik zelf van mening dat ze voor het op de bank staan opzich niet op de gang hoefde. alleen nu werd het dus een kwestie van uitdagen en niet luisteren, dus vandaar dat het even duurde. eerder was het bij haar al afgelopen bij de eerste keer op de grond zetten. maar nu (ook in overleg met Daan) gaan we de regels duidelijker toepassen en dat betekend twee waarschuwingen en de derde keer is op de gang ongeacht waar het over gaat. ben nu ook zeker van mening dat het dan geen kwestie meer is van het straffen voor de daad opzich maar dus voor het niet luisteren. dus hier wordt ook zeker niet meer zo lang afgewacht

liefs,
Rinske

[img]http://lb2f.lilypie.com/Zkwep2.png" width=“400” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie Second Birthday tickers” />

#9

Hallo,

Onze dochter is bijna 18 maanden, is af en toe ontdeugend. Wil op allerlei knopjes drukken (vaatwasser, wasmachine, laptop) vooral deze laatste is erg interessant. Blijft naar je lachen als we haar corrigeren, lijkt het een spelletje te vinden. Vanaf welke leeftijd begrijpen ze echt dat nee, nee is?
Vanaf welke leeftijd zijn jullie ze op de gang gaan zetten?
Naar mijn man lijkt ze beter te luisteren dan naar mij.
Herkennen jullie dit??

Groetjes Irma

#10

Nee is nee moeten ze dan al snappen al doen ze nog regelmatig alsof ze het niet snappen. Hier zaterdag morgan in de hoek van de woonkamer gezet. Op de gang is geen optie want dan kan ze naar boven. Maar ik heb een mooi hoekje naast de pc kast en de box zat weer een vol dus toen ze me beet (ze kreeg haar zin niet) meteen in de hoek gezet en ondanks hard brullen en heel zielig brullen bleef ze wel staan. Helaas is het nu al 4 keer voorgekomen en alle 4 de keren bleef ze staan en stopte ze met huilen toen ik dat zei. Overigens is zeggen dat ze de hoek in moet nu even voldoende. Vandaag is het maar 1 keer voorgekomen, ze beet me weer.

Groetjes,

Michèle

#11

tja hier is het niet zo herkenbaar, maar dat kan van je dochter ook een kwestie van uittesten zijn hoe ze jullie uit elkaar kan spelen. geloof me, ze zijn zeker op deze leeftijd al een stuk bijdehanter dan je misschien denkt. ook het vriendelijk naar je lachen terwijl ze de ‘daad’ pleegt geeft al best wel aan dat heus wel weet dat het niet mag.
als ze begrijpt wanneer je vraagt of ze een koekje of iets dergelijks wilt of een andere ‘leuke’ vraag dan begrijpt ze ook dondersgoed wat nee betekend.
moet zeggen dat het bij Lindsey wel heel duidelijk is dat ze het begrijpt aangezien ze het zelf ook zegt wanneer ik iets aan haar vraag (bijv. dus het zitten op de bank) het is dan een duidelijke nee met daarbij het schudden van d’r hoofdje.

mijn tip: twee keer waarschuwen en derde keer op de gang. hier is dat al heel snel duidelijk geworden. soms duurt het wat langer (scheelt per kindje) maar het loont absoluut.
succes met de kleine inpakkert

liefs,
Rinske

[img]http://lb2f.lilypie.com/Zkwep2.png" width=“400” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie Second Birthday tickers” />

#12

@ Irma,

Wij hebben geen vaatwasser ,maar wel een wasmachine en daar werd door de jongste ook aan de knopjes gezeten.
Wij halen nu de stekker van de wasmachine eruit.
De laptop (wij hebben computer) moet je ergens neerzetten waar ze er niet bij kan.

@ Michelle: de oudste hier heeft mij in het verleden ook vaak gebeten.
Alleen bij mij en niet bij mijn man.
Ik heb haar een keer zo hard terug gebeten dat mijn tanden erin stonden. Het was flink brullen, daarna heeft ze mij nooit weer gebeten.
Ik zei haar: voel je nu hoe zeer dat doet. Dat doet ook zeer bij mamma.
Ze schrok hier erg van.
Dus misschien een tip: als jouw kindje jouw bijt, dan bijt je hard terug en zal het (denk ik) over zijn.

Groetjes Lisan.

#13

@ lisan, dit heb ik wel met knijpen zo gedaan, maar gezien ze nu snapt wat in de hoek staan is probeer ik het eerst zo. Anders bijt ik haar zeker een keer terug.

Groetjes,

Michèle

#14

Hallo,

Wat betreft het terugbijten, hier ben ik zelf niet zo’n voorstander van. Ik heb wel eens gelezen dat wanneer je dit doet, het kind denkt dat het dus wel mag, omdat je hetzelfde doet. Toch kan ik me wel voorstellen dat je het kind wil leren dat het zeer doet en het daarom “een koekje van eigen deeg geeft” om het zo maar te zeggen.
Onze laptop staat alleen aan als wij in de buurt zijn. Ze zit dus aan de knopjes als ik hem bijv. op schoot heb, ze ziet dan wat ik doe en doet het na. Bij de vaatwasser en wasmachine zie je ze schrikken als ik haar “betrap” als ze aan de knopjes zit. Ze weet het dus wel!! Bij de laptop lijkt ze het een spelletje te vinden en kijkt ze me lachend aan. Ik ga toch proberen haar dan strenger aan te pakken. Nee is gewoon nee.

Groetjes Irma

#15

ik zou het zelf ook niet zo snel doen (terugbijten) maar als Lindsey dit vaak zou doen zonder dat ze op anderen ‘straffen’ reageert zou ik denk ik wel doen. ik denk zeker als je erbij uitlegt dat het dus pijn doet en het daarom niet mag ze het heus wel begrijpen hoor.
ik weet dat mijn moeder mij ook aan mijn haren heeft getrokken omdat ik dit ook continu bij anderen deed, daarna was ik het snel afgeleerd hoor.

liefs,
Rinske

[img]http://lb2f.lilypie.com/Zkwep2.png" width=“400” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie Second Birthday tickers” />

#16

Ik heb vroeger ook een keer mn moeder gebeten, en ook zij heeft terug gebeten… ik heb het nooit weer gedaan!!
En ook Noah staat geregeld te brullen en te schreeuwen op de gang…

Liefs, Melanie, (mama van Noah)

#17

@Irma,

Als je je kind terug bijt moet je het zo doen dat ze er echt pijn van heeft, dan zal ze het nooit weer doen.
Ik heb dit eens van een collega gehoord die iedere keer door haar zoontje werd gebeten. Zij was hier zo zat van en beet hard terug.
Het werkte hier dus ook goed.
En ik vind het helemaal niet zielig. Ze weten juist daardoor dat je de ander er zeer mee doet, net als zij zelf voelen.
Het is hier niet meer aan de orde, maar mocht de jongste ineens gaan bijten zou ik het zo weer doen.

Groetjes Lisan.