Een heel emotioneel mannetje


#1

Hallo

Het is al een tijd geleden dat ik actief ben geweest op dit forum. Maar nu moet ik even mijn ei kwijt en hoop op antwoorden van jullie.

Kane is een hele lieve jongen van 3 jaar. hij luisterde altijd heel goed en sliep altijd door en ook zonder problemen in. Wat bij hem altijd een probleem is geweest is eten… dit is het nu nog steeds maar dit is niet waarom ik nu schrijf.

Hij is sinds een maand of twee heel emotioneel, huilt heel veel. zelfs als hij iets wil hebben en het vraagt is hij bijna aan het huilen. verder zegt hij de hele dag ik wil , ik wil , ik wil… dit is erg vermoeiend. natuurlijk krijgt hij niet overal zijn zin in!

Het grootste probleem is nu het slapen. Hij verwacht van mij dat ik ook ga slapen als ik hem in bed leg. ik bleef dan vaak even boven en ging dan naar beneden zonder problemen. sinds 2 weken gaat hij dus niet meer slapen en heeft in de gaten dat ik naar beneden ga. uiteindelijk slaapt hij wel maar wel met een hoop gedoe…

Gaat dit nog over?? Wie heeft er tips?

Nog een vraag: wat doen jullie met peuters die niet willen eten?? Of alleen eten wat ze kennen?

groetjes Joyce

joyce Kurstjens-huber

Gewijzigd door - Asje op 07 Jan 2013 13:54:28


#2

Om te antwoorden op de vraag wat wij doen als ze niet willen eten:

Dan eten ze maar niet…
Noah wou vanavond ook niet eten, nou dan niet…
Later kwam hij er wel op terug en heeft toch nog gegeten!
Ze krijgen vanzelf honger.

Zo heeft Noah vorige week een week gehad dat ie niet at… Tja jammer dan… Kan hem niet dwingen om te eten…

Dus ik zou zeggen, zet zn bord weg, maar laat hem aan tafel zitten totdat jullie klaar zijn met eten.

Greetz, Melanie



#3

Hoi,

Ik weet niet wat de problemen zijn met je zoontje die niet wil eten, of moeilijk eet. Ik heb een dochtertje van sept 09 en die eet echt weinig. Heeft koemelkallergie gehad en we vermoeden dat ze daar nog niet 100% overheen is. Nu heeft zij ook vanaf de geboorte moeite gehad met slapen, maar vooral het eten was dramatisch. Het leek wel of ze geen hongergevoel kent. Een fles pap, 2 hapjes brood, half koekje en 2 hapjes warm eten was alles over de hele dag. Uiteindelijk was ze veel te licht en ‘vers’ eten ging helemaal niet. De potjes was 't enige wat nog een beetje wilde. Na lang heen en weer lopen van consultatiebureau, naar huisarts, kinderarts en infantteam kregen we eindelijk van een inval op het cons.bureau de tip naar een eet-en drinkteam te gaan.
Sinds augustus 2011 is ze onder behandeling, in ons geval in het ziekenhuis bij een eet-en drinkteam. Daar hebben we een dagopname gehad en daar is een plan op gemaakt. Het blijkt dat ze heel erg gevoelig is voor stukjes en structuren. Het gaat met ups en downs, maar over het geheel genomen zijn we heel erg geholpen door hen. Ze eet beter, al is het nog steeds minder dan onze dochter van 9 maanden.

Wat betreft het slapen kregen wij de tip om niet te laten huilen, maar om de tien minuten heen te gaan en kort te troosten. Opnieuw instoppen, uitleggen wat je verwacht en weer weg. Vooral continu dezelfde aanpak hanteren en niet van aanpak veranderen. Is voor het kind t duidelijkst en weet ie waar ie aan toe is. En leg uit waarom papa en mama nog niet hoeven te slapen en hij wel. Wij vertellen alles en leggen ook alles uit. Waarom iets niet mag, wat je verwacht enz.

Succes ermee!

Groetjes Desiree