Een tik?

#1

Hallo,

Ik ben een alleenstaande moeder met een zoon van 21 maanden.
Als mijn zoon iets doet wat niet mag, zoals ergens aanzitten(tv, radio etc.)of gooien met speelgoed of tuitbeker(waar ik gek van wordt), dan waarschuw ik hem 2 keer en dan doe ik hem in zijn kamer met een hekje ervoor. Laatst was ik op visite en zat hij overal aan. toen zeiden ze dat ik hem na 2 keer waarschuwen een tik moest geven.
Ik dacht: het is mijn kind en ik voed het op zoals ik dat zelf goeddunkt.
Nou ga ik twijfelen aan mijzelf. Doe ik het echt wel goed? Mede omdat het gooien en overal aanzitten lang voortduurt.

Ik ben tegen slaan. Een tik op de vingers oke, dat wil ik dan nog wel doen. Maar als ik hem een tik op z’n vingers geef of op z’n billen, dan krijg ik een aggressieve houding van hem.Hij wordt dan driftig of boos en bijt dan ergens in.(niet in zijn moeder, want dan bijt ik wel terug)

Waar doe je dan goed aan?
Ik ben dan bang dat hetlater agressie tegen agressie wordt.

Heeft iemand een goede raad?

Mirjam

#2

Hoi ikke ben Astrid(30jaar), woon 12,5 jaar samen met Daan (35 jaar) en we hebben een top dochter van zo`n 20 maanden.We verwachten een tweede spruitje rond juni komend jaar,
Ik hoor wel vaker dat Jongens wat smijteriger met hun spulletjes zijn dan meisjes.
Wij zijn zeker ook niet van het slaan alhoewel we vinden dat een tik op de vingertjes wel moet kunnen ( hahaha niet dat dat enig effect heeft )
Ik waarschuw in principe ook 2x en daarna haal ik dr weg bij hetgene dat ze dus aan het doen was. Meestal snapt ze het wel en gaat ze erg huilen, dit is meestal ook zo weer over waardoor ze dan weer effe komt knuffelen en ik het er nog even met dr over heb( ook al snapt ze echt nog niet alles hoor ). Hierna maak ik weer effe een start voor dr om iets anders te doen.
Het is erg lastig aangezien iedereen er een andere mening over heeft, dus zul je eigen keuzes moeten maken ook denk ik. Geduld is een schone zaak, maar als je het echt de spuigaten uit vind lopen dan zou ik het er eens over hebben op het peuterbureau joh, misschien hebben die nog nuttige tips. Succes er mee !!!

Groetjes Astrid,mamma van Evianne 03-04-2003

#3

Hoi Mirjam,

Welkom hier!
Ik ben Bianca, (nog net ) 29 jaar en ik woon samen met mijn vriend en ons zoontje Stephan die nu 3,5 jaar is.

Ten eerste wil ik zeggen dat je echt niet aan jezelf moet twijfelen hoor!
Ik vind het op zich geen verkeerde methode dat je hem 2x waarschuwt en daarna op zijn kamertje zet.

Maar inderdaad, iedereen heeft zo zijn eigen mening hierover. Net als wat Astrid ook al zei.

Stephan heeft trouwens niet zo veel gegooid met speelgoed, maar heeft absoluut wél een periode gehad dat hij overal aan kwam, en vooral…overaal aan BLEEF komen (zucht )
Echt die “uitprobeer-fase” zo van: ik weet en hoor dat het niet mag, hoe lang kan ik doorgaan, wat gaat mamma doen?
Hartstikke gezond trouwens! (voor zover ik weet).

Meestal waarschuwde ik Stephan ook een keer of 2 (soms 3 ofzo) en als hij dan nog niet ophield haalde ik hem daar weg en zij ik dat ik boos was omdat hij niet luisterde naar mamma.
Vrij snel daarna probeerde ik hem af te leiden en werd het snel weer gezellig.
Te lang boos blijven heeft namelijk geen nut en is ook niet echt leuk natuurlijk.

