Een nieuwe zegen dat ons heeft verlaten

#1

Hoi alle moeders en vaders,

Logde met net via hotmail, en las dat mijn neefje Robin, dat geboren i op 1 april 2008, 27 juli 2008 zijn ouders helaas weer heeft verlaten sniksnik

Dit kwam als een hele grote shock over voor ons allemaal. En het weer hier in Noorwegen is al zo deprimerend, het maakt de dag daardoor niet beter

Heb net een hele lange gesprek met mijn Oom gehad. En vond het heel erg moeilijk hierover te praten. En dan denk ik van, woonde ik maar nog in Nederland, dan kon ik mijn nicht opzoeken en haar en dr man de steun en troost geven die zij verdienen

Srry wilde dit even kwijt, want ik zit er heel erg mee ook al is het niet mijn eigen kind.
het leven kan echt hard zijn

#2

Sorry is echt niet nodig, zeker niet als het om dit soort verdriet gaat. Ik kan me voorstellen dat je je zo rot voelt om dan zo ver weg te zijn. Het is je eigen kindje niet, maar het doet je wel ineens beseffen hoe kwetsbaar een leven is nu het zo dichtbij komt. Als ouder zijnde voel je hoe verschrikkelijk het voor je nichtje en dr man moet zijn. Het zou niet mogen gebeuren, maar helaas is de realiteit anders zoals uit dit verdrietige berichtje blijkt. Ik wens je heel veel sterkte meiske, zeker ook omdat je zo ver weg van ze bent dat je het moeilijk delen kunt. Ja het leven kan verschrikkelijk hard en oneerlijk zijn.

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!

#3

Och meissie, wat een verdriet. Alle liefs en sterkte.
Is het heel plotseling gebeurd of was het kleine mannetje ziek?

Groetekes, Sje

#4

wat eenverschikkelijk neiuws zeg!
Kan me voorstellen dat je nu denkt woonde ik maar dichter bij!
Het leven kan inderdaad erg hard zijn!

Heel veel sterkte gewenst!

Lieve groetjes
Gytha

#5

Dank jullie voor de lieve reacties!

Ik heb om eerlijk te zijn niet durven te vragen aan wat het nou precies was, omdat ik aan het gesprek zag dat hij er echt heel erg mee zit en er even op dit moment liever niet aan wilt denken.

Misschien zal hij het mij 1 van deze dagen vertellen. Ik kijk het even rustig aan.

Nog bedankt voor de reacties dames

#6

Hoi,

Dit soort dingen zijn nooit welkom. En ik denk dat je ondanks dat jer niet bent je er wel bent door haar te bellen en haar te laten weten dat je er bent telefonisch of via mail.
En verdriet moet je altijd delen. Dat kan ook via ons.
Ik deel ook mijn moeilijke momenten hier mede.
Dus je hoeft geen sorry te zeggen.

Heel veel sterkte en groetjes

lon106

#7

Wat een verschrikkelijk nieuws zeg
Heel veel sterkte meis en je weet he je kunt hier alles kwijt
Genoeg luisterende ogen zeg maar

Groetjes van Heleen mama van Robin en Justin

#8

wat onzettend erg, arme ouders en familie.
sterkte in deze dagen.

Groetjes Marianne mama van Ruben

#9

We huilen met jullie mee… Het lijkt me zo verschrikkelijk moeilijk om zoiets mee te maken. Wat erg!

#10

Wat erg zeg. Heel veel sterkte.

Groetjes Maaike, mama van Nicky en Bob

Lilypie Derde Ticker" border=0>

#11

Bedankt voor de lieve reacties!

Dit zal mijn nicht heel blij maken. Heb aan mijn oom haar telefoonnummer gevraagd, omdat ik die niet meer heb, maar hij heeft mij aangeraden nog even te wachten met haar te bellen, sinds het net over een week is dat dit is gebeurd. Dus moet ik maar eventjes wachten

Ik bid elke dag voor haar en de rest van de familie. Het zou je maar moeten overkomen

Nogmaals bedankt voor de reacties!

Groetekes!

#12

Ow wat een vergrietig berichtje
Ik weet hoe het voelt ik heb het 3 jaar geleden meegemaakt met mijn vriendin haar zoontje, die was 18 mnd, het sloeg in als een bom, en ik was echt even de weg kwijt…

Ik wens jou en je nicht en familie alle sterkte en kracht om zulk groot verlies te verwerken…

Groetjes Nathalie & Co

#13

christina vanaf deze kant heel veel stertke meid

liefs angelique