Wat betreft de tik op de vinger?
Tsja, Steef heeft hem een enkele keer gehad hoor.
En hij leeft nog gewoon
Oftewel: ik zie weinig kwaad in een simpele tik op de vingers.
Alleen eh…bij Steef had het ook geen nut/effect

Verder is bij mij de gouden regel: geef je kind een keus.
Als Stephan niet wil eten en ik spreek met hem af dat hij bijv. nog 3 hapjes moet opeten en hij wil dan niet luisteren…
Dan zeg ik: “je mag kiezen: OF nu binnen 3 tellen een hap nemen OF je gaat binnen 3 tellen naar bed”.
Enne…het werkt (tot nu toe )

Succes!

Groetjes, mamma van Stephan

Gewijzigd door - Bieb op 26 Dec 2004 22:03:04

#4

Allereerst welkom Mirjam,
ik ben Jolanda, getrouwd met Dennis en wij hebben 2 kinderen; Lisa (2 jaar en 4 maanden) & Cas (3 weken en 4 dagen).

Ik heb Lisa nog nooit een tik gegeven en waarschijnlijk zal ik dat ook nooit doen. Ik zal haar ook nooit voor ‘straf’ op haar kamer zetten, zij zal dit dan als een ‘onveilige’ plaats gaan zien. Als Lisa iets doet wat niet mag, dan waarschuw ik haar eerst. De 2de keer vertel ik haar dat als ze het nog een keer doet, dat ze dan op de gang mag gaan nadenken. Meestal stopt ze dan, zo niet moet ze van mij de gang op.
Als ze iets doet wat ongevaarlijk is, dan nergeer ik het meestal. Werkt ook wonderen want dan is het inees niet zo leuk meer.

Suc6.

Groetjes van Jolanda, mamma van Lisa (25-08-'02) & Cas (02-12-2004).

#5

Inderdaad Jolanda, nu je het zegt over die kamer, dat dat dan een ‘onveilige plek’ wordt. Dat heb ik weleens gehoord of gelezen ergens.
Of het ook écht zo door een kind ervaren wordt weet ik eigenlijk niet.
Gelukkig is het bij Steef nog nooit nodig geweest

Groetjes, mamma van Stephan

Gewijzigd door - Bieb op 27 Dec 2004 08:53:41

#6

Hoi Mirjam

Ik herken je verhaal zo goed he.
IK ben Natasja ook een alleenstaande moeder en Ryan is mijn zoontje en hij is nu 18 .5 maand.

Ook hij zit overal aan, vooral als hij heel moe is , ik waarschuw hem ook 2 keer en dan zeg ik nog 1 keer en dan …(ga je naar bed of de gang)
als ik hem dan de keer daarna oppak omdat hij het weer doet, krijst hij de hele boel bij elkaar en gaat hij met zijn hoofd bonken en trappen met zijn voeten.(ook wil hij bijten, maar dan in mijn trui ofzo want ik heb hem al een keer terug gebeten en dat vond hij niet zo leuk)

het ligt eraan waarmee ik hem “gedreigd” heb maar meestal zet ik hem in zijn bed met zijn tut en beer en loop ik weg.

dat krijsen gaat meestal snel over en als ik dan weer ga kijken ligt meneer heerlijk te slapen.
dus meestal als hij heel erg vervelend wordt is dat een teken dat hij heel erg moe is en naar bed wilt.
Hahhaa kon hij maar gewoon zeggen, mama ik wil slapen.

Ook ik krijg van mensen te horen dat ik hem best een tik mag geven.
En daar wil ik niet aan beginnen want ik weet niet waar dat ophoudt.
ik ben bang dat ik dan om de gekste dingen ga slaan ofzo.

ik heb dus geen tip voor je maar ik ben blij dat ik niet de enige ben (sorry)

Ook kan hij weleens als hij zijn zin niet krijgt met gebalde vuistjes gaan staan en heel boos kijken en heel hard gillen.
ik weet niet waar hij dat gezien heeft en of dat normaal is van jongetjes
maar goed het is een fase denk ik en daar komen we ook wel weer door heen hoor.

ik probeer het toch op mijn eigen manier te doen en er zijn altijd anderen die het niet zo zou doen, maar daar moet je maar niet wakker van liggen hoor.

#7

Natasja (mamma van Ryan) schreef:
Ook kan hij weleens als hij zijn zin niet krijgt met gebalde vuistjes gaan staan en heel boos kijken en heel hard gillen.
ik weet niet waar hij dat gezien heeft en of dat normaal is van jongetjes
maar goed het is een fase denk ik en daar komen we ook wel weer door heen hoor.

Hoi Natasja,

Ik denk niet dat hij dat persé ergens gezien hoeft te hebben hoor.
Voor zover ik weet is het vrij normaal dat hij zo doet.
Ze ontdekken op die leeftijd dat ze zelf OOK iemand zijn…(die dus ook “boos” kan worden etc. )
Verder is hij op dat moment misschien echt wel even ergens gefrustreerd over ofzo, maar kan hij dat alleen maar op deze manier uitten aangezien hij het nog niet met woorden kan zeggen.

Groetjes, mamma van Stephan

Gewijzigd door - Bieb op 27 Dec 2004 10:00:11

#8

ja hij probeert heel veel te zeggen en te doen, maar dat kan hij nog helemaal niet.
dus ik denk ook dat het daar aan ligt. hahahhaha eigenlijk is het wel grappig om te zien hoor zo’n klein eigenwijs mannetje wat zich zo druk kan maken om niks.

maar toch bedankt bianca.
groetjes

#9

Hoi Mirjam,

Welkom op deze site. Ik herken heel veel dingen in je zoontje. Onze zoon Daan 1,5 jr oud, zit ook overal aan en kan ook met zijn oogjes je uitdagen. Ik mag hetniet maar doe het toch wel. Kijken hoe ver ik bij mama of papa kan gaan.
Ik waarschuw Daan ook 2x en dan pak ik hem op en zet hem op de bank. Werkt best goed momenteel. Leg hem uit dat wat hij doet niet mag (begrijpen zal ie ´t nog niet).

Maar soms haalt hij bloed onder mijn nagels vandaan en is het voor mij ook niet makkelijk. Kan ik wel eens uit mijn slof schieten.

Voor tik op handjes en billen werkt niet. Ten eerste op de billen voelen ze niet (dikke luier). Handjes snappen ze niks van.

Effe een andere vraag. Hadden die mensen waar je op visite was zelf kinderen. Want wij merken het meteen als ze geen kinderen hebben. Ze hebben overal spulletjes staan en is niet “kindvriendelijk” ingericht. En ja dan kun je niet verwachten van je kind dat ie overal vanaf blijft. Ik herken dat ook bij mijn zoon.

Nou succes ermee.

Groetjes,

Diana moeder van Daan

#10

Ik denk zelf als een kind 't blijft proberen en tig keer waarschuwen niet meer helpt dat een tik op de vingers geen kwaad kan. Wel merk ik dat je absoluut consequent moet blijven. Tuurlijk hebben alle kinderen een periode dat ze overal met hun jatten aanzitten. Maar het helpt als je duidelijk iedere keer je kind duidelijk maakt dat dat niet kan. Je kunt je kind op een rustige manier uitleggen dat die spulletjes van andere mensen zijn en dat dat zijn spulletjes zijn, waar hij wel aan mag komen. Bij Nils heeft dit in ieder geval goed geholpen. Hij zit niet meer aan andermans spullen. Ik vind 't overigens grote onze om kindvriendelijk ingericht te zijn, tuurlijk moeten ze hun eigen hoekje hebben, maar verder moeten ze overal met hun tengels afblijven, maak je dat niet duidelijk aan je kind, dan kun je je dus nergens meer vertonen met je kind. Mensen zitten toch niet te wachten op bezoek met een kind dat overal maar aan zit

Groetjes van Sandra, mama van Nils (14 maart 2001)

#11

Bedankt voor de tips.

Ik heb wel gehoord dat je bed niet als een strafmaatregel moet gebruiken, omdat ze het dan als een straf zien als ze echt naar bed moeten om te slapen.
Maar dat een kamer dan door het straffen als onveilig beschouwd kan worden is nieuw voor mij.
Zie je toch nog wat geleerd.
Maar het is bij mijn zoon wel het enige dat werkt.

De mensen waar ik op visite was, hebben ook kinderen, maar die zijn vergeten hoe de kinderen vroeger waren. Hij zei dat zijn kinderen vroeger goed luisterde en hij maar 1x hoefde te waarschuwen.
Nou ik weet dat ze herrie maakte, een toets van de piano kapot hadden gemaakt 2x.
Met een bal aan het gooien waren, binnen.En aan het springen op de bank. Toen waren ze trouwens 3 en 5 jaar. Zelfs ouder dus.
Maar die discussie wil ik niet aangaan. Laat hun maar in de waan dat ze voorbeeldige kinderen hebben die toen ze klein waren super gehoorzaamde.

Nee ik voel me er niet fijn bij als ik hem een tik geef en hij heeft er niks van.
Ik voel dat ik hem dan leer slaan.
Agressie tegen agressie.
Dat is mijn opinie.

Ik doe het op mijn manier en stop met twijfelen.
Bedankt voor jullie voorbeelden.

Mirjam

Mirjam

#12

hoi mirjam,

goed hoor, je niet gek laten maken. die mensen waar je was willen blijkbaar zelf denken dat ze voorbeeldige kinderen hadden, zijn het eea vergeten

maar je moet vooral een eigen mening vormen, informatie vragen, en het dan doen zoals voor jullie goed voelt, en wat werkt.

en al die mensen die dan op zo’n moment zeggen: je mag ze best een tik geven hoor! ach, zou zeggen: laat maar, jij voed je kindje op, op jouw manier. en jij kiest ervoor hem niet te slaan.

vind ikzelf een goed iets ook, ik wil dat zelf ook niet met mijn kindje.

succes hoor, en hopelijk is het een kortdurende fase dit

mo

#13

Hoi Mirjam,

Fijn dat je nu in ieder geval niet meer aan jezelf twijfelt!

En tsja…er zijn mensen die écht vergeten zijn dat hun kids ook heus geen lieve engeltjes waren vroeger…

Groetjes, mamma van Stephan

Gewijzigd door - Bieb op 27 Dec 2004 18:26:54

#14

Evianne gaat al echt niet graag naar bed, ik zal daarom ook nooit dr bedje of slaapkamer gebruiken als straf. Juist inderdaad om de reden dat ze het als nog minder plezierig gaat ervaren. Heel goed hoor dat je je eigen keuzes maakt Mirjam, laat je niet van de wappes maken door een ander.

Groetjes Astrid,mamma van Evianne 03-04-2003

Gewijzigd door - Evianne`s mama op 28 Dec 2004 21:20:10

#15

Haha, het klinkt in ieder geval wel héél erg leuk!
Die ga ik onthouden hoor!

Groetjes, mamma van Stephan

#16

Eh,
volgens mij is het ook Limburgs. wij noemen het van de wab brengen. Je van de wijs laten brengen (IS geloof ik de juiste vertaling) Of vanne wies bringen. Is ook zo´n woord.

Nou toedeloe

Groetjes,

Diana moeder van Daan

#17

Het moest dus inderdaad zijn, Laat je niet van de wappes brengen. Betekende in mijn zin inderdaad dat ze zich niet van de wijs moet laten brengen door de meningen van anderen. Hahaha kon er effe niet opkomen en toen werd het dus wappes wat hier dus weer een normale uitspraak is.

Groetjes Astrid,mamma van Evianne 03-04-2